до члена дифференцированного воинского содружества при став
ке могущественного властителя «семидесятиханнои страны», ор
ганизующего походы на сильные оседлые государства»1
Қазақ
халқының батырлар жырынан да
сонау рулық қауымдастық ке-
зеңінің бүгінге жеткен, қауым мүшелерін аңшылықпен асырап,
жеке басының қасиеттерімен руластарының құрметіне бөленген
жалғыз мерген-батыр образының белгілерін кездестіруге болады.
Міне, осы кезеңдердегі батыр
жауынгер бейнесі халық жа-
дында сақталған түрлі батырлар жырында нақты көрініс бергенін
анық байқауға болады. Мерген-аңшы бейнесіндегі мифтік сюжет-
тер батыр-жауынгер бейнесімен ұштасып кеткен.
Мәселен, «Қамбар батыр» жырының бас қаһарманы Қамбар-
дың жалғыз өзі аңшылықпен тоқсан үйлі қыпшақты асырауын
осындай жағдаймен байланыстыруға болады. Бірақ қоғамдық қа-
рым-қатынастардың өзгеруімен жалғыз
аңшы-батыр образы бір-
те-бірте атты батыр-жауынгер бейнесімен ауыса бастайды. Адам-
зат қоғамының дамуымен жалғыз-аңшы батырлардан бірте-бірте
әскери көсемдер - батыр-жауынгерлер тобы қалыптаса бастады.
Зерттеушілердің көпшілігі түркі жазба ескерткіштерінің та-
маша үлгісі болып табылатын Орхон-Енисей
жазбаларын стилі
жағынан эпосқа жақын деп бағалайды. Р.С. Липец Күлтегіннің
Үлкен жэне Кіші жазбасының өн бойында кездесетін эпосқа тэн
баяндау тәсілдерін талдайды. Ескерткіштің лексикасы да эпосқа
тэн. М үнда «алп» (алып, батыр мағынасында), «ар» (ер, нағыз
жігіт немесе батыр мағынасында), «кулг» (даңқты,
белгілі адам,
қазіргі телеуттер тілінде күшті адам мағынасында қолданылады)
деген сөздер жиі кездеседі1
6
4
165
Орта ғасырлар кезеңінде, эсіресе түркі-моңғол халықтары-
ның қоғамдық құрылымында ерекше
рөлге ие болған батырлар
алғашқы кезден әскери жауынгерлер ретінде ру-тайпа көсемдері-
не немесе қағандарға бағынышты болды. Осы жерде атап өтетін
бір жағдай, алгашында қаған лауазымын ру-тайпа көсемдері ие-
ленгендері туралы пікірлер жеткілікті. Мәселен, В.В.
Владимир-
Достарыңызбен бөлісу: