10. 1930 ж. Алматыда өткен өлкетану конференциясын талдап беріңіз. 1930 жылы Алматыда зерттеушілермен олкетанулық мекеме- лер мен үйымдар, музейлер жэне басқа да мәдени орталықтар окілдерінің қатысуымен I Бүкілқазакстандық өлкетанулық съезд XX ғасырдың 20-жылдарындағы Қазакстандағы тарихи өлкетану 79
шақырылды. 1930 ж. бүкіл ел бойынша техникумдар мен жоғары оқу орындарының оқу жоспарына өлкетану енгізілді. 1931 жылы Наркампрос, Госплан жэне Қазакстанды зерттеу коғамы баскар- масының өкілдерімен Републикалык үйымдасқан өлкетанулық бюро күрылды. Аймақ орталықтарында (Алматы, Шымкент, Се- мей, Орал, Актөбе) өлкетанулык баскарма жэне 42 жаңа өлкета- нулык үяшык үйымдастырылды. II Бүкілқазақстандык олкета- нулык конференция (1932). Республикада өлкетану қүрылымын қайта үйымдастыру КазКСР Наркомпростың тікелей бакылауы- мен Қазақстанда Орталық өлкетанулык бюросы сайланды.
XX ғасырдың 30-жылдары алғашкы археологиялык, 1933 жы- лы құрылған ГАИМК-нің (Государственная Академия истории материальной культуры) Ьіүра экспедициясы жүргізді. Оның қүрамында белгілі археологтар П.С. Рычков, М.И. Артомонов, И.В. Синицын болды. Экспедицияның басты міндеті Шерубай- Нүра өзені бойындағы, Қарағанды қаласынан оңтүстікке 60 км жердегі Дэндібай мәдениетін ашу болды. Бүл ескерткішті казу кезінде кола кезеңдеріне тән емес, қүрылыс типтері мен керами- калық материалдар шықты.
Қазакстанның археологиялык зерттеуіне геология жэне жара- тылыстану ғалымдарының өкілдері, оның ішінде П.Л. Драверт, Қ.И. Сәтбаев, В.А. Селевин, А.В. Мухля, А.Н. Формозов, Г.Н. Щер- ба, т.б. басқалары баға жетпес үлес қосты.
Академик Қ.И. Сәтбаев, археология жэне ежелгі кен орында- рының кей сүрақтарына жауап іздеді. Бірак XX гасырдың 40-жыл- дарының басына дейін бүл аймақта кең жэне жүйелі түре зерттеу бола қойган жоқ.
Қазақстанның тарихын нақты жэне кеңінен зерттеудің жа- ңа кезеңі ¥лы Отан соғысынан кейін басталды жэне Қазақ КСР Гылым академиясының қүрылуымен байланысты болды. Гылым академиясының жанынан Орталық Қазақстан археологиялық экс- педициясы күрылды, оған ғылыми жетекшілікті 30 жылдан астам академик Ә.Х. Марғүлан жүргізді. Ғылыми зерттеу бағыттарын анық белгілеу, қыска уақыт ішінде бірнеше кезеңдегі ескерткіш- терді ашуға мүмкіндік берді.