Ғалым қолданған «көрнекі тіл» терминінің семантикалық мағынасы орыс ғалымы А.А. Потебня негізін салған «бейнелілік» ұғымына сәйкес келеді. Анығырақ айтсақ, Потебня мұны троптар теориясының шеңберінде алғаш өз жүйесін салды. Мұнда ең алдымен «бейнелілік» теориясының семантикалық аспектісіне басты көңіл аударып: «Образ заменяет множественное, сложное, трудноуловимое по отдаленности, неясности, чем то относительно едигичным и простым, близким, определенным, наглядным» [8, 163] деп тұжырым жасаған.
Көріктеуіш құралдар тілдің поэтикалық қуаттылығын арттырып, сөзге ерекше ажар дарытып, ойды көркем тілмен тілмен жеткізеді. Әдебиеттану саласының белгілі тұлғасы З. Қабдолов өзінің «Сөз өнері» еңбегінде «тіл көркемдігі мен сөз сұлулығы жасанды жалт-жұлтта, күлдібадам бояуда емес, сөздің табиғылығы мен қарапайымдылығында, нақтылы мен тазалығында жатады» дейді [9, 205]. Әдебиет саласының ірі өкілі Қ. Жұмалиев әдебиет теориясына қосқан үлесі ұлан-ғайыр. Ол өзінің еңбектерінде тілдік құралдарға барынша тоқталған. Ғалым тілдік құралдарды «көркем сөздің түрлері» деп атап, көркем тілді зерттеудің не үшін керектігіне тоқталады:
