Лекция тезистері түркістан 016 Лекция. ПӘнгекіріспе жоспары


Тарихи танымның принциптері



бет35/85
Дата22.12.2023
өлшемі1,88 Mb.
#142611
түріЛекция
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   85
Байланысты:
Лекция тезистері

Тарихи танымның принциптері..
А л енді тарихтану тео­ри­я­сы­ның бір күрделі саласы тарих таным принциптері. Олар сан-алуан. Тәжірибесі аз, жас зер­т­­­­теу­ші­­лер оларды кей­­де ғылымның әдістерімен шатыстырады. Прин­­циптерді дұ­рыс пайдалану объективті та­рих жазудың айнымас ке­пілі. Бірақ әрбір та­рих­шылар мектебі, философиялық ағым­дар өк­іл­де­рі әртүрлі принциптерді пай­даланады.
Қандай тарихшы болмасын өз зерттеуінде болған оқиғаның шын­ды­ғы­на­ жетуге ты­ры­са­ры анық. Объективті дерекпен тар-ихи дәйекті пайдалана оты­рып жазылған тарихи шы­ғар­ма объек-тивті болуға тиісті. Деректері шын­дыққа жанаспаса, дәйектері жа­на­­ма болса зерт­теуші тарихи процестің шын­дығына жете алмайды.
Неміс тарихшысы Л. Ренке кез кел­ген та­рихи уақиғаларды қалпына келтірген кезде об­ъектив­ті­лік принциптерін қатты ұста­ну­дыңқажеттілігін ескертеді.. «Тарих жаз­ған­да «... бұл қа­лай болып еді?»деген сұраққа жауап бер­ген­де ғана зерттеуші өз мақ­са­­ты­на толық жете алады» деп жазды ол.
Дегенмен де сол заманда Герман елінде тарихшылардан объек­тив­тілік прин­ципін қол­дау­­шылар аз болды. Бұл елде бірігу, халық бо­лып ұйысу, бір ор­та­лыққа бағынған мем­ле­кет құру үрдістері бас­та­лып кеткен болатын. Сондықтан, бұл іске көп болып жұмылу қа­жет­ті­лі­гі ту­ды. Осы процестің идео­ло­гия­лы­қ жағын қамтамасыз ету та­рих­шылардың қасиетті мін­де­ті еді. Г. Трейки«тарихшы саясаттан тыс тұра алмайды»,олар ғы­лы­м­ның барлық мүм­кін­­­ді­­гін өз елі­нің қажетіне жаратуды керек деп, барлық тарихшыларды осы мақ­сат­­ты ор­ын­­дау­ға шақырды. Кейін неміс тарих­шы­лар­ының тәжірибесін ке­­ңес ғалымдары да тиімді пай­­да­ланып, объек­тив­ті­лік принципін пар­­тия­лық, таптық көзқа­рас­­­пен ауыстырды
Осындай жағдай қазіргі кезде біздің елде де туып отыр. Қазақ та­ри­хын эв­ро­центризм жә­не марксизм тұжырымдарынан тазартып, ұлт­тық тарих жа­сау жолында ақиқат прин­ци­пін пайдаланудың пайдасы тие­рі анық. Бү­гін­­­гі ұлттық мүдде объективтілік принципімен сәйкес ке­ле бермейді. Мы­салы, 1916 жыл­ғы қазақ еліндегі ұлт-азаттық қоз­ға­лыс­тың тарихын об­ъ­ек­тивті түрде ашуға бола ма? Қа­зіргі Ресей та­рих­шылары қазақ халқын е­лі­не опасыздық жасады деп кінәлайды. Мі­не, осы та­ри­хи фактының шындығы қайда? Егер Ресей қазақ хал­қын өз азаматым деп танып, орысқа істеген жақсылығын «бұратана» деп есептеген халық­тар­ға да жасаса, он­да әлбетте қазақтарРесейді отаным деп таныр еді.
ХХ ғасырдың басында Батыс Европа философтары тарихтың объек­­тив­ті­лігін мойындаудан бас тартты.. Ғылымда субъек­тив­ті­лік пен реля­ти­визм кең етек жайды. Осы ға­сыр­дың 70-жылдары пост­модернизм ағы­мын ұстанған зерттеушілер тарихи процестер-дің та­за шындығын анықтау мүм­кін емес деген тұжырымға келді. Сондықтан тарих көркем әде­би­еттің бір саласы деп таныл-ды. Та­ри­хи шын­дық зерттеуші ырқына бағынбайды, оның шегіне жету мүмкін емес деп дәлелдеуге тырысты.
Дегенмен де осыған қарап тарихи зерттеулердің шындығы жоқ де­ген қо­ры­тын­дыға ке­луге болмайды. Л. Ренке«... та­рихи уа­қи­ға қалай өрбісе, сол күйінде жа­зылуы ке­рек»деп дәлелделі. Оның ай­туын­ша тарих әлемі объективті факті­лер­дің тіз­бегі екен. Тарихи шы­ғар­­ма жазу барысында зерттеуші өзінің жеке ба­сының көзқарасынан арылуы керек. Яғни, автордың саяси, ұлттық, коор­по­ра­тив­­тік мүдде­лері шығармаға әсер етпеуі керек. Тарихшы болған уақи­ғаны сы­нап-мінемей, ыж­даһатты түрде, мұқият баяндауы керек. Өкі­­нішке орай, Л. Ренке сияқты объективизм ұра­нын ұста­ған тарих­шы­лар өмірде тым аз кез­деседі.
Тарихи объективизмнің жеңіске жетуі үшін бірнеше фактор­лар­дың әсер е­туі мүмкін. Бі­ріншіден, белгілі бір тарихи уақиғаны баян­дау үшін де­рек­тер корпусы толық болуы қа­жет. Бірнешеғасыр бұрын бо­лып өткен қоғам­дық құбылысты шындыққа жақын етіп көр­се­ту үшін деректердің бірнеше ти­пін, әр алуан түрін кешенді түрде пайдалан­ған жөн. Бұл жөнінде не­містің белгілі ғалымы Марк Блок «Та­рих­тың әрқилы куәлігі – шексіз. Әрбір адам­­ның айтқан сөзі, жазғаны, қо­лымен жасағаны, қолы тиген жерінің бәрі ол туралы де­рек бе­руі ке­рек» - деп жазды (Апология истории или ремесло историка).
Міне, сон­дық­тан да дерегі жоқ тарихи уақиға болмауы ти­іс­ті. Екін­ші­ден, тек қана зерт­теуші ғана е­мес, сонымен қатар қоғамның өзі тарихи шын­дық­ты білу­ге мү­д­делі. Оны бұр­малау, жете бағаламау немесе асыра мақтау ғылым үшін де, бүгінгі өм­ір үш­ін де қиянат екендігін естен шығармауымыз керек.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   85




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет