308
Қазақ өнерінің антологиясы
Кедейлікті бетіме
Шіркеу қылып салмағын.
Не десең, о де, әйтеуір,
Наурызға жеткізбей,
Сөзсіз, сені аламын.
Бүгіннен бастап күліңді,
Аудара бер, қарағым.
Мәйке:
Ағасың, жасың үлкен, Бақа, сенің,
Сөйлесем шығарамын сөздің кенін.
Тоқтайын, жасың үлкен
адам едің,
Жел сөздің не қылайын артық-кемін?!
Тоқтадым, тоқтайды деп, Бақа, саған,
Өлеңім таусылмайды айтсам менің.
Қайтайын, ұлықсат бер енді, Бақа,
Айтыстық көңілдегі сөздің жөнін.
* * *
Бақтыбай алмақ болды деп,
Жайылды жұртқа хабары.
Өзіне үлкен
намыс боп,
Бектемірдің жабылды
Одан сайын қабағы.
Келінімді берсін деп,
Байгөзге кісі салады.
Бас салып, тартып алмақ боп,
Неше күндей қамады.
Қыздың
жаны шошынып,
Бәйтік ойға түскенде,
Қысылып, оттай жанады.
Күшіктей Мәйке қысылып,
Бақтыбайдың жолына
Күннен-күнге қарады.
Бақтыбайдан бір хабар
Бола ма
деп Мәйке қыз
Құдайдың күнін санады.
Екі айға дейін еш хабар
Бақтыбайдан болмады.