Ахметова И.А., Абдрашева Б.Ж., Нурланова С.С., Туткышева Г.Т

Елбасымыз Н.Ә. Назарбаев өз Жолдауында - әлеуметтік саясаттың жаңа принциптері, әлеуметтік кепілдіктер мен жеке жауапкершілік мәселелері жайында өзінің тұжырымдарын жасаған болатын.

• 
  Мемлекет қоғамның әлеуметтік жағдайы төмен топтарына– зейнеткерлерге, мүгедектерге, еңбекке жарамсыздарға, науқас балаларға және т.б. атаулы көмек үшін толық жауапкершілік алатын болады.
  
• 
  Ұдайы әлеуметтік және зейнетақылық қамтамасыз ету жүйесін жетілдіріп отыру, ананы және баланы жан-жақты қорғау қажет.
  
• 
  Бізде жұмыссыздарды оқыту мен қайта даярлаудың еңбек нарығына бейімделген айқын бағдарламалары болуы керек. Мемлекет жұмыссыздарға әлеуметтік қолдауды бұл санатқа жататын адам жаңа мамандық игеруіп, қайта даярлықтан өтуге бет бұрған жағдайда көрсетуі керек.
  
• 
  Жұмыс берушілер халықтың әлеуметтік жағдайы төмен топтарын жұмысқа белсене тартып, оларды еңбекақымен қамтамасыз ететіндей жағдай туғызу қажеттігі маңызды. Ең алдымен, бұл мүмкіндігі шектеулі адамдарға қатысты. Әлемнің дамыған елдерінде осылай жасайды. Біз олардың толыққанды еңбек етуіне жағдай туғызуға тиіспіз. Мемлекеттік жәрдемақыны тек шынымен нақты жұмыс істей алмайтындар ғана алуы тиіс. Жұмысқа мүгедектерді алып, оларға жағдай жасайтын компаниялар мен корпорацияларды көтермелеу керек [1].
  

• 
  тұрақты, ақылы еңбекке ынталандыру;
  
• 
  негізгі әлеуметтік қателердің алдын - алу, ал ол туындаған жағдайда әлеуметтік сақтандыру тәсілдері арқылы сол қатердің салдарынан айрылған табысының бір бөлігін қалпына келтіру;
  
• 
  халықтың әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатыспайтын әлсіз топтарына арналған әлеуметтік көмек тәсілдері;
  
• 
  азаматтардың білім және медициналық көмек сияқты негізгі құқықтар мен қызметтерге қол жеткізуі.
  

• 
  Біріншіден, бұл барлық қоғам, әлеуметтік – этникалық қауымдастыққа конфликтілік жағдайлар мен құбылыстарды шешу мақсатын көздейтін іс - әрекеттер мен технологияларды тиімді қолданудағы әлеуметтік жұмыстың кең мағынасын құрайды;
  
• 
  Екіншіден, бұл әлеуметтік – этникалық топтың мәселелерін шешуде сол қоғамның территориясында тұратын халықпен тең құқық беру (ауыл, аудан, облыс, аймақ бойынша);
  

1. 
   Мемлекеттік –әртүрлі этникалық топтар мен олардың арасындағы қатынас мәселелерін ретке келтіретін, құқықтық қамтамасыз ететін деңгей. Бұл деңгейде азаматтардың құқық, заңдық және әлеуметтік кепілдіктері жүзеге асырылады, ұлтаралық қатынастарды тұрақтандыруда әлеуметтік саясат құрылады.
   
2. 
   Аймақтық–материалдық, әлеуметтік, медициналық қамтамасыз ету – мемлекеттің шешімдерімен жүзеге асырылады;
   
3. 
   Жергілікті – әлеуметтік-этникалық топ мүшелерінің әлеуметтік ортаға бейімделу мәселелерін шешу көзделеді.(медициналық, оқу, тұрғын – үй жағдайы және жұмыспен қамту) Бұл мәселелерді шешуде барлық жергілікті билік орындар, әлеуметтік институттар мен әлеуметтік қызмет көрсету орталықтары қызмет етуі қажет.
   
4. 
   Әлеуметтік қызметкерлер – ұлтаралық қатынас мәселелерін шешуде тек жоғарғы кәсіби маман ғана емес, сонымен бірге гумандық, әділеттілік, теңдік идеяларын ұстанған, әртүрлі ұлт өкілдері арасындағы серіктестік қызметін атқарады.
   

• 
  Халықты жоғары жұмыс бастылығымен қамтамасыз ету үшін экономикалық жағдайды қалыптастыру;
  
• 
  Мемлекеттік қолдау көрсету.
  

1. 
   Аса ірі инвестицияны қажет етпейтін орта және кіші кәсіпкерлікті қолдау;
   
2. 
   Жұмыспен қамтамасыз ету орталықтарында есепте тұрғандарды қоғамдық жұмыстарда тиімді қолдану;
   
3. 
   Жұмысшыларды қайта мамандандыру негізінде, жұмыссыздардың санын азайту;
   
4. 
   Аймақтарда жұмыспен қамтамасыз ететін жеке орталықтарды кеңейту.
   

1. 
   Жұмыссыздарға жәрдемақы төлеу;
   
2. 
   Біліктілігін арттыру, қайта даярлау;
   
3. 
   Жұмыс ақысы төленетін қоғамдық жұмыстарға қатысу мүмкіндіктері;
   
4. 
   Жұмысқа орналасу мақсатымен еңбекпен қамту орталығының орнын толтыру;
   
5. 
   12 айдан артық емес мерзімге уақытша жұмысқа жарамсыздығы бойынша, арнайы қордан жеңілдіктер мен төлемақылар тағайындау[4, 3б.].