дан қосылып, бірнеше тармаққа бөлінеді. Тле, Бақанас өзендері-
нің осы қасиетін Бақанас атауы географиялық жағынан дәл
беріп тұр.
БАЛАСАҒ¥Н - Қазіргі
Жамбыл қаласы мен Ыстықкөл-
дің арасындағы тарихи қала. Бұл қала аты М. Қашқаридың
еңбегінде бірнеше рет кездеседі (1 том, 66, 94, 145, 148 беттері).
Қала атының этимологиясы туралы Ғ. Мүсабаев пен А. Мах
мутов былай деп жазды: «Баласатүн - Ы стық көлге жақын.
Қордайдың күнгей жақ етегінде болтан, осы күнде қирап, қүр
орны қалған, бала - кіші, сағүн - аймақ деген сөзден қүралған.
Мүны Махмуд Қашқари: қүз орда, қүз - үлыс деп те атайты-
нын айтқан. Баласагүн қаласы XIV ғасырдағы Азия картасын-
да, ағылшын Юлдың картасында да болтан» (Ғ.
Мұсабаев,
А. Махмүтов.
Эпиграфиялық экспедиция материалдары-
нан. «Қазақ тілінің тарихы туралы зерттеулер», жинақ, 1965,
163 беті). Авторлардың Н.Я. Бичурин еңбегіне сүйене от-
ырып айтуларына карағанда, бүл маңда ертеде Атасағүн
деген де қала болтан (Сонда). Ендеше үлкен, кіші деген
матынада жүмсалатын ата, бала деген сөздер Баласатүн
топонимінің бірінші компонентінің түркі сөзі екендігіне
күмән келтірмейді. Жотарьща авторлар атаудың екінші бөлі-
мі
сағун сөзі аймақ дейді де, қай тілден екеніне де, қай нүс-
қадан алтандарын да айтпайды. Авторлардың сол мандаты
Барсытан қаласы жөнінде жазтандары да көңіл аударарлық:
«Барсытан Ыстық көлдің батыс жатында, Баласатүннан
түстік жерде. Мүны Барыс хан деу ойта сыймайды, өйткені
М. Қашқари олай деп атаматан. Бүл барсатүн
болуы да
ықтимал. Бірақ VII тасырда сытын болып жазылтан. Қазіргі
тіліміздегі сауын айту - сатынта айту деген болар» (Сонда).
Мүндаты авторлардың топоним этимологиясын Барыс хан
деу ойта сыймайды дегендері дүрыс. Бірақ, олардың сатун
сөзі VD тасырда сытүн болып жазылды деуі қате, өйткені
С.Е. Маловтың еңбегіндегі сытын
сөзі XIV тасырдаты автор
82
Рабгузиден алынғанын авторлар. байқамаған! (С. Е. Малов.
Памятники... М .,-Л , 1951, стр. 424). Авторлар бір сағүн сөзі ту-
ралы бір-біріне қайшы пікір айтады: біресе бүл
сағынға айту
(сауын айту) тіркесімен байланысты десе, біресе
сағүн (аймақ)
сөзімен түбірлес дейді.
Біздің ойымызша бұл
сығын - ертеде «қорғаныс, бекініс,
қала» деген мағынаны білдіретін көне түркі сөзі. Оған мына-
дай дәлелдер келтіруге болады.
1) М. Қашқаридың еңбегінде
сығынды сөзіне мына-
дай түсінік берілген: «кэук турағқа сығынды» (киік мекен-
ге тығылды) (П, 177), «Көне түркі сөздігінің» авторлары
М. Қашқаридың осы сөзін мысалға келтіре отырып, бұл «укры
ваться, прятаться» деп түсіндірді де, сөздің түбірі
сығ, ал
-ын
өздік (возвр.) етістің жүрнағы дейді (Древнетюркский словарь.
Л., 1969, стр. 502). Бүл арада сөздің түбірі
сығ - жасырыну,
тығылу, қорғану мағынасында екені түсінікті.
2)
Дэл осы контекстегі -ын жүрнағы етіс категориясы-
на тән болғанымен, түркі тілдерінде мұндай жүрнақ ертеде
етістіктен зат есім тудыратын өнімді жүрнақ та болған. Қазақ
тілінен мысалдар келтірейік:
тық+ын-тығын, шық+ын -шы-
Достарыңызбен бөлісу: