Экология және адам тіршілігінің Қауіпсіздігі (ovoc 4220) пәні бойынша ДӘрістер

 
ЭКОЛОГИЯ ЖӘНЕ АДАМ ТІРШІЛІГІНІҢ ҚАУІПСІЗДІГІ (OVOC 4220)

пәні бойынша 
 
ДӘРІСТЕР 
 
МОДУЛЬ 1-
 ЭКОЛОГИЯНЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ
 
 
 
1 ДӘРІС 
 
ЭКОЛОГИЯ ҒЫЛЫМЫНЫҢ БАСҚА ҒЫЛЫМДАРМЕН БАЙЛАНЫСЫН ТҮСІНУ 
 
Дәрістің мақсаты
-экология ғылымының қалыптасуы, зерттеу нысандары мен түрлері, басқа ғылым 
салаларымен байланысы түсінік беру, студенттерге экологияның бөлімдері мен ғылымының қоғамда 
алатын орнына талдау жасап сол бағытта білім қалыптастыру. 
Түйінді сөздер
– экологияның дамуы, экологиялық зерттеулер, экологияның бөлімдері.
 
Экология (грекше oikos – үй, баспана, logos – ілім, ғылым) – тірі организмдер мен қоршаған ортаның 
қарым-қатынасын немесе тірі организмдердің ортадағы өмір сүру шарттарының жағдайын, организмдердің 
бір-бірімен өзара байланысын зерттейтін ғылым. 
Экология пәнінің мазмұны – организмдердің бір-бірімен және қоршаған ортамен қатынастарын 
популяциялық, биоценоздық, биогеоценоздық және биосфералық деңгейде зерттеу болып табылады. 
Экология ұғымын ғылымда алғашқы рет неміс ғалымы Э.Геккель қолданды. 
Экология пәнінің міндеті – популяция, биоценоз және оларда болып жатқан өзгерістерді зерттеп, 
қазіргі таңдағы планетаның индустриализация және урбанизация жағдайында экологиялық процестер 
заңдылықтарын ашып, түсініп басқару. 
Экология ғылымының басты мақсаты – ғаламдық проблемаларды бақылай отырып ондағы 
тіршіліктің тұрақтылығын сақтау. «Адам – қоғам – табиғат» арасындағы қарым-қатынастарды үйлестіре 
отырып, табиғат ресурстарын тиімді пайдалануды негіздеу. 
Экология ғылымының зерттеу обьектісі
 
жеке особьтар емес, особьтар топтары – популяциялар, 
түрлер, қауымдастықтар, экожүйелер, яғни, биологиялық микро және макрожүйелер. 
Басқа ғылымдар сияқты экология ғылымының да өзіндік кешенді әртүрлі зерттеу әдістері бар. 
Экология ғылымының негізгі теориялық әдістеріне сипаттама жасау, жүйелі түрде талдау, модельдеу 
жатады. Ал бақылау, салыстырмалы түрде талдау жасау, тәжірибелер (далалық, лабораториялық), 
мониторинг жүргізу негізгі эмпиристік әдістері болып табылады. Бақылау және салыстырмалы талдау жасау 
ғылымның дәстүрлі әдістеріне жатады. Сол арқылы сипаттама жасалып, талдау жүргізу үшін алғашқы 
ақпарат алуға болады. 
Экология жеке ғылым ретінде XIX ғасырдың екінші жартысынан бастап қалыптаса бастағанымен, 
қоршаған ортаны танып-білуге деген құштарлық сонау адамзат дамуы кезінен басталды деуге болады. 
Алғашқы қауымдастық қоғамның өзінде-ақ адамдар өздерімен бірге қатар өмір сүріп келе жатқан кейбір 
аңдардың қарсылығына тап келгені белгілі.
 
Оларды адамдар жеке-жеке емес, бірлесіп, қауымдасып 
күрескенде ғана жеңе алатындығына, сөйтіп өздеріне азық етулеріне болатындығына көздері жетті. Осылай 
қай аңды, қай кезде, қандай жерде қолдарына түсіре алатындығын сезіне бастады. Олардың бұл әрекеттерін 
біз бүгінде тас бетіне түсірген суреттерінен және археологиялық қазба жұмыстарын жүргізу барысында 
тастан, ағаштан, т.б. жасаған қаруларын табу арқылы көзімізді жеткізіп отырмыз. Сондай-ақ, мұндай 
деректер ежелгі Египет, Үнді, Қытай, т.б. мәдениет ескерткіштерінде сақталғаны мәлім.