Гален ( б.з.д. 200-129 жж). Гален ( б.з.д. шамамен 200-129 жж). Ертедегі Рим дәрігері. “Адам денесі бөліктері” туындысында адам ағзасын сипаттап берген. Анатомия мен физиология диагностикасы емдеу және профилактиканың негізі екенін көрсетіп берген. Дәрігерлікке жануарлар үстінде тәжірибелерді енгізген. Оның шығармаларынан 14 ғасыр бойы пайдаланып келінген.
Сеченов Иван Михайлович(1829-1905). Орыс табиғаттанушысы, орыс физиология мектебінің негізін салушысы, психологияда табиғи ғылыми бағытқа негіз салған. Ол табиғаттанудың негізгі қағидаларын ғылыми тұрғыдан зерттеп, оның психологиялық ішкі мәнін ашты. Сеченов ағза мен қоршаған ортаның тығыз байланысынан туатын өздігінен реттеу процестерінің мәнін ашты; бас ми орталығының ағза қимыл әрекеттерінің белсенділігіне тікелей әсерін тәжірибе арқылы анықтап берді. “Бас миының рефлекстері”, “Жүйке жүйесі физиологиясы” туындылырының авторы. Бас миының рефлекстік ерекшелігін тапқан. И.П. Павлов оны “Орыс физиологиясының атасы” деп атаған.
Мечников Илья Ильич(1845-1916). Биологияның бірнеше бағыттарына, атап айтқанда, микробиология мен иммунология салаларына негіз салған атақты орыс ғалымы. Ағзаның ауруларға төзімділік қасиеттерін ашып берген. Ол иммунитеттің фагоциттік теориясын жасаған. Геронтологияға (адамның өмірін ұзайту) тиісті жұмыстары үшін Нобель сыйлығын алған. Мечниковтің ғылыми- зерттеу жұмыстары биология мен медицинаның түрлі салаларына арналған. 1866-1886 жылдары салыстырмалы және эволюциялық эмбриология мәселелерін зерттеді, көп клеткалы жануарлардың шығу тегі туралы жаңа теория ұсынды.
К.Д. Ушинский (1823-1871жж)
К. Д. Ушинский балалардың дене құрылысымен мүшелер қызметін білмей тәлім- тәрбие жұмыстарын, балаларға білім беруді бағытталған дұрыс жолға қою
мүмкін еместігін айтқан.
