1.2. Батыршылык институтының қалыптасуы және дамуы
45
ва, Хазария, Болгарское и Аварское объединения и т.п.»160 - де
ген қорытындыға келеді. Зерттеуші А.Т. Қайдаров археологиялық
зерттеулердің мэліметтері мен халық ауыз эдебиетіндегі батыр-
лардың образы мен қару-жарақтарының бейнеленуін салыстыра
келе, түркі дэуіріне жататын (VI-XII ғғ.) материалдық ескерткіш-
тер мен халық ауыз әдебиеті мәліметтерінің бірін-бірі қайталай-
тындыгы туралы қорытынды жасайды161
Өткен ғасырдың алғашқы жартысында өмір сүрген, тарихшы-
ғалым Білэл Аспандияровтың (1886-1958) 1947 жылы жазылған
«Образование Букеевской орды и ее ликвидация» атты еңбегінің
қолжазбасында қазақ қоғамындағы батырлар институтының қа-
лыптасуын «В ранний период казахской истории в случаях опас
ности или при нападениях извне из рядовых казахов обычно
формировались военные дружины со своими военачальниками.
Такие дружины часто возглавлялись батырами. В последующие
же периоды формирование батырства, как социальной катего
рии, тесно связано с возникновением военно-феодальной знати»,
- деп көрсетуі162 белгілі тарихшы Е.Б. Бекмахановтыц зерттеуле-
рінде де одан әрі бекітіле түскен163
Батыршылық институтының бастау көзі, қалыптасу кезеңде-
рінің тарихи эволюциясы батырлар жырынан анық көрініс бе-
реді. Батырлар жырын талдай отырып, батырлардың әлеуметтік
топ ретінде қалыптасу жолын көруге болады. Бұл туралы белгілі
зерттеуші Р.С. Липец былай деп жазады: «тюрко-монгольские на
роды проходили путь исторического развития неравномерно и к
моменту сложения у них эпоса в нем оказались зафиксированны
ми различные стадии процесса. Картина общественной жизни в
эпосе неоднозначна. Образ эпического героя модифицируется. От
батыра одиночки, генетически еще во многом связанного с оди
ноким охотником доклассового общества, он проходит ряд этапов
Достарыңызбен бөлісу: