Туған жерді сүй,табиғатты аяла

Туған жерді сүй,табиғатты аяла

Эссе

Туған жер, атажұрт, атамекен – өте кең ұғым. Ол – халқымыздың атам заманнан бері мекендеп, суын ішіп, өсіп-өнген, өмір сүріп келе жатқан жері. Оның айдын шалқар көлдері, мөлдір бастаулары мен қайнарлары, сарқырай аққан тасқынды өзендерінің, алып таулары мен жасыл желек жамыла сыңсыған орман-тоғайларының атаулары сан мың. Әрбір атаудың тарихы, дүниеге келу сыры бар. «Уа, дариға, алтын бесік туған жер»,- деп Қасым ақын жырлағандай, әр адамның туған жері, атамекен – алтын бесігі барша жанға асылдан қымбат. Ия, менің туған жерім-Мырзаның шөлінде орналасқан, құм арасындағы оазис сияқты, қауыны мен қарбызының хош иісі мұрныңды жаратын, түгін тартсаң майы шығатын құнарлы де көрікті өлке. Бұл өлке сылдыр күміс бұлағы , ну орманы жоқ болса да, шөбі жайқалған даласымен,ақ алтынды алқабымен көрікті.

Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті – Елбасының «Оңтүстік Қазақстанның жүрегі – Мырзашөл» деген лебізі қанатты сөзге айналып кетті. Ал, Мырзашөл дегеніңіз екі ел – Қазақстан мен Өзбекстанның шекарасы болып түйісіп, тұтасып жатқан шұрайлы да шырайлы өлке.Осыдан небәрі бір ғасыр ғана бұрын бұл жер шағыл басып жатқан құла дүз, сағымды сары дала болатын. Мырзашөл өңірін мықтылардың, ұлылардың ұясы, озаттардың Отаны, десекте болады. Өйткені кешегі кеңестік дәуірде ғасырлар бойы тусырап, сусырап жатқан сор далаға су әкелу, игеру оңай болмағаны белгілі. Мырзашөлді суландыруға бүкіл халық болып аттанды, күндіз-түні тыным көрмеді, моншақтап маңдай терін ағызды. Содан кейін барып шөл дала шырайлы өлкеге айналды, қойнына ғасырлар бойы сақтаған ен байлығын ақтарып берді. Бұл оңай болмады.

Сол даланы игеруге, гүлдендіруге белсене атсалысқан азаматтардың ішінде менің ата-әжем де бары мені қатты мақтаныш сезімге бөлейді.Бүгінде біздің өлкенің табиғаты– адамның бойына қуат, көңіліне шабыт, сезіміне ләззат шапағатын ұялататын сұлулық пен әсемдік әлеміне айналғалы қашан. Сол сұлулық пен әсемдікті талай ақын жырға қосып, небір әншілер ән арнаған. Біз, жас ұрпақ, атадан балаға мирас болып келе жатқан туған жеріміздің табиғатын көздің қарашығындай сақтап, анамыздай аялап, келер ұрпаққа таза күйінде қалдыруымыз керек. Бұл жайында халқымыздың қалдырған тағылымдық, тәрбиелік мәні зор «Атаңнан мал қалғанша, тал қалсын», «Бұлақ көрсең көзін аш», «Бір тал кессең, он тал ек» тағы да басқа ұлағатты сөздері, туған жері мен табиғатқа деген сүйіспеншіліктері қазіргі ұрпаққа

үлгі-өнеге. Менің пайымдауымша, Адам табиғатқа мейірімділікпен, сүйіспеншілікпен, қамқорлықпен қарап, үйлесімділік сақтағанда ғана , адамзат баласы үшін табиғат – кең сарай, мәңгі тозбас құтты қоныс болады.