Оқушылардың оқу жетістіктерін бағалаудың нормативтік тәсілі.
"Критериалды бағалау" термині алғаш рет 1963 жылы американдық педагог-психолог Роберт Глейзермен қолданылды, ол оқыту және оқыту теориясына елеулі үлес қосты. Оның пікірі бойынша жетістіктерді өлшеу тұжырымдамасының негізінде білімнің толық болмауынан идеалды нәтижелерге дейін білім алудың үздіксіз процесі жатады. Глейзер критериалды бағалауды типтік мінез-құлық үлгілерінің жиынтығын және оқушылардың қол жеткізген және әлеуетті оқу жетістіктерінің деңгейлері арасындағы сәйкестігін анықтауға ықпал ететін процесс ретінде сипаттайды. Бұл оқушының іс-әрекеті алдын ала анықталған критерийлерді бекітілген теру арқылы бағаланады. Осы жағдайда пайдаланылатын "критерий" термині қорытынды қызметке міндетті түрде жатпайды. Бағалау критерийлері оқушының нәтижелері туралы ақпарат алу қажет болған кезде оқудың кез келген кезеңінде белгіленуі мүмкін. Глейзер критериалды стандарттарға қатысты баға оқушының басқа оқушылардың жетістіктеріне тәуелділігін және салыстыруды қоспағанда, әрбір оқушының құзыреттілік деңгейі туралы не істей алатыны немесе жасай алмайтыны туралы анық ақпарат беретіндігін атап өтті.Оқушылардың оқу жетістіктерін критериалды бағалау жүйесі оқыту, оқыту және бағалау өзара байланысты және оқу процесін ұйымдастырудың бірыңғай тәсілін қамтамасыз етеді (Бойл және Чарльз, 2010). Бұл бағалаудың барлық элементтері (оқыту мақсаты, түрлері, құралдары және бағалау нәтижелері) арасында теориялық негіздеуді және өзара байланысты орнатуды болжайды.Әдістеменің негізгі идеялары критериалды бағалау жүйесінің мынадай сипаттамаларына қол жеткізуге мүмкіндік береді:
оқыту мен бағалаудың бірлігіне негізделеді;
оқудағы прогресті қамтамасыз етуге және оқушының үлгерімін қадағалауға тұтас көзқарасты қалыптастыруға бағытталған;
оқу бағдарламаларына сәйкес білім алу және дағдыларды дамыту мақсаттарын іске асыруды қамтамасыз етеді;
әр сынып үшін пән бойынша оқу бағдарламасының мазмұны негізінде бағалаудың әр түрлі тәсілдері мен формаларын қамтиды.