Дженнифер рис
жүктеу/скачать 0,62 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Лонгфилд үшін апат
Қатты жеккөрініш Сенбі күнгі таңғы уақыт
болатын. Джек тӛсегінде жатып, мына меңіреу түкпірде демалыс күндері не істесе
болады
деп ойлады. Петя велосипедпен бір жаққа кеткен. Ал
қыз қуыршақтармен ойнап отыр . Мұрын жарған иіске қарағанда, «Домалақ» ас үйде жүргенге ұқсайды.
«Шылым шексем жаман болмас еді, – деп ойлады Джек. –
, менде ақша жоқ. Әзірше олар бір нәрселермен әуре болып жатқанда, жайлап
астына түсіп, семіздің ақша салғышын іздеп кӛрейін. Сонан біраз ұсақ тиындар алайын». Кішкене сӛмкеше кіре берістегі тар, қараңғы бӛлменің бұрышындағы ілгіште
әйелдің кең шапанының астында
ілулі
тұр еді. Оған тау боп
жатқан резеңке етіктердің, сӛмкелердің, ойыншықтар мен ыдыстардың арасынан жол салуына тура келді. Сӛмкедегі әмиян
оның есіне иесін түсірді. –
Джек! –
деген дауыс шықты оның артқы жағынан. Джек үндемеді –
Оның қолы әлі де қалтада болатын. Кіре беріс бӛлменің екінші жақ басында Ярвис мырза есікті жауып, қызметте киетін сырт киімін шешіп жатыр.
«Енді не болмақ? – деп ойлады Джек қолын ақырындап алып жатып.
Бірақ кішкене ер адам кенет кӛңілдене ысқырып, киімін әйелінің сырт киімінің қасына ілуге бет бұрды. Джек қатты қобалжып тұр . –
Менің не істегенімді түсінбейтіндей, мына адам соншалықты ақымақ болғаны ма ? » –
Джек, маған бүгін бақшада біраз жұмыс істеу керек еді, –
деді ол ақырында. –
Бұдан кейін біреу қоқымдарды жағып тастауы керек. Қалай ойлайсың, ол сенің қолыңнан келер ме еді?
Джек бұдан бас тартқысы келді, бірақ ӛртеу ол үшін
керемет нәрсе еді. Ол басын изеп , үнсіз келісті. 12
Бақшадағы үйдің
және жылыжайдың ішіндегі қоқымдарды жағып жүрген Джектің қалған күні зу етіп ӛте шықты.
«Мына ұсақ - түйектердің бәрін жинау –
не деген шаруаға қырсыздық деп ойлады ол. Бірақ
лапылдап жанған оттың алауы жоғары кӛтерілгенде, оған сүйсіне қарады
. Күн батқан кезде олар әлі де жұмыс істеп жүрген болатын. Ӛзіне бұрын - соңды осындай рахат
сезім
берген жұмыс Джектің есінде жоқ.
Бүгін жексенбі. Таңертеңгілік ас үстінде, Джек олардың жақсы киініп алғанын байқады.
Біз жексенбі сайын сиыну үйіне барамыз, – деп
түсіндірді Ярвис ханым. –
Бізбен бірге барғың келе ме? Джектің басын қатты шайқағаны соншалықты, мойыны үзіліп кете сақтады. Ол
сиыну үйіне баруға үзілді - кесілді қарсы еді. Бұрын ӛзі тұрған балалар үйінің бір тәрбиешісі оған Құдай
жаман балаларды жазалайды, бір күні
сен тозақ отына күйесің деген
болатын. Ол тозақтан қорықпайды, ӛйткені отты жақсы кӛреді, ал Құдайдың бар - жоғына сенімсіз болатын.
–
Біз осы кӛшедегі кішкене жасыл темірлі сиыну үйіне барамыз, –
деп түсіндірді оған кішкентай Дженни . –
Ол жерде шын мәнінде жақсы.
