ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ М.ӘУЕЗОВ АТЫНДАҒЫ ОҢТ.СТІК ҚАЗАҚСТАН УНИВЕРСИТЕТІ «ЖАЛПЫ ПСИХОЛОГИЯ» КАФЕДРАСЫ Орындаған: Айдаулет Б.Е. Тобы: ИП-19-3к2 Қабылдаған: Жандабаева И.С. Шымкент 2020 Денсаулық психологиясы - бұл денсаулық, ауру және денсаулық сақтаудың психологиялық және мінез-құлық процестері туралы ғылым. Ол психологиялық, мінез-құлық және мәдени факторлардың денсаулыққа немесе ауруға қалай әсер ететінін зерттейді. Психологтар денсаулықты жақсартуға ықпал ететін, ауруға әкелуі мүмкін немесе медициналық көмектің тиімділігіне әсер ететін мінез-құлық пен тәжірибені анықтау үшін зерттеулер жүргізеді. Олар сонымен қатар денсаулық сақтау саясатын жақсарту жолдарын ұсынады. Психологтар денсаулықты нығайту және аурудың алдын алу мақсатында никотинге тәуелділікті азайту, күнделікті тамақтануды жақсарту стратегияларын әзірлеуде жұмыс істейді. Олар сонымен қатар ауру мен жеке ерекшеліктер арасындағы байланысты зерттеді. Денсаулық психологиясы денсаулыққа әсер ететін экономикалық, мәдени, әлеуметтік және өмір салтын қоса алғанда, ситуациялық факторлармен байланысты. Психологтар адамдардың мінез — құлқын екі мақсатта өзгертуге тырысады-адамдардың денсаулығын сақтауға және пациенттерге ауруды емдеу режимін ұстануға көмектеседі. Басқа пәндердің психологтары сияқты денсаулық психологтары да зерттеу әдістері туралы терең білімге ие. Психологтар бұл білімді әртүрлі мәселелер бойынша зерттеулер жүргізу үшін қолданады. Мысалы, психологтар келесі сұрақтарға жауап беру үшін зерттеулер жүргізеді: Дұрыс тамақтануға не әсер етеді? Стресс жүрек ауруымен қалай байланысты? Адамдардың денсаулығын жақсарту үшін ойлау қабілетін өзгертуге қалай көмектесуге болады?
Аксиологиялық – адамның өзінің және өзгелердің құндылығын ұғынуы (өзін қабылдауы және жынысына, жасына, мәдени ерекшелігіне қарамастан өзгені де қабылдай алуы)
Аксиологиялық – адамның өзінің және өзгелердің құндылығын ұғынуы (өзін қабылдауы және жынысына, жасына, мәдени ерекшелігіне қарамастан өзгені де қабылдай алуы)
Инструменталдық – рефлексияны өзін-өзі тану құралы ретінде өзінің жан дүниесін және өзгелермен қатынасын ұғыну қабілеті ретінде игеруі. (өзінің және өзгелердің эмоционалдық жағдайын, мінез-құлқының ерекшелігін ұғынуы).
Қажеттілік-мотивациялық – өзіндік дамуды қажетсіну (өзін дамытуға деген жауапкершілікті сезіне білу).
