Бауыржанды тапқан ана көп онша мақтанбаса не әйелше, адамша, болғандығы оның нағыз ұлы ана, топырақтың өзі-сынды ғұлама: Еменді де туған топырақ қоп-қоңыр, ебелекті туған жер де қоп-қоңыр; қоңыр мұңмен, қоңыр оймен өтті өмір, айналайын, халқым менің, ақ көңіл!
Сортаң жерге құйған сын-ды гүл езіп, дарымайтын ем болып жүр бұл өзі, өйткені бұл жат тіршілік, бұл емес біздің қоңыртопырақтың мінезі
Сортаң жерге құйған сын-ды гүл езіп, дарымайтын ем болып жүр бұл өзі, өйткені бұл жат тіршілік, бұл емес біздің қоңыр топырақтың мінезі
Қоңырлықты – момындық деп түсініп талай есер жау шапқанда ісініп – тас боп ұйып қатырғанбыз бір ұрып, құм боп кейде жібергенбіз сіңіріп. Бізде жаудың жарасы бар, жоқ ізі – шайып кеткен ән мен аңыз теңізі. Қоңыр шапан қоңыр тұмақ, қоңыр бұлт, қоңыр топырақ – сол баяғы негізі.
Қоңырлықты – момындық деп түсініп талай есер жау шапқанда ісініп – тас боп ұйып қатырғанбыз бір ұрып, құм боп кейде жібергенбіз сіңіріп. Бізде жаудың жарасы бар, жоқ ізі – шайып кеткен ән мен аңыз теңізі. Қоңыр шапан қоңыр тұмақ, қоңыр бұлт, қоңыр топырақ – сол баяғы негізі.
Биікпін деп мақтанбаса тау ұлы, мақтанбаса мықтымын деп дауылы, Үн қатпайды қыран тапқан топырақ, ал көршінің қыт-қыттайды тауығы. Содан бізде құстар өсті жетім кіл – бәрін туған инкубатор секілді, мінезі жоқ, құс иісі жоқ, жоқ тегі