Іі тарау Жұмысшы тұлғасының психологиясы оның іс-әрекетімен жүріс-тұрысын басқару

• 
  ұйымның ортақ мақсатын топ мүшелерінің қабылдамауы;
  
• 
  топ мүшлерінің мінез-құлқындағы өзімшілдік тенденциясы;
  
• 
  топтың жеке мүшелерінің мінез-құлқында агрессивті тенденциялардың болуы;
  
• 
  ортақ міндетті орындауда топ мүшелерінің кейбіреулерінде жауапкершіліктің болмауы; қақтығысты шешуде тиімді жағдай табуғы ниеттенбеуі.
  

Стресске байланысты алғаш Канадалық физиолог Т.Селье (1907-1982) еңбектері пайда болды. Ол стресс тұжырымдамасын ойлап тапты.

Адамда кең таралған стресс, яғни стрессті тудыратын фактор, эмоционалды қоздырғыш болып табылады. Г.Селье стресстің екі түрін бөледі: эустресс және дистресс. Эустерсс – жағымды әсердің, дистресс – жағымсыз әсердің пайда болуы.

Стресс арнайы әлеуметтік әсер етудің нәтижесінде пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда стресстен қорғану құралы – адамның өзара қарым-қатынасты қайта құру және әлеуметтік өзгерту болуы мүмкін.

Стресс үш фазамен сипатталады: қорқыныш, қарсыласу, әлсірету. Тұрақты эмоционалды психикасы бар адамдар қорқыныш фазасын жоя алады. Тұрақсыз эмоционалды адамдар қорқынышты тез қабылдап, ол кейін үрейге айналады. Содан кейін әлсіреу фазасына өтеді.

Стресс жағдайына қатысты адамдардың қате көзқарасын атап өтуге болады. Дж.Эверли және Р.Розенфельд өздерінің «Стресс. Природа и лечение» деген еңбектерінде «Стресс мифологиясын» көрсетті.