ұйымдастырылды. 1921-1927 жылдар аралығында Қазақстанда 200 мынға жуық адам әртүрлі жерде оқыды. 1928 жылы Қазақстанда барлық халықтың 28%-ы сауатты болды. Ал қазақтар арасындағы бұл көрсеткіш 10% болды. 1931 жылы Қазақстанда 15-20 жас аралығындағы барлық адамдардың сауатын ашу, яғни оларға міндетті білім беру жуйесі енгізілді. Сауатсыздықты жою мақсатында республикада ағарту ісіне жұмсалатын қаржының мөлшері көбейді. 1939 жылы Қазақстандағы сауатты адамдардың үлесі 65% болды, қазақ халкының арасында бұл көрсеткіш 40%-ғa жетті. Республикадағы ірі қалалар, негізінен, сауатты қалаларға айналды (Алматы, Шымкент, Караганды, Лениногорск, Тараз, Орал т. б.) 1930-1931 жылдары Қазақстан халықтарының арасында жалпыға бірдей оқу міндеті енгізілді. Жалпыға бірдей білім беру ісіне үкімет қолдау көрсете бастады.
2. ҚАЗАҚ ӘЛІПБИІНІҢ ҚОС РЕФОРМАСЫ 1929-1939ЖЖ?: 1929 жылы 25 шілдеде Қазақстан Орталық аткару комитетінің қаулысымен 12 төл жане 18 кірме сөздерді жазу үшін ереже баптары енгізілді. Қазақ жазуының онтогенездік даму сипатын арнайы зерттеген ғалым Қ.Күдеринова: «Қазақ тілінің, дыбыстық негізінен шығарылған алғашқы емле ережесі 1929 жылы латын графикасымен бірге қабылданды. Онда орфографиянң негізгі ұстанымы аныкталып, шеттілдік сөздер қазақ тілінің төл сездерінің жазылу принципіне сай таңбаланды. Қазіргі емлеміздегі негізгі орфограммалар сол 1929 жылы емле ережелерінде айқындалды. 1929-1940 жылдары қолданған латын графикасы негізіндегі әліпби жүйесінде кірме сөздер фонетикалық принципке негізделгендіктен, функционалдык мәні бәсең селбеспе (ілеспе) дыбыстар жазуда ескеріліп отырған. Сондыктан, тілде омографиялык жағдаяттардың орын алғанын кереміз.