«Ашулы Құдай» Джекке керек емес еді, сондықтан да ол
қашқалақтап, тағы да басын шайқады. «Жексенбі күні "барын киіп, бақанын қолына алып" , қауымға жүгіру дағдылы кӛрініс» деп ойлаған Джек үйден
кӛңілсіз
қарады.
Түске дейін уақыт жетерлік. Зеріккен
ол ауылды тексеріп шығуды ұйғарды . Бұл жаман ой емес еді. Ол ӛзіне үш шӛмеле шӛп пен сарайды және шӛп тұратын жерді
кӛздеп қойды.
Лонгфилдтегі
ӛмір ӛзін жалықтырған кезде,
ол осылардың бірін ӛртеп жібереді. Ол қайда барса да,
ауыл
іші тым
- тырыс. Джек қалалық бала болғандықтан, ол үшін бұл тыныштық кӛңілсіз, тіпті жан түршігерлік болды. Ол
алыстан кӛңілді шуды естігенде, жеңілдеп қалды. Ӛзіне қарай күле
13
әңгімелесіп келе жатқан тобырды кӛріп, таң қалды. Кішкене жасыл сиыну үйінен
шұбырып
шыққан
адамдардың ортасында тұрғанын ол кешірек түсінді.
Ол қаша жӛнелуге дайын тұр еді, бірақ сонау жерден ӛзінің жексенбілік
шұбар кӛйлегін киіп тұрған Ярвис ханымды кӛріп қалды. Ол қызыл желкелі жуан
әйелмен сӛйлесіп тұр екен, әлгі әйел Джекке суық кӛзін бір жүгіртіп ӛтіп : –
Иә, яғни бұл сіздердің жаңа «жұмыстарыңыз»
екен ғой, Ярвис ханым –
деді де, Джекке қайтадан қарап: – Бұл ауылда тұруға шын мәнінде жолың болыпты, балақай. Енді
ӛзіңді әдепті ұстарсың деп сенемін, –
деді.
Джек бұған дӛрекі жауап қайырды. Арада сәл үнсіздік орнады, сол кезде ол жолмен
тӛмен қарай жүгіре жӛнелді .
Бос үйдің ішіне кіріп алып, ол ӛз - ӛзіне сұрақ қоюда: енді онымен Ярвистер не істер екен? Оның есіне бірде осылай дӛрекі жауап қайырғаны үшін
ӛгей анасының кешірім сұратқаны
түсті
. Егер мына ажарсыз пошташы оны бір нәрсе істеуге мәжбүрлей алса, оған тіпті күлкілі болар еді. Жұдырығын түйіп алған
ол ұрысқа дайындалып, отбасының келуін қонақ бӛлмеде тосып жатқан.
Бірақ бұл отбасы басқаларға
қарағанда мүлдем ӛзгеше еді. Олар
күлкілерін тия алмай, іштерін ұстаған күйі, бӛлмелеріне
барып құлады. –
Ой, мама! –
Дженниге ауа жетпей қалды. –
Жарайсың
! Джектің қайтадан сӛйлей бастағанына қуаныштымын деген кезіңде оның түрін
кӛрдің бе? Ярвис ханым кереуетке отырып, кӛзін сүртті.
–
Мен оны ызадан
жарылып кетер деп ойладым, – деді ол.
Петя
кӛрпеге оранып, басына жастығын жауып алды.
Егер осылай жӛнсіз сӛйлей беретін болса, бір күні ол тілінен біржолата айырылатын болар, - деді ол жастықтан басын шығарып.
Диксон ханым біздің қауымға келушілердің арасындағы белсенділердің бірі, 14
қауымның жақсы бір ӛкілі деп ойлап қалма. Ол елдің
бәрін сынау үшін келіп тұратын екіжүзді адам. Біздің бала асырап алып жатқанымызды
ол кӛре алмайды. Ӛз жанұясының қызығына пошташы қатыса алмады. Ол терезенің алдында мұңайып тұр еді.
