МӘлік ғабдуллин


бет20/30
Дата12.03.2017
өлшемі
#8962
1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   ...   30
вз  кезіндегі  ауыз 
адебиегініц  әр  гүрлі  үлгілерш   пгйдаланғаны   д а  байкалады. 
>ІС.ырдағы  кейбір  кейіикерлердің  ертегілердс  кездесетін  персо- 
н аж дарға  үксас  келу  себебі  д е осыдан  болуға  тпіс.
А лпаиы с. 
Жырдһің  бастьи  кеніпкері

Алпамыс.  Ол  халык- 
»ын,  ру  бірлігін  сақтау.кдеясынаЕі,  руға  кгмқор 
кор*ға»  болар  батырды  арм ан  еткен  киллыиан  туган  образ.  Сон- 
Аыктан  жыр  Алпамыстын.  Іс-?>рекетіне  баты рлы қ  сипат  бсреді-
Алпамыстық  батырлық  іске  бел  байлаған  сапары  Гүлбар- 
шыкды  іздеи  шығуынан  б асгелады .  Өаіне  ж ар-ж олдас — калык-

« З в е зд а   Востока»  ж урналы ,  №   2,  1951»;  « Л и т ер ату р н ая   г а ^ т а » ,  12  Ф‘-э 
р а л ь ,  1952. 
к  
v.
8  Ж ы рд ы ң   чейбір  образлзрын..  кер к ем д ік  срокизеліктеріи  тал д ау д а 
м а л и е   в,  В.  ІЛ.  Ж  и р м у н с  к и й,  X.  Т.  3  я  р и ф о  о,  Т, 
С   ы   д  
ы  к   о  в 
«Алпамыс»  ж а й ы яд а   ж ^ зга в   енбектері  н-ггізғе  а-чынды.
17 9

ды к  іздеп  шығу,  бұл  ж олда  эр  түрлі  ерлік  істер  жасап,  6afbip- 
л ы қ   сыннан  өту — дүние  жүзіндегі  эпостық  шығармалардыц  кө- 
бінде  кездесетіи  ж ай.  Ондағы  батырлардан  Алпамыстыц  бір 
үлкен  анырмаш ылығы  бар:  Алпамыс  батырлык  іскс  тек  Гүлбар- 
шыи  үш ш   ғана  аттанбайды.  Ол  бір  кезде  Байбөріге  өкпелсп  бө- 
лікл 
к ал м ақ  елінс  кеткен  Қоаырат  руының  бір  бөлегін
іздеп    шыгады.  Өзіне  туыс  болған  рудың  бір  бөлегі  ж ат  ж ұ р т- 
ка  кашіп  кетуі,  қ а л и а к   хаиына  консы  болуы,  оиын  зорлык-зом- 
былығын  көруЦ  Алгтамыска  катты   бататын  сиякты.  Сондықтан 
да  \ал ы қ   ж ы ры   Алпамысты  қ ал м ақ   еліне  аттандырады,  ол  өкпе- 
мен  кошіп  кеткен  ел-жұртыньщ  бір  бөлегін  қайтару,  оны  қо- 
ны ратгарға  кай та  табыстыру,  татуластыру  мақсатын  көздейді, 
ру  бірлігін  карасты рады .  Ж ы р  ру  арасында  бірлік  болса,  елдік 
бар  екендігін  ацғартады .  Байсарыныц  қалм ақ  ханына  көшіп 
кстуін,  ол  ж ерде  ж ат  ж үрттаи  қорлык  көруін  суреттеу  арқылы 
жыр  бірсыпыра  ж ай ды   елестеткендей  болады.  Р у   бірлігін  бұзып 
бөліне  көшкен  адам дар  осындай  өкінішті  күйге  үшырайды,  сон- 
ды қтан  бірлік  сақтау  керек  деген  қорытынды  жасайды.  Осы  рет- 
ге  ру  бірлігін  корғауш ы   батыр  болуы  керек  деп  таииды.  Батыр 
ру  бірлігін  корғаушы  ғана  емес,  ол  сонымен  катар  руды  бірікті- 
руші,  батыры  болм аған  ру  бытырап,  тозып  кетеді  деп  көрсе- 
теді. 
^  ^.
Ж ы р д н ң   бірінші  бөлімінде  сөз  болатын  басты  идея,  негізгі 
оцгіме  осындай,  оны  ж үзеге  асыру  үшіи  іске  кірісетіи — Алпа­
мыс.  Ол  өзінің  қалындығын  іздеуді  долел  етіп,  ж ат  елге  сапар 
шегеді.  Гүлбарш ынды  іздел  шығу  әцгімесі  жырдыц  иегізгі  идея- 
сын  айкм ндаудан  туады.
Алпамыстыц  бұл  саііарға  аттануыи  халык  жыры  үлкен  б а­
ты рлы к,  со га к   талаптануш ы лы қ  деп  таниды.  Оның  күшті  батыр 
сксндігін  аш а  түсу  үш ін  жыр  бірнеше  дәлелдер  де  келтіреді. 
