174 ҚазҰУ хабаршысы. Филология сериясы. №1(135).2012 Ғ. Б. Шойбекова, ҚазМемҚызПУ доценті, ф.ғ.к., shoibekova_gaziza@mail.ru СӨЗЖАСАМНЫҢ СЕМАНТИКАЛЫҚ ТӘСІЛІ Сөзжасамның семантикалық (конверсия-
лық) тәсілі – ең көне тәсіл. Себебі конвер-
сияның негізінде, өзегінде мағына жатады.
Қазақ тілі – мағыналық құрылымға с‰йенген
тіл. Сондықтан тілімізде мағыналық жақтан
дамыған сөздер көптеп саналады. Транспози-
цияланған сөздерді семантикалық аспектіден
қарастырған дұрыс. Бұл ‰шін сөз таптарын,
оның құрамындағы сөз мағыналарының сәй-
кестігін салыстырмалы т‰рде зерттеу қажет.
Сөздердің заттық, сындық, сапалық, сан-
дық, қимыл мағыналарына ауысуы уәжделу
негізінде іске асады. Тілдегі сөздердің заттық
мағынаға көшуі жайлы т‰ркологтар Н.А.Бас-
каков, А.Н.Кононов, Н.К.Дмитриев, Э.В.Се-
вортян, Б.М.Юнусалиев, Б.А.Орузбаева айтып
өткен болатын. Ескерткіштерді зерттеу бары-
сында ғалымдар есімдер мен етістіктердің
тұлғалық жағынан бөлінбегенін байқаған. Сол
процесс осы к‰нге дейін жалғасып келеді.
Кейінгі зерттеулер бұл құбылыстың көне ес-
керткіштер құрамында ғана емес, қазіргі т‰ркі
тілдерінің барлығында дерлік кездесетіндігін
айтып ж‰р.
Алғашқы кезде адамзаттың тілді қолда-
нуында сөздер ешқандай категорияға тәуел-
денбеген. Қазақ тілінде мағыналары дамуы
нәтижесінде сөздер транспозицияланып, зат-
тану, сын-сапалану, сандану, шылаулану, ‰с-
теулену, етістіктену, есімдену процестерін бас-
тан кешіреді. Сөйтіп қазіргі тіл тұрғысынан
бір сөз табынан екінші сөз табына ауысады.
Қазақ тіліндегі сөздерді сөз таптарына бөлу-
дің алғашқы соқпақтарын салған Н.И. Иль-
минский, П.М. Мелиоранский екендігін лин-
гвист ғалым Т.Қордабаев өз мақаласында жа-
зады. Ал қазақтың төл ғалымдарының іші-
нен морфологиялық құрылым жайлы жазыл-
ған еңбектің бастауы – А.Байтұрсыновтың
1920 жылы жазылған “Тіл – құрал” атты
оқулығы. Ол сөздерді атауыш сөздер мен шы-
лау сөздер және одағай сөздер деп ‰ш топқа
бөледі:
Атауыш сөздерге: зат есім, сын есім, сан
есім, есімдік, етістік жатса;
Шылау сөздерге: ‰стеу, демеу, жалғаулық;
Одағайға: еліктеуіш, лептеуіш сөздерді
жатқызған [1].
Бұл к‰нде тіл біліміндегі сөз таптары кате-
гориясы біршама зерттеліп, толық граммати-
калық категория екені айқын болып отыр. Сөз-
дердің бір категориядан екінші категорияға
өтуін зерттеудегі аса тиімді жол – семан-
тикалық сөзжасам. Осы категориялардың се-
мантикасы мен қызметі бір арнаға тоғысуы
керек. Егер де сөздердің мағынасы заттың, са-
паның, қимылдың жеке лексика-граммати-
калық категориялардың абстракциялануы,
уәжделуі арқылы пайда болса, ол тілдің дамы-
ғандығын көрсетеді.
Қазақ тілінде төс (адамның м‰шесі), төс
(құрал), төс+е (қимыл атауы), без (адам дене-
сіндегі зат), без (шошыну), без (қашу, зыту),
жел (табиғи құбылыс), жел (ж‰гіру, желу),
жел (суықтан болатын ауру) сөздерінің т‰бір
к‰йінде, омонимдік қатар құрып бір т‰бір сөз-
дің қимылдық мағынада да, атаулық мағынада
да келіп ұғынылатындығын сөзжасам саласын
зерттеп ж‰рген ғалымдар жазып ж‰р. Көне
тілімізде етістік – есім корреляттары молынан
кездеседі. Қазіргі біздің тілімізде қолданып
ж‰рген семантикалық тәсілмен дамыған сөз-
дер – сол байырғы, көне ғасырлар жемісі. Б‰-
гінгі тіліміздің жай-к‰йінде мұндай процесс
өте аз ж‰реді, себебі біздің б‰гінгі тіліміз
жалғамалылық дәуірінде өмір с‰ріп жатыр.
Қазіргі қазақ тілінде сындық мағынада
қолданылып ж‰рген жөн сөзінің транспози- цияланып, семантикалық тәсіл арқылы дамуы. Жөн І. 1. Жай, әншейін. Жөн жерге қыз
бермейді Балта бабаң, Грубиян әлің ‰шін бір
тамам. Шаңменен, Сәметпенен құда болған,
Япыр-ау, Құлжекеңмен біз-ақ жаман (Айтыс).
2. Мән-мәніс, сыр, жағдай. Есітсем ‰нін, Біл-
сем деп жөнін, Көп іздедім қаңғырып (Абай).
3. Ыңғай, рет, орын. Е, алса несі бар? Бәйгіні
Ысқақ емес, мен алатын жөнім емес пе?-деді
Ыдырыс жалтаңдап (С. Сейфуллин, Шығ.).
4. Дұрыс, ақиқат, әділ, шын, рас. Бөжей өз
ішінен: “Шариғат та жөнге, шынға қарайтын
шығар, ақай жоқ, ноқай жоқ, көрінгенге бұйда
бере бермес” (М. Әуезов, Таңд. шығ.). 5. Кім
екендігі, шыққан тегі, аты-жөні, жай-жапсары.