– Біз оны қатал үкімдемеуіміз керек, –
деді
ол
жай ғана. –
Бұның дұрыс емес, Джек. Біреу
туралы, оның үстіне әйел адам жайында бұлай айтуға болмайды. Бірақ ол да жӛнсіз сӛйледі, сенің жаныңа қалай батқанын
мен жақсы түсінемін. Джек ӛз бӛлмесіне кетті. Күтпеген жерде мұндай сыпайы ақыл тыңдау оған сенімсіздік тудырды. Баспалдақтан жоғары кӛтеріліп бара жатып ол тағы да олардың
жанұяның кӛңілденуіне ӛзінің себеп болғаны жаман болмаған сияқты . Ярвистердің жанұясына келгендегі бірнеше апта бойындағы осы үйде патшалық құрған татулық пен кӛңілді шу
Джектің жүйкесін жұқарта бастады. Мұндай адамдармен кездесіп отырғаны бірінші рет. Олар ӛте шулы, кӛбінше ұқыпсыз, бірақ
бір
- біріне ешқашан ренжімейтін. Және
олардың Құдай
жайындағы әңгімелері бітпейді.
Олар алдымен Онымен сӛйлесіп алмай тұрып, ешқашан дастарханға бас салмайды, Бейне бір Құдай
солармен
дастарханда бірге отырғанына шын мәнінде сенетін сияқты. Джектің үнсіз отырғаны оларды мүлдем мазаламайтындай . Олар
бұған нақты сұрақ қоймай, үздіксіз әңгімелесе береді. Сӛйтіп Джектің оларға «кӛрсетермін» деген ойы жүзеге аспады .
Ол ойлана бастады. Пошташыны алғаш кӛргенде
алған әсері қате болғаны ма? Мүмкін, бұл адам ол ойлағандай ақымақ емес болар. Кейде Джек кішкене адамның ӛзіне қарап отырғанын байқап қалатын. Сонда
тек қана жек кӛрушіліктен тұратын оның кішкене әлемін мына момын, мейірімді кӛздер түгел кӛріп тұрғандай болып, тұла бойы шымырлап кететін .
Джектің жүйкесіне
бәрінен де кӛбірек тиетін Петя еді. Спортты
да оқуды да
жақсы
меңгерген мұндай 15
мықты адам,
діни мәселелермен неге айналысады екен? Джек Петя сияқты
қарапайым адамды әлі
кездестірген емес. Оның ашуын келтіретіндей оқиға ойластырумен, ол кӛп уақытын ӛткізді. Бұл жағынан
Джек ӛнерпаз болатын. Тӛменде Петяның сабақ оқып отырғанын біле тұра, ол радионы бар дауысына қосып қоятын. Оның
жуынайын деп жүргенін біліп, ваннаның ішінде сағаттап отырып алатын . Таңертең, автобус келер кезде Петяның спорт киімін жасырып қояды . Байқұс баланың қаламсаптары мен кітапханадағы кітаптары, жазу
парақтары жоғалып, қандай да бір түсініксіз жолмен қайта пайда болады.
Джек аса жаман істерді жасаған жоқ, бірақ егер ұсақ - түйектерді жинай берсек,
ол ендігі
Петяны ызаландыратындай - ақ болды. Оның шыдамы қашан таусылар екен деп, Джек күнде күтіп жүрді. Тӛбелесіп қалған
жағдайда Петя жеңіп шығатынын білсе де, ол оның ашулы түрін
кӛргісі келетін. Ӛкінішке орай,
Джек
екі аптадан кейін ӛз жоспарының іске аспайтынын түсінді.
«Әкесі сияқты ол да ақымақ, – деп күйіне ойлады Джек. –
Тіпті еш нәрсе байқамайтын сияқты. Мен оған
ӛте жаман бір нәрсе істеуім керек, сонан кейін менімен не істесе де, ӛздері білсін».