Гү;ібаршынды  іздеп  к а л м а қ   еліне  баратындыгын  атасы  Кұлтай- 
ға^айтып,  А лпамыс  одан  мінуге  ат  беруін  сұрайды.  Сонда  Қүл- 
тай:  «Қөп  ж ы лкы ны   үстіцкен  тоғытыл  айдайын,  сен  бір  тастыц 
тасасы н да  ж ат.  С еніқ  кайратты   ер  жігіт  екеніцдІ  білейін,  өзіне 
а р н аган   агты   үстап  а л г  егер  еншінді  танып  үстасан,  қолымнан 
срттеп  берейін»,— дейді.  Алпамыс  бүл  шартты  орындап  шыға- 
Дьі,  өзінің  еншісіне  арналған,  жылкынын  пары  атанған  Баншү- 
барды   күры ксы з  күр  колмен  үстап  алады.  Мүны  халы к  жыры 
А лпамыстыц  мықтылығын  сипаттау  үшін  келтіреді.  Сонан  ке- 
йін,  А лпамыс  қасы на  ж олд ас алм ай, ж ат елге  ж алғы з  аттанады. 
Мүньі  да  ж ы р  Алпамыстың  баты рлы к  өжеттігі  деп  бейнелейді.
А лпамыстыц  мықты  батыр  екендігі  алғаш   рет  Қаражанмен 
кездеск.ен  ж ерде  байқалады ,  Гүлбарш ынға  таласқан  хан  да,  Қа- 
р аж ан   д а   ж а с   баты рды   көрмей  жатып,  оныц  келе  ж аткан  дүбі- 
өзіпеп-ақ  қатты  сескенеді.  Б үл  дүбірді  естігеи  Қ аражан: 
«Тайщ аны қ  әскері  де,  меніц  әскерім  де  кайтындар...  Кырык  мын 
кол  келе  ж аты р ,  иә  болм аса  кы ры қ  мын,  колға  татитын  біреу 
келе  ж аты р»,— деп  ж а р   салады .  Талай  қамалды   бүзып,  жол
173

салған  Қ араж ан   осы  тұста  қатты   сасады.  Оньтц  бүл  жай-күйі» 
астындагы  тұлпары   д а   сезгендей  болады.  Сонда  Қаражан:
Ж ам андатқы р,  нэ  кордіқ?
К а р а  атым,  менің  нс:  кврдің?..
Алдыяда  ж олбары с  ж аты р  ма?
Келгепдер  бізден  багы р  ма?
Н е  көрдіц,  қ а р а   ат,  не  хөрдіц?
Ат  шомылған  тер 
екйн?
Қелгендер  бізден  ер  ме  екен?
Батырық  қгйгы   ж ер  ме  екен?
Не  көрдін,  қ а р а   ат,  не  көрдін?,—
дейді.  Оның  бул  қаупі  р асқ а  келсді.  Алпамыспеи  кездескен  сәт- 
те  ол  күштілігін  айтыл  кыр  корсетеді.  Гүлбаршынды  оиайлик- 
пен  бере  ко/ш айтьш дығын  білдіэеді.  Б ір а к   жекпс-жек  күрееке 
келгепде  Қ а р аж а н   ж еділіп  калады ,  бас  сауғалы қ  сүран,  Алпа- 
мысиен  дсс  болады.
Қ а р аж а н   секілді  мықтыны  ж екген  Алпамыс  кейіннен  тағы 
бірнеше  батырлы к  өнер  керсетеді.  Тайш а  хаішың  күреске  шы* 
ғарран  палуаддарынын.  бәрін  ж ы гады .  Б ү ған   иамыстанған  хан* 
нық  бас  уазірі  Қөкеман  А лпамы ска  о қ  атып,  пәле  басгайды.  Сол 
кезде  бастығы  Көкеман  болып  ж аб ш іған   қ ал м зк тар ға  Алпамыс 
үрыс  салып,  бәрін  женіп  шығады.  Сөьітіп  ол  айбынды  батыр 
екеидігін  білдірсді.
Алпамыстың  күшті  батыр  екеиді.гі  Тайш ы қ  хаш ш ң  сезімен 
де  сипатталады.  Баты рды ц  -елдс  ж оқты ғнн  пайдаланып,  онын 
малын  қал м ақ  ханы  Таншық  айдап  әкетеді.  Бүған  катты  ызз 
болған  Алпамыс  зорлыкш ыл  к а л м а қ   ханына  қарсы,  онын  қолы* 
на  түскен  малдгірын  қайтару  үшііі  .аттанады.  Өзінін;  батырлык 
күшіне  сеигендіктен  ол  қасы на  ж олдас  ертпсй  ж ат  елге  тағы  Д& 
ж алғы з  тартады.  Мүны  халы қ  ж ы ры   Алпамыстың  батырлык  са- 
пары,  ерлік  іске  аттануы  деп  суреттейді.  Алпамыстын  келе  жат- 
канын  Тайшык  хан  түсінде  біледі.  Ұйқысьшан  шошыи  оянған 
хан:
Мен  бір  бүгін түс кердім , 
Қ абы рғам   м еніқ  сөгілді,—
і үсімде  ж ам а н   іс  кордім... 
