Ежелгі Мысырдың жазу үлгілері 1882 жылы Француз ғалымы Ж.Ф.Шампильонның тынымсыз еңбектерінің арқасында бізге “тіл қатты”. Иероглифтерді сөйлету негізіне Розет тасындағы жазбалар негіз болды. Розет тасын 1799 жылы Наполеонның Мысыр компаниясы кезінде әскердегі солдаттарының бірі тапқан болатын. Бұл таста әртүрлі жазу үлгісімен үш түрлі мәтін қашалған болатын: біріншісі – грек тілінде, екіншісі – иероглифтер, үшіншісі – демотикалық жазбалар болды. Салыстырмалы талдаулардың нәтижесінде ең алғаш рет перғауындар “Тутмос” пен “Рамзестің” есімдері оқылады. Элленизм дәуірінде мысырлықтар қолданған демотикалық жазулар 700-800 таңбадан тұратын.
Демотикалық жазулар иероглифтердің жылдам жазылу үлгісі. Мысырлықтар осы демотикалық жазуын әлі де қарапайымдап, шыңдай түскен болса, бізге мысырлық алфавитте жетуші еді.