Бұл ойын іске асыруға келесі сенбі күні мүмкіндік туды. Граф Суссекс жарысында Петяны жеңіл
атлетикадан олардың аймағындағы үздік жүгіруші етіп таңдаған. Бүкіл отбасы
жарысты кӛруге барды. Джек футболды қатты жақсы кӛретін , ал мына мақсатсыз жүгіріс
оған барынша күлкілі болып кӛрінді. –
Джек, –
деді Ярвис ханым, – мен саған үстелдің үстіне дәмді бір нәрсе қалдырдым. Егер біз келгенше қарның тағы да ашатын болса, тоңазытқыштың ішінен қалағаныңды
алып жерсің. Бізбен бірге шынымен
барғың келмей тұр ма ?
Джек әдеті бойынша бетін тыржитып, теріс айналды . Арада екі минут ӛткеннен кейін олар жолда кетіп бара жатты .
16
«Мұнда мені жалғыз қалдырып жүрген олар қандай ақымақтар! –
деп ойлады Джек. – Менің ӛткен ӛмірім жайында олар әрине біледі!»
Ойындағысын іске асыру мақсатымен ол тура Петяның бӛлмесіне бет алды.
Алайда ӛзіне сенім артқан қарапайым себептен кейін, бір нәрсені сындыруға дәті бармады. Ӛзіне ӛзі ыза болған
ол баққа
шықты. Сол жерден Петяның велосипедін кӛрді. Ол артқы есікке сүйеулі тұрған. Мұндай велосипед онда әлі болып кӛрген жоқ, бірақ ол
дәл осындай велосипедті иеленуді үнемі армандайтын.
«Алдымен қысқа серуен болсын, сонан соң не боларын ары қарай кӛрерміз», –
деді ол ӛз - ӛзіне. Бір минуттан соң жолмен тӛмен қарай зымырап бара жатты
. Осы жарты сағат ішінде басынан ӛткен
сезімді
ол ӛмірінде ұмыта алмас. Оның толқығанын суреттеп беру мүмкін емес. Тек желден, жылдамдықтан және бостандықтан тұратын сияқты болып кӛрінген бұл әлемде жалғыз ӛзі ғана жүргендей сезінді. Бұл оны ӛрши жанып
тұрған ӛртті
кӛргендегідей
қанағаттандырды. Ал үйге оралған кезде оны ӛз велосипедім болса
ғой деген
бір ғана ой баурап
алды.
Неге
Петяны жақсы кӛретін ата - анасы, туған үйі бар? Одан оны ешкім де қуып жібермейді. Неге оның қанша қаласа сонша тебе алатын велосипеді бар ? Жүрегін кек кернеген Джек от тұтатты. Ол от қатты жансын
отынның бір құшағын жұмсады. Велосипедті ӛртеп жіберу оңай болмады. Бірақ Джек отқа насосты да тастамайынша, тыныш тапқан жоқ.
Ол мәшиненің аулаға келіп кіргенін
естіген кезде, велосипедтің күл болған қаңқасы ғана қалып еді. Сол жерде ол Петяның дауысын естіді:
–
Мама, мен велосипедпен дүкенге тез зулап барып
келемін. Сәл үнсіздіктен кейін: –
Мама, менің велосипедім қайда? Оны мына жерге, артқы есіктің қасына қалдырып кеткенмін . Джек отты бақтың түпкір жағындағы биік тас қақпаның
бұрышына жаққан болатын. Петя кедір - бұдыр
17
кӛгал жердің үстімен адымдап келе жатқан кезде,
Джек тек
бір нәрсе жайында ғана ӛкінді: ол ӛзіне артқа шегінетін жол қалдырмаған еді.
– Менің велосипедім қайда,
Джек? –
деп сұрады Петя. Жаттығу киімінде ол ӛте үлкен болып кӛрінді, бұлшық еттері бұлтиып шығып тұр.
«Мен тым артық кетіп қалған жоқпын ба?»
–
деп сұрады ӛзінен Джек Петя жанып біткен велосипедтің қалдығын кӛріп үлгерген кезде. Петяның ӛңі
бозарып , Джекке қарай бір - екі қадам басты . «Ақыры дегеніме жеттім - ау! –
деп ойлады Джек айызы қанып. –
Білгенін істесін, маған бәрібір». Бірақ Петя
кілт тоқтап, қолдарын тӛмен түсірді . –
Мен саған бір нәрсе айтайын, –
деді ол. – Келесі
аптада менің туған күнім, соған папам маған жаңа велосипед әперу үшін ақша жинаған. Ал жаңа ғана мен бұл велосипедті саған сыйлаймын деп айтқанмын. Сен менің емес, ӛз велосипедіңді ӛртедің.
Джектің түрі бұзылып кеткенін кӛрген ол кері бұрылып, қайтадан үйіне келді.
Сӛнген оттың қасында жалғыз ӛзі қалған Джек
Петяның
ӛзін ұрмағанына қайғыра ӛкінді. Сонда ол қазір ӛзін жек кӛргенінен гӛрі, оны жек кӛруге себебі болар еді. Ӛзіне
меншікті болуға тиісті велосипедтің
қалдығының қасында тұрып, ол ӛз - ӛзін ақымақтығы үшін
жек кӛрді.
Лонгфилд үшін апат –
Джек, осы аптада үлкен ойын болады, –
деді Петя бірде Джекпен кӛбірек сӛйлесу керек деген жанұясының тәртібін сақтап. Біздің ауылдағы ақсүйектердің ең мықты крокет командасы. Келесі аптада мезгілдік ойынға біздің ең мықты қарсыласымыз Тидегурст келеді.
Ол әңгімесін жалғастыра берді, ал Джек оны жартылай ғана тыңдады. Жанұядағы бірде - бір адам оған ӛртенген велосипед туралы ештеңе айтқан жоқ. Бірақ сол күннен бастап Джек Петяны ызаландыруды 18
тоқтатты. Неге
екені белгісіз, бұл енді
оны
рахаттандырмайтын болды.
–
Біздің командамыз үздік команда , – деп
жалғастырды Петя. –
Білесің бе, ойынды
Майк Турнер
ашады,
ал ӛзі
Кембридждерге ойнайды
. Жаттықтырушымыз полковник Вит жақында ғана менің қалай ойнайтынымды кӛрген. Егер осылай ойнай берсем, мүмкін
келесі жылы мені ӛз командасына алатын шығар .
Джек кенет Петяның қасында ӛзін жақсы сезіне бастағанын ӛзі де түсінбей қалды. Осы күнгі кешті
ол Лонгфилд командасының жаттығуларын кӛру үшін,
Джекпен ӛткізді. Команданың мүшелері негізінен ауыл ортасындағы әдемі үйлерде тұратын жағдайлы отбасылардың балалары еді. Команданың құрамында, жанармай құятын жерде істейтін Георг сияқты денелі
бірнеше жұмысшы жігіттер
де болды.
«Неге олар футбол сияқты дұрыстау ойынды ойнай алмайды?»
– деп ойлады
Джек.
–
Тидегурттық команданы
жеңетіндей жақсы мүмкіндік бізде дәл қазіргідей әлі болып кӛрген жоқ, –
деп мақтанды капитан, ойыншылар ойын алаңындағы баспалдақтарға отыра бергенде. —
Демалыс күндері барлық ақсүйектерді тәртіпті ойынды кӛруге шақыру керек.
Петя жұмсақ шӛптің үстіне етпетінен жатып, команда жаққа қарай қиялдана қарап
жатты. Джек сол жерде отырып, түстен кейінгі кӛлеңкенің ойын алаңындағы
жақсы күтілген жібек - жасыл шӛптердің үстімен қалайша тез ұзарып бара жатқанын бақылап отырды. Бұл алаң осы
ауылдың қуанышы мен мақтаны болатын. Джектің кӛңіл -
, ойын алаңында ары - бері сенделіп жүріп,
күзетші отыратын үйдің есігі ашық қалғанын кӛріп
қалды. Әдеттегісінше әр нәрсеге құмар Джек ішіне зып етіп кіріп
кетті. Күректер мен ашалардың арасынан ӛтіп, жартылай қараңғыға кірген
оған тамаша ой келді. жүктеу/скачать 0,62 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|