Б асы м д а  таж і  дәулетім
Қ үрсаулы   к а р а   бура  кеп, 
Ж врге  м еніқ төгілді.
Қарсы  қарап  шабынды. 
Бір  ары стан  өзіме
Қөзімш ң  ж асы   егілді* 
Щ абатүғьш   көрінді...—
дейді.  Ханньщ  осы  түоі  аркылы  ж ы р  А лпамысты  халы к  үғымын- 
дағы   күш тілік  бейнесін  суіестететін  кұрсаулы   *қ-ара  бураға  неме- 
се  ары станға  теңейді.  Осымеи  ж ы р  бя  гырдың  алып  тұлғасыи» 
ерлік келбетіч  сипаттайды.
Алпамыс 
ақыл-айласы,  опері  бар,  қандай  ж ағдайда  болса 
д а  қолынан  Іс  хелетін  баты р.  Ол  Т айш ы қ  хаш іы ц  зынданыида 
ж атып,  тас  қам аудан  қүтылу  ж айы н  қарасгы рады .  Ьірак  зыя*
174

даиман  ш ығу  оцайға  түслейді.  Баты рды   зыпданнан  алып  ціыға- 
тын  тек  Б айш ұбар  ғана.  Ал  Байш үбарды   колға  тусіру  үшін  хан 
<сарайына  кіретін  адам   керек.  Опдай  адам — хан  кызы  Қаракөз- 
айым.  Осы  ж ағд ай д ы ц   бәріне  көз  жіберіп,  ойластырған  Алпа­
мыс,  К ейқу атқа  сүйек,  муйізден  ор  түрлі  аспаптар  ж асап  береді. 
Солар  арқы лы   А лпамыс  Қаракөзайыммен  танысады.  Оны  хан 
сарайы на  ж іберіп,  анлам еи  Байш үбарды  алдырады.  Сонан  кейін 
зынданнап  к ү тқ ар ы л ган   Алпамыс  ж ауын  жеңіп  кек  қайырады.
Тайшық  ханды   женіп,  онық  орнына  Кейқуатты  хан  етіп  та- 
ғайы ндаған  А лпамыс,  еліне  кай тп ақ  болады.  Осы  кезде  Кейкуат 
Алпамы ска:  «Сіз  кеткен  сон  мына  ел  мені  бір  күн де тірі  қоймай- 
ды,  өлтіріп  тастайды »,— деп  қаупін  айтады.  Бүл  кауіптен  калай 
күты луды ц  жайьтн  үйретіп, 
ақыл  бсретін  де  Алпамыс  болады. 
Алпамыс  еліне  қайты ц  келеді,  ж еті  жыл  ішінде  елініц  қандай 
х алде  болғанын,  кімнің  дос,  кімнін  қас  екенін  білу  үшін  тағы  бір 
әдіс  қолданады .  Ол  диуана  болып,  ел-журтын  аралайды,  аға- 
йын-туысыпың,  бала-шағасынын,  хал-жайын  өз  көзімен  көреді.
Осы  секілді  әцгімелерді  тізбектей  айта  отырып,  жыр  Алпа­
мысты  эрі  баты р, әрі  акы л-айласы , өнері,  әр  түрлі  әдісі  б ар а д ам  
бешіесіпде  суреттсйді. О нық  батырльгқ  образын  толықтыра түсу 
үиіін  халы қ  үгы мы ндағы   баты рға 
тәіі
  ксйбір  қаснеттер  де  ж ы р- 
Fa  қосылады .  Сондай  қ аси еггіқ   бірі  ретінде  Алпамыстыц  ацғал- 
дығы,  достыкты  ж оғары   бағалайтындығы  алыкады.  Әлі^сыр 
алыспагак,  достығына  кәзі  толы қ  жетпеген  Қ араж анға  Байшү- 
барды  бсріп  жіберуі*  түлпары ны қ  неліктен  аксаг  келгенін  біл- 
мей  жатып  Қ а р аж а н д ы   кінәлауы,  опы  өлтірмек  болуы  немесе 
мыстан  кем пірдің  тіліне  еріп,  Байш үбарды  шауып  тастай  жаз- 
дауы  — А лпам мсты д  ан,каулығы  деп,  оны  батырға  тәи  қасиет 
доп  сипаттайды.  К а р а ж а н   меп  Кейкуаттык достығыч  аса  жоғары 
бағалауы ,  олар  үш ін  ж ан   аямауы,  үлкен  дорежеге  жеткізуі  Ал- 
памыстын.  батырлык,  данды н  көтере түседі.
