223
Әдеби KZ
Жүйрікке қошқар атаймыз
— Табылса, сақтап кесірден, — деп тақпақтап, тәптіштен өтіп барады. Әлгі атын жоғалтқан
кісі «бәрі дұрыс» дегендей бас шұлғи береді.
Бері қайтқанда Өтеп енді сол жағындағы жігіттің өтінішін айтып жар салды. Ол жігіт
әкесінің жетісін бермек екен, соған елді шақырыпты.
Әкесі
жақсы кісі еді, Жетпістен асқан мүшелі.Иманды болсын жарықтың, Нұр жұмақ
болғай түсері.
Кісі екен жүрер көпті іздеп,
Тірлікте қалған текті із көп.
Келіңдер, қырқын өткізбек,
— Өтінді ұлы жеткіз — деп.
Осыны айтып қан базарды қақ жарып өтіп барады. Мен «базар
деген хабар-ошардың,
жарлық пен жалпы жаңалықтың да орны екен-ау» деп ойлап ем...
Біздер базардан ол-пұл қарыштап, Евгеньевкадағы Гончаровтардың үйіне келдік.
Бұған дейін орыс қыстақтарында болған емес ем. Әйтеуір жыбырлаған үйлерге сыртынан
қарап өте беретінбіз. Енді көшелерін аралап, үйіне де кірмекпін. Жол бойы біз базардан
қайтқан евгеньевкалық тұрғындардың біразын басып оздық.
Жолдың бәрі барынша сәнді киінген адамдарға толып кетіпті
Екі еркек кеудесі алқам-
салқам, шашы әбден ұйпаланған бір мас жігітті теңселтіп сүйреп барады. Анау болса
тартыншақтап жүрмей, бар даусымен барқырап айқайлайды. Тіптен балағат сөз айтатын
болуы керек, қыз-келіншектер құлағын басып зытып барады. Көкем әлгі масты таныды —
«мынау бұзық Иван ғой!» — деді қасынан өте беріп.