Кідіріс.
Чч: Ал, сенің атың... ?
Марғау: Не бопты менің атыма?
Чч: Неге сенің атың Марғау? Сен Марғауға мүлде ұқсамайсың ғой.
Марғау тоқтап, басын қасып, сәл ойланады. Тағы біраз тұрады.
М[иығын қиқаң еткізіп]: Білмеймін.
Чч: Шырын аламыз, дәмді шырын!
Марғау: Ал, сен...с енде миллион доллар болса не істейтін еді?
Чч: Ол қанша ақша сонда?
Марғау[құшағын ашып]: Міне, мынандай. Көөөөп!
Чч: Ой, ақымақ. Миллион доллар ондай болмайды ғой.
Марғау: Енді қандай болады?
Чч: Білмеймін. Бірақ дәл ондай болмайды.
Марғау: Болса не істейсің?
Чч[сәл ойланып]: бәлкіііім... Білмеймін. Ол жайында ойламаппын. Болған соң көреміз. [кідіріс] Менің басым айналып кетті.
Марғау: Онда мен айналуды тоқтататып, қолмен жүрейін.
Чч: Жоқ, сен айнала бер. Егер өзіңе ұнаса.
Марғау: Айтпақшы, марғау деген не? Ит па?
Чч: Иә, сол сияқты бірдеңе. Ит тұқымдас. Сенің өзіңді қалай білмеймсің.
Марғау: А-а-а !
Марғау велосипедімен тағы бір айналып келеді.
Марғау: А а а а таптым! Мен таптым қалай сататынымызды.
Чч: Қалай?
Марғау: Былай айтсақ ше. Біреуін алсаңыз, бесеуін тегін десек.
Чч[ күліп]: Аңқау Марғау, аңқау Марғау! Бесеуін тегін бергенше, алтауын да тегін бере салмаймыз ба.
Марғау [бұртиып]: Менікі жай сатамыз ба деген ой. Өзіңде жақсырақ ой болса айтпайсың ба.
Чч: Уайымдама. Кешке дейін бір амалы болады.
Осы сәтте сахна сыртынан Кафка мен Кішкентай қыз шығады.
К: Біз жиһангер достармыз,
Тау мен дала, аспанбыз.
Біз бұлақпыз, бастаумыз.
Ертегіге сенеміз,
Пошташыға ереміз.
Қонжық досты табуға,
Қол ұстасып келеміз.
Қыз: Кафка, қара. Тағы да жаңа достарға кезіктік.
К: Бұлар кімдер екен.
Қ: Шырын сатып тұрған қыз. Ал, анау жанындағы маймыл.
К: Маймыл емес, Марғау.
Қ: Марғау деген не?
К: Ит сияқты бірдеңе.
Қ: А-а-а-а!
Кафка мен қыз Чупа-чупс пен Марғауға жақындап барады. Марғау велосипед айдауын тоқтатып, Кафка мен қызға қарап қалған.
К: Сәлем Марғау!
Марғау үн түнсіз. Таңданып тұр.
Чч: Сәлеметсіздер ме?! Шырын алыңыздар. Дәмі тіл үйіреді. Екеуін алсаңыз, біреуін тегін береміз.
Қыз: Қанша тұрады?
Чч[ойланып]: Миллион доллар!
Қыз: Қымбат екен.Бізде ондай ақша жоқ. [Кафкаға қарап] Кафка, сенде миллион доллар бар ма?
К[қалтасына қол жүгіртіп, әлдене санап]: Ммм, бір-екі-үш. М м м жоқ екен. Бірақ бар болса беретін едім.
Қ: Бәріне миллионнан сатып жатырсыз ба?
Чч: Жоқ, сіздер алғашқы клиентсіздер.
Қ [дорбасынан асығын шығарып]: Мынаған айырбастай аламын.
М: Бұл не?
Қ: Асық.
М: О-о-о асы-ы-ы-ы-қ! Түрлі-түсті асықтар. Чупа-чупс, алайықшы. Асық ойнағым кеп тұр. Алайықшы!
Чч: Марғау, саған асық ойнауға болмайды.
М: Неге?
Чч: Сенің велосипедің бар.
М: Бұл маған керек емес. Шаршадым күні бойы айналып. Менің асық ойнағым келеді.
Чч: Жарайды. Қанша тұрады?
Қыз ойланып қалады.
К: Екі кесе шырынға осы асықтың бәрін береміз.
Чч: Жақсы, келістік.
Айырбас жасалады.
Марғау: Ура! Асық ойнайтын боламын.
Асықтарды Қыздың қолынан ала салып, ойнап кетеді.
Чч: Ал, сендер кімсіңдер?
Қыз: Менің атым ертегіге сенбейтін Кішкентай қыз. Мынау жанымдағы пошташы Кафка. Біз менің жоғалып кеткен қонжығымды іздеп барамыз.
К: Танысқаныма қуаныштымым, ханым..
Чч: Сонда ол қайда кеткен?
Қыз: Кім?
Чч: Қонжықты айтам.
Қыз: Саяхаттап кеткен.
К: Кішкентай қыз ертегіге сенбеген соң кетіп қалған. Хат жазыпты. Хатында Кішкентай қызға жаңа достар тауып келемін деп уәде беріпті.
Марғау [асықтарды тістелеп]: Ал, сен неге ертегіге сенбейсің?
Қыз: Білмеймін. Білсем айтар едім.
Чч: Меніңше қонжық сенің неге ертегіге сенбейтініңді білетін сияқты.
К: Дәл таптыңыз. Сондықтан біз қонжықты іздеп барамыз.
Кафка шырынды сылқита сіміреді. Қыз да бір деммен ішеді.
К [тыжырқанып]: Мәссаған! Неткен дәмді шырын! Өте керемет.
Қыз: Дәмді екен.
Чч: Ас болсын!
Марғау[ыржалақтап күліп]: Өзі ешқашан дәмін көрген емес. Есесіне мен күнде ішемін.
Чч: Қонжықты тапсаңдар менің де ертегімді қайтаруды ұмытпаңдар, достар.
Марғау: және менің де.
Қыз: Міндетті түрде ертегілеріңді қайтарамыз.
К: Жақсы кішкентай бикеш. Біз кеттік! Қонжықты тауып алумыз керек.
Чч: Жолда абайлап жүріңіздер.
Қыз: Шырын үшін рақмет.
Достарыңызбен бөлісу: |