Сейт:п,  ж ы р д а  А лпамыс  өз  ксзініц  үлгі  еткен  сүйкімді  баты­
ры,  елдіц  ері  болып  суреттелген.  Алпамыс образы  аркылы  ел  бір- 
лігін  көздепен  халы кты н  батыр  жайындағы  көзқарасы,  арман 
етксп  қиялы  ж инақталы п  берілген  деуге  болады.
Гүлбаршын 
«Алпамыс»  жырынын.  жағымды  кейіпкері  етіп 

суреттегеп  адам пы ң  бірі — Гүлбаршын.
Ж ы рды ц  композициялы қ  ж ағы іі  алғанда,  көптеген  әнгіме- 
лср  Г үлбарш ы нға  байланы сты   дамып  отырады.  Байбөрі  мен 
Байсары ны ц  қ ү д а  болысуы,  Тайш а  хан  мен  К аражанньщ   таласы 
секілді  күрделі  оки ғалардьщ   негізгі  т ү й ін і— Гүлбаршын.  Жьф- 
дағы  сю жет  күры лы сы нда  осындай  айрыкш а  орын  алған  Гүл- 
оарш ыичың  образы н  ж асау ға  ж ы рш ы лар  үлкен  мән  береді.
Гүлбарш ы н  асқан   көркемдік, сүлулықтын  бейнесі ғана  емес. 
Цн  алдымен  ол  ел  сүйген  баты рға  ж ар-ж олдас,  кіршіксіз  таза, 
аииымас  дос  тұлғасы нда  ж ы рға  косылады.  Ж ы рд аГ үлб арш ы и  
асқан  ақы лды ,  әдіс-айласы   мол,  досына  сеңімді  серік,  адал  ару 
оеинссінде  көзге  түседі.  Ол  досынық  алдында  болсын»  дүшпан-
175

дзры ны ң  алдында  болсын  өзінін,  де,  Алпамыстын  да  абыройын 
түсірмсн,  көтсре  ұстанды .  Неш елер  қысылш аң  кезде,  ақылмек 
ж ал  тауып, тон in  хелген  кауіптсн  күтылып  отырады.
Тайш а  хан  мен  Қ а р а ж а н   кы зды :  «Мен  алам,  мен  алам»,— 
деп  галаска 
і 
үскен  кезде, 
с ө з  
с з л м е іғ ы

таң дау  кезегі  Гүлбар- 
шьшға  берілген  болатын.  Осы  бір  кезде  Байсары   мен  Ллтыншаш 
кагсы   сасады,  Т айш адан  д а,  Қ а р аж а іш ан   да  қоркады.  Бірақ 
бүл 
ж ағд а и д гч Н  
ата-анасы н  да, 
е з і н  
д е  алып  шыкк.ан  Гүлбаршык 
болады.  Хан  мен  К араж аннъ щ   жібергсн  жаушыларьша  Гүлбар- 
шын:
А рада  алты  ай  өгксиде,
Арьгғы  болса  семірсін,
Семізі  болса  таптаскн...
M inin  бедеу  ж слгенге 
А рхансы з  дәурек  сургехігс,
Кырглқ ікүншілік  баііраг;тан,
деп  ж ауап  қайы рады .  Т аласка  түскеіг  хлн  мея  батырдың  ешкай* 
сысына  да  уәде  бермей  ұзып  сонарға  салады .  Өзінің  сүііген 
ж а­
ры  Длнамысты  «келеді»  деп  үміттенгендіктеи  жанағы  ж ауаты  
кайырады.  Алпамыспеи  табысатьш ына  катты   сеиед». Ол  Алпамыс 
келер  мерзімін  анық  білмесә  де,  тгіласқзн 
адамдарын  жіпсіз 
байлап,  уақытты  өткізе  беруді  көздейді.  Қамдай  қиьш  жағдайда 
түрса  д а   Гүлбаршын  Алпаммст&н  хүдер  үзбсйді,  кайта  оған  д> 
ген  махаббаты,  сүю  сезімі  арта  береді,  Сондықтан  да  ол  кал* 
м актьщ   ханын  д а,  батырын  д а  менсінбейді,  сүймейді.  Бұл  рстге 
ол  Ллпамысты  өзіш қ  сүйген  ж ары   есебіпде  ғана  емес,  бүкіл  ко* 
нддрат жүртынын  ардакты  үлы деп  сүйеді.
Қысылшан  ж ерде  аііл а  ж асап,  акылмен  ж ол  тапқая  Гүлбар- 
шыи  Алпамыс.  г-селген  кезде  хан  мен  Қ а р аж а н ға  ілгеріде  айткан 
уәдесінентгйынбайдьа.  «Айтқаным  айтқан»,— деп,—«кырьіккүн* 
шілік.  жерден  аты  озып  келгец  кісіге  тиемін»,— деген  сөзіндс 
рады.  Б айш ұбарды қ  озып  келетіндігіне  сенеді.  Хан  жағы  бүл 
ш артты  қомсыкып,  палуан  куресін  ұсынатын  болса,  онда  Алпа* 
мыстын.  жеқетіндігіне  шүбә  келтірмейді.  Сондықтан  да  Гүлбар* 
щын  сөзге  сьшық  болмас  үшін  сркін  сөйлейди  Бұрынғы  уодеоі 
берііс  екендігін  білдіреді.  Бү.т  ән.гімелерді  халык.  жыры  Гүлбар- 
шыннын  жағымды  образьш   ж асау  үш іп  қиыстырпан.
