Г. М. Шеламова психология ж ә не к ә сіби қызметінің этикасы рұқсат берді Сарапшы кеңес кәсіби білім беру мекемелерде білім беру барысында қолдану үшін, бастапқы кәсіби білім беру бағдарламасы
жүктеу/скачать 1,17 Mb. Pdf көрінісі
|
| temperamen- tum
сөзінен шыққан , оның мағынасы «қоспа, бөліктердің тиісті арақатынасы». Темперамент типтерін зерттеу ғылымының пайда болуы біздің дәуірге дейінгі VIII — VIIғғ ежелгі қытай ғалымдарынан негіз алады. Кейінірек, біздің дәуірге дейінгі V ғасырда, ежелгі грек дәрігері Гиппократ (біздің дәуірге дейінгі 460 — 370 жж) осы ғылымды зерттеуді жетілдірген. Оның пайымдауынша, адамдар арасындағы өзгешелік олардың ағзасындағы әртүрлі сұйықтықтардың арақатынасымен байланысты болатынын немесе ағзадағы осы сұйықтықтардың біреуінің басым болуымен байланысты болады Гиппократтың пайымдауынша сұйықтықтардың арақатынасымен адамның мінез-құлқы және психологиялық қасиеттері арасында белгілі қарым-қатынас бар. Көне медицина өкілдері темпераменттің төрт түрін айқындады, оның әрқайсысы белгілі бір сұйықтықтардың басым болуымен ерекшеленеді. Қанның басым болуы (лат.сөзі sanquis — қан) сангвиник темпераменті болып аталды. Созылмалы сілекей сұйықтықтың басым болуы (флегма) (грек.тілінен phleqma — флегма) — флегматикалық темпераменті, өттің басым болуы ( грек.тілінен chole — өт) — х олерикалық темпераменті; көк бауырдың басым болуы (грек.тілінен melainachole— көк бауыр) — меланхоликалық темпераменті болып аталды. Қазіргі біздің заманда темпераментің төрт түрі бар: сангвиник, холерик, флегматик және меланхолик — негізгі темперамент түрлері болып қарастырылады. Орыс физиологы Иван Петрович Павлов (1849—1936) Жоғарыда айтылғандарды негізге ала отырып, темперамент деп адамның психикалык іс -әрекетінің динамикалық мінездемесін атайды. Әр адамның темпераментін, оның бірнеше негізгі қасиеттері бойынша пайымдауға болады. Психолог Вольфа Соломоновича Мерлиннің (1892 —1982) көзқарасы бойынша, бұл қасиеттер мыналар: сезімталдылық қабілеті, әрекет қабілеті Ж жүктеу/скачать 1,17 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|