Му са әлХо рез ми
(783–850),
Ах мад әлФер ға ни
(798–861),
Әбу На сыр әлФа ра би
(870–950),
Әбу
Әли ибн Си на
(980–1037),
Әбу Рай хан әлБи ру ни
(973–1048), т.б. ұлы
ой шыл дар мә де ниет ке, ғы лым ға өш пес ізін қал дыр ған.
Мы сыр же рін де дү ниеге кел ген
Сайф Са раий дің
қып шақ ті лін де жа-
зыл ған «Гүлс тан бит-түр ки» мен «Су һа ил уа Гүл дер сі н» (1394 ж.),
Құ тыб
тың
«Хұс рау-Шы ры н» (1342 ж.),
Хо рез ми дің
«Ма хаб бат на ма » (1358 ж.)
еңбектері Ал тын Ор да мен Мы сыр да ғы түр кі лер ге ор тақ дү ние бол ды.
Ал тын Ор да би леуші сі бол ған Өз бек хан ның тұ сын да Қа зақ стан
да ла сын да ис лам дәс түр ле рі то лық ор ны ғады. Ха лық тың ара сын да
ру ха ни өр леуге, дін ді үйре ну ге, оны те рең та ну ға ке ре мет зор құл шы ныс
бай қал ды. Осы кез де Отырарда түр кі ті лін де жа зыл ған
Наср аддин
Раб ғу зи дің
«Қис са -сул-ән бия»,
Ху сам Ка тиб тің
«Жұм жұ ма » жә не «Нах-
жул-Фа ра дис», «Қис са-и Юсуф» сияқ ты ді ни шы ғар ма ла ры ха лық ара-
сын да кең сұ ра ныс қа ие бол ды.
Көш пе лі ха лық араб-пар сы тіл де рін үйре ніп, Құ ран оқып, ис ла ми
әде биет үл гі ле рі не зор қы зы ғу шы лық та ныт ты. Да ла да оқу-бі лім ар найы
ор на лас қан киіз үй лер де жүр гі зіл ді. Қа зақ хал қы ның сол кез де гі туын-
да ған ауыз әде биетін де гі бас ты кейіп кер лер (Оғыз қа ған, Еді ге би, Ер
Қо сай, Орақ-Ма май, т.б.) мұ сыл ман бас шы сы си па тын да су рет тел ді.
Ха лық осын дай жыр лар ды, ді ни дас тан дар ды, қис са лар ды құ мар тып
тың дап, ұр пақ тан ұр пақ қа ауыз ша та ра тып отырды.
Ислам сәулет өнерінің үлгісі болған қандай
ғимараттарды білесіңдер?
Достарыңызбен бөлісу: |