Гүлбаршыи,  б аска  ж ы рлардағы   баты рларды ц  айел  жолдас- 
тары   сскілді,  А лпамыска  қам корш ы   дос,  жэрдемш і  ж ар  болып 
суреттеледі.  Баска  ж ы рларда  баты рға  керекті  кару-жарактЫ не* 
месе  түлпарды  дайындші  беруші  —  баткрды н   сүйген  жары  бо­
латы н. М ұндай  адамгерш ілік  кзси ет  Г үлбарпш нда  да  бар.  Онын 
бүл  рсттегі  қызмсті  төрт  аяғы  куп  болып  ісіп  кеткен  Баншүбар- 
ды  емдеуімен  кэрсетіледі.
Б айш ұбар  аттай  бедеудіа 
Қысып  ұстап  кілшкышпси,
А я к к а  к ак к ан   шегесін, 
Т абан лап   суырып  алады.
17-3
А ти   озып  келгскге,
Қүй  қы зы лбас дсмеймін, 
Бакы ты   қ а р а   Баршынммн, 
Хан,  қ а р а ц а   айтып  бар, 
6)зім  соған  тиемін,—

А рам   каны н  аяктыц, 
Қоргықпен  сорып  алады . 
ЗИЯНДЫ  Қ5ШДЫ  қглімайды,
Төрг  қозыньщ   күйрығын 
Қ а за н ға   салы п  күйдіріп, 
А яқ қ а  орап  салад ы ,—
деп,  жыр  Гүлбарш ы нны н  Б айш ұбарға  ж а.саган  емін  суреттейді.
А лпамыстын  ж еті  ж ы л  бойы на  х абарсы з  кетуі  бүкіл  коңы- 
рат  ж ұрты мен  қ атар ,  Г үлбарш ы нға  д а   катты   баткан   кез  едь  Бүл 
ж ы лдар  Гулбарш ы н  үш ін  қорлы ғы   к е а ,  аза б ы   мсн  қайгысы  мол 
мезгіл  болатын.  Б ір а қ   А лпамысты  адал  көціл*  а қ   ниетімен  сүи- 
і'€ц  Гүлбарш ын  соның  бэріне  ш ы дайды,  ж ары н   сағы н а  күтеді. 
Б а ты р ға  деген  адалды ғы н,  кірш ігі  ж о к   м ахаббаты н  басынаіі  ан­
ги н а  деГііп  -сақтайды.  Мүны  ол  д и уан а  кескінінде  келген  Ал па- 
мыска  айткдц  сөзінде толы к дэлелдейд і.  Ж е ті  ж ы л бойьшда ойы- 
нан  А лпамы с  ш ы қпағаи,  басқа  еш  а д а м ға   көціл  белмегешн 
айта  келіп:
Осы  Байсы н  белгілі, 
С ол  к ү л ы қ н ы қ  сөзіие
Ж ерім   болсын. 
К ү л а қ   салсам ,
Ж алғы з  ұлым  ж ар қьір ап  
Әкем  келіп  некелі
Керім  болсын. 
Ерім   болсьш ,—■
д ей д і,
Іүлб арш ы н д ы   ж ы р  прі  ақы лды -ай лалы ,  әр і  сертте  тұрғыш, 
арі  адал  ядам   етіп  суреггей  отырып,  оны  А лпамы сты н  сүйікті 
ж ары ,  ж ордем ш і  досы  етіп  беииелейді.  Сол  үш ін  оиы  өз  кезінін, 
үлгілі  қызы  деп  ж ы рға  косады.
Үлтан 
«Алпамыс»  ж ы ры н  сынап,  онын  «халы қты к  си- 
а  ‘ 
паты  ж о қ »  д еп   «дәлелдеген»  кейбір  әдебистшілер 
ж ы рдағы   Үлтан  образы п  м ы салға 
алған   болатын.  О лар:  «Ул- 
тан  езілуш і  халы қты ц  өкілі  еді,  өмірін  ж алш ы лы қпен  өткізген 
күл  еді.  Үлтан  образьш   ж ексүры н  түрде,  ұнам сы з  етіп  зкасау- 
шылық  ж ы рды к  халы қ  тілегіне  ж а т   екендігін  көрсетеді»,— десті. 
Ж ы рды ц  негізгі  идеясын  аны қтам ай  түрып,  оны  бірден  халы кка 
Жат  жыр  деп  дрлелдеуш ілік,  оған  тек  Ұ лтан  образьгн  ғаиа  мысал 
етуш ілік  эдебиет  зерттеу  гы лы мы нда  ж а с а л ға н   қатенін  бірі  еді.
Ш ыныиа  келгенде,  Ұ лтан — осы   ж ы рдағы   ец ж ағы м сы з  кейіп- 
кер.  Оныц  үнамсыз  бейнеде  алынуы,  Ү лтанныц  қ ү л   болғанды* 
гында  емес,  ісінде.  Тіпті,  ж ы рд ы ц   қай   варианты н  алсак.  та, 
Үдтаи ш ы им әніндегі қ ү л  д а  емес.  О л  А лпам ы сты ц  немересі,  Күл* 
тайдан  гуган   б ал а.  Ұлтан  өсе  келе,  А лпамыс  секілді  ел  камқор- 
шысы  емес,  өз  дәреж есін іц  үстем   болуын  кезд ей ді.  Б үл  мақсаты- 
на  ж ету  үш іи  Ұлтан  қолы нан  келген  ж әне  ойы на  алған   ж ауыз- 
Дық  істср  ж асай ды .  Ец  алды мен,  А лпам ы сты ц  елде  жоктығын 
п а н д а л а н ь т ,  өзш -өзі  хан  көтереді;  А лпам ы сты н  ағайын-туыста- 
рш і  а за п к а  түсіреді,  ел-ж үртты   быт-ш ыт  ны лы п  бүлдіреді.
Ж а у ы зд ы қ   іс-орекеті  көп,  х а л ы қ қ а   зорлы қш ы л  бейнеде  алын- 
гаи  Үлтан — ж ы рдағы   ец  ж ексүры н  кейіпкер.  Ө згені  былай 
коиғанда,  оныц  сы рт  келбеті  де  кесап ат.  С а л ған   беттен-ак  жыр 
«лташ іыц  кескіиін  адам   к о р қ ар л ы қ  е т іп -сипаттайды.
12—4453 
177

К еуделерікеледей,
М үры ндары  -:вбедей,
Курек  гісі  кегпеидей,
Кенірдегі  жүһиттіц  хоріндей,
Отырған  орны  олты  канг.т  үйдіи  төріндей,
Қ үлақтары   к алқап д ай ,
М үры ндары  сы ғы мдалған  талқан дай ,
Көздері  теред  зы ндандай,
Басқан  ізі  оторн ы н дай ,
Аузы  ош актак,
Азу  тісі  пыш ақтай,
Мұрын  тссігі  үнгірдой,
Иегі  ссңгірдей,— 
деп,  ж ы рда  Үлтанныц  кескін  пішіні  суреттслсдд.  Мүндай  кесапгт 
кескін  мол  ж ау и зд ы қ   иесіне  бітеді  дегендей  үі-ым.  тудырады.  Бүл 
ретть  халы қ  ертегілерінде  кездесетш   және  неше  түрлі  озбырлық 
пен  қаскүнемдіктің,  бейиесін  елесгететііі  ж алмауы здар,  жалғьгз 
көзді  дэулер  Ү лтанға  тек  келмей  қалады .  О ларды қ  бәрінен  Үл- 
тан  өзініц  кісі  үрейленорлік  хсскінімеи  де,  ж ауы зды қ  іс-зреке- 
тімен  де  асып  ж атады .
Өэің-өзі  хаіі  көтергеи  Үлтаи  ел  басына  енірегеп 
к ү н  
тудыра- 
ды.  Ағайын-жүртгы  аздырып  ж ібереді.  Діүны  жырдыц  Алпамыс 
келгенпсм  кейаі:
Тозьш  кеткси  жүртының 
Борін  жиып  алады ,— 
деуінен  аңғаруга  болады.  Үлтакнкң.  елге  істегсн  жауыздык  іс* 
терінін  аса  бір  ж ан  түрш ігсрлік  жері  кекпарга  жеті  жасар  Ж«> 
ДІгерді  тарттыруымен  көрінуді.  Х алкқты н   арғы-бергі  тарихым- 
да  адам   баласъш  көкиарга  тарту  болған  емес.  Бірак.  мұн;л 
Үлтан ғана ж-асайды.  Квкпарга  тартатьиі  мал  бер  деп  келгенж 1
.- 
гіттерге:  «Менід  зам аны м да 
сіэд ер ге 
көрмегон  кызық-гы  керсе- 
тейіи...,  анау Алпамыстын  ж еті  ж асар   баласы  Ж әдігерді  тарт»,— 
дейді  Үлтан.  Бірак,  Үлтаннық  бүл  -кмирзалығын»  сшбір  жан 
колдамайды.  К айта  огап  ж үрт  Ж адіғердің  сөзімен  карғыс 
айтады.
Есіктіц  алды  пара  кыр, 
Аяғыннан  аксагыр.
Аш  бүгіліп  ж арағы р. 
