8-775-909-01-77 147 өлтіруі де мүмкін. Мені ұруға батылдары жетпес.
Мен көресіні көрсетемін оларға».
Осы жерде Мегиддо араға сөз қыстырды:
«Қожайынға өзін тыңдайтын әрі еңбекқор құлды са-
бап не керек? Еңбекқор құлдарды қожайындар жақ-
сы көреді, оларға дұрыс қарайды».
«Кім барын салып жұмыс істегісі келеді? – әңгі-
меге Забадо араласты. – Ана диқандарға қара, олар
соқа соңында босқа жүр деймісің. Басқа түскенін
көрерміз».
«Жалқаулықпен қарын тойдыра алмайсың, – деп
Мегиддо қарсылығын білдірді. – Егер күніге тиесілі
жерді жыртсаң, кез келген қожайын оны бағалар.
Егер жартысын жыртсаң, жалқау болғаның. Өз ба-
сым ерінбес едім. Еңбекті жақсы көремін, қандай
жұмыстан да бас тартпаймын. Еңбек – ең қайырым-
ды дос. Ол маған қажеттінің бәрін де – жерді, сиыр-
ды, астықты берді».
«Қайда енді соның бәрі? – деп Забадо кекете сұра-
ды. – Дұрысы, қулықпен бәрін алған жөн. Бәрімізді
бекініске айдап апарғанда көрерсің әлі. Мен шелек-
пен су тасып немесе жеңілдеу бірдеңе істермін, ал сен
еңбекқорсың ғой, арқаңды кірпішке тоса бер», – деді
де, ол қарқылдап күлді.
Сол түні менің жаным түршікті. Ұйқым келмеді,
жұрт ұйқыға бас қойғанда, мен Годозо қарауылға
бардым. Ол әмияныңмен бірге өзіңді бауыздап кете
берер қанішер арабтардың бірінен еді.
«Годозо, айтшы, – деп сыбырладым. – Вавилонға
жеткенде бізді бекініс құрылысына жібере ме?»
«Мен қайдан білейін?» – деді сабырлы қалыппен.