Ж етім   калыи  сандалии,
Ж «тім  қалып  саітдалып, 
Кұрсау  түсіп  мсйішңа
Мендей  болнп  жылағыр... 
Меидей  болып  қақсагыр, —
Еілкі  ж асын  ж асағы р 
дейді  Ж әдігер.  Бүны  Ү лтанға  айтқан  Ж эдігердіц  ғана  карғысм 
емес,  бүкіл  рулын  үкімі  деуге  болады.
Алпамыстын  слде  жоқтьіғын  пайдаланы п,  өзін-өзі  хан  көтер- 
геп,  ж үртқа  бүлік  салған  Үлтан — канш ам а  мыктьтсынса  да 
кор- 
к а қ   адам.  Ол  жеті  ж асар   Ж әдігерден  д е  катты  кауіптенеді,  сон- 
ди қ тап   да  ж ас  баланыц  аяк-қольш л  кісен  сзлы п  үстаГіды.  Ал 
Алпамыс  келген  кезде,  қарсы лы қ  корсету ге  ж ар ай   алман,  каша

жөнеледі.  Б ір а қ   халы қ  қарғысына  душар  болған  Үлтан  кашып 
құтыла  алмайды ,  ж а за ғ а   тартьілады.
Халык  ж ы ры   Үлтан  образын  аса  жиренішті  етіп  жасай  оты­
рып,  ол  арқы лы   киянатшыл,  зорлық  жасағыш  жауыэ  адамның 
ж ағы м сы з  бейнесін  елестетеді.  Үлтанға  деген  өшпенділікті  кү- 
шейтс  'гүседі,  онын,  халы кка  кызмет  етуді  максат  етпеген  адам 
екендігін,  кай та  көпшілікке  көр  қазушы  болғандығын  айқындай- 
ды.  Егер  ол, кейбір  әдебиетшілер  айткандай, едбек  адамының өкі- 
лі  болып ж ы рға  еное, онда  жыр  Үлтанды  жағымды  бейнеде  алғаи 
болар  еді.  Ж ьтрдық  Үлтанды  «күл  еді»  деп  айткан-бір  ауыз  сезі, 
онық халы қ  арасы нан  шығып,  халы к ісі үшін  курескен  адам  екен- 
дігіне  дәлел  бола  алмайды.  Әңгіме  онын  ісінде  жатыр.  Бұл  ретте 
Үлтанды  Кейкуатпен  салыстырсак,  екеуінің  арасында  жер  мен 
көктей  аіш р м а  барлы ғы н  аңғару  қиын  емес.  Ж ы рда  К ейқуатта 
құл  деп  аталад ы .  Б ір а қ   халы қ  жыры  Кейқуатты  жағымды кейіп- 
кер  етіп  суреттейді.  Өйткені  Кейкуат  көпшілік  ісі  үшін  күрескен 
Алгіамысқа  көмектеседі,  батырдын,  досы,  жәрдемшісі  болады. 
Соидықтан  д а   Кейкуат  зор  дәрежеге  көтеріледі.  Ал  Үлтаи  слс.л 
емес.  Үлтан  халы кка  қастык,  істер  ж асағаны  үшін  ж азаға  бүйы- 
рылады.  О нық  образын  жиренішті  жасай  отырып,  халы к  жыры 
ел  мүддесш   корғаған  Алпамыс  секілді  батырды  ардақтайды.
к  
Ж ы рдағы   жагымды  кейіпкердіқ  бірі — Каражан.
жан. 
ел-жүртын  сүйген,  дәреже  және  адамгершілік 
ж ағы нан  ешкімнен  де  кем  түспейтін  батыр.
Қ а зақтағы   баты рлар  жырыныд  кепшілігінде  калм ақ  батыр- 
лары   ж ағы м сы з  кейіпкер  болып  суреттелетін.  Олар  көрші елдер- 
ге 
ойран 
салушы, 
соғыс 
ашып, 
ж орық  жасаушы, 
кан 
құм ар 
баскы иш ы лар 
болып 
келетін. 
Ал 
«Алпамыстағы» 
Қ а р аж а н   ондай  адам   емес.  Қ араж ан  калм ак  батыры  бола  тұрса 
Да,  ұнамды  бейнеде  суреттеледі.  Өйткені  Қараж ан — ел  камын 
ойлаган,  ж а т т а в   ж ау  тілемеген  ж-әне  жорық  жасауды  максат  ет­
пеген  батыр.  Сонысы  үшін  халы к  жыры  Қ аражанды  жағьш ды 
кейіпкердің  катары на  косады.
Қ а р а ж а н — күшті  батыр.  Гүлбаршын  үшін  Тайша  ханмен 
тайсалм ай  т а л аск а  тусуі,  б ак   салыстыруы,  ханнан  именіп  тізе 
бүкпеуі — сол  күш тіліктіц  белгісі.  Ел  алдында  батырдын.  қадыры 
ханнан  арты қ  болмаса,  кем  еместігін  аңгартады.
^Қараж анньщ   батырлығы  ханмен таласқа  түсуінен  ғана  көрін- 
бойді.  Оның  нағы з  айтулы  батыр  екендігі  ел  қамын  ойлауымен 
көзге түседі.  Хан  мен  Қ араж анны ң  әскері  айкасып  түрған  шақта: 
«Кыры к  мыд қол  юелс  жатыр, иә болмаса, қырык мың  қолға  та- 
тнтын  бірсу келе жатырэ», — деп, Қ араж ан екі ж ак к а  токтау сала- 
ды.  «Ксле  ж атқ ан   қолдың»  кім  екенія  білмесе  де  әзірлік  жасай­
ды.  Егер  ол  келе  ж аткан   ж ау  болса, одан  ел-жүртын  корғап  алу- 
Ды  ойлайды.
А қ сауы тьш   киейін, 
Каражан  атым  курымаса,
Ат  қүйрығын  түйейін, 
Бір  шетінен  қиғаштап
Кім  де  болса  осы  ж ау, 
.  Аш  бөрідси  тиейін, *—
Деп,  Қ а р а ж а н   ж ол  тосуға  ж алгы з  аттанады.

Алпамыспеи  кездесіп,  альтсқа  түскен  К зр аж ан   жеқіліс  табз- 
ды.  Оны  ж ы рда  Алпамыстын  д ш і  күшті  бодғаидығыкан  дск  дә- 
лелдейді.  Бүл  бергі  зам анны ц  қосііасы  болуға  тиіс.  Жирх.ыд 
ядеіялық сарынына  к а р гға к д а ,  Қ а р а ж а т ш ц   Алпамыстан  жеңілуі 
діи  әцпмесіие  байланысты  емес.  Оныц басқаш а  мзні бар  деуге 
болады.  Өз  о.чікің  амил-саулығын  ойлағак  К араж ан,  Алпамыс* 
тыц  ж ау  емсстігін  біледі  де,  онымен  лосты ққа  келедІ.  Алпакыс 
калм ақ  еліне  ж аулы к  жолымен  шапқыишылык.  ж асау  үшін  evcc, 
қалындьгғып  іздеп  келеді.  Алпамыстын  бүл  мак,сатына  же шей 
коймайтындырын  ж эне  қал ш ід ы ғы   ү т ін   қиндагі  іске  Солса  да 
бара  алатындыпдн  ақгарғаи   К,аражан  адамгерш ілік  х<асаніды; 
Гүлбаршынды  геңіне  қосыл  абырой  алудь;:,  скі  елдің  арасыіі 
ж ауласты рм зуды   кэздейді.  Ал  булай  етпесе,  Алпамыспеи  альккл 
түссе, 
о ііы я  
акы ры   кырғын  согыс,  қаи.твгіске  айиалып, 
5
л*жұрт* 
к а  ауыр  тистіндігіи  Қ а р аж а н   ж акс.а  түсінеді.  Сондықтан  да  од 
Алпамыспен  төс  түнісксн  дос  б о л ь т ,  серт  байласады;  қолынан 
к е д г е к  
кызметін  аяманды.
Нл-жүртынык  тыныштығьиі  ош іаған  К д р аж а к   Алпамыска 
берген  достык  ссртін  бүлж ытпай  орьш дап  отырады.  Ол  бүл  р-т- 
те,  қаиш ам а  ауыр  болса  да,  ж ал гы з  б а л а ш   Дос^ағам бетті  олтЬ 
ругс  шснін  барады .  Бір  жағыпан,  ж үрт  алдында  Алпамыслай 
досьшың  абыройлы  болуын  коздссе;  екшшідеп,  езінін  де  батыр- 
/ ь ж   сертке  берік  екендігін  білдіреді.
Осы  секілді  ш ігш елсрді  ai’n a   отыръш,  жыр  Каргіжашш  сл 
камьгң  сйлаган,  қ ар а  бастың  мүддесш ен  д е  көпшілік  мүддесін 
ж огары   үстаган  батыр  етіп  с у р е т й д і .   Екі  елдіқ  арасында  тату- 
лык,  достық  болуын  ы ақсат  етксн  адам   дсп  сииаттайды.  Сопдык- 
тан  д а  оиын  ибразы  ж ырда  ж агы м ды   етіліп  ж асалған.
М ыстан 
«А лпакыс»  казақт.-іғы  баты рлар  жырыныц 
е к   <‘с- 
кісі,  оған  кейбір  онгімелерінін.  ертегі  түрінде  £й- 
тылуы  дәлел  десзк,  они  ж ы рдзгы   мы стан  кемпір  образынаи  да 
көруге  болады.
Ж алпы   халы қ  эдебиегш де,  мы стак  кемпір  көбікесе  жауыз- 
ды қты а, 'қи я н а тш ы л д ьіқ н е н қ аеш қ тп н ,  бейнесін  елестетеді.  Мьгс* 
тан  кемпірлер  қ&лық  кэпш ілікке  нзмесс  сол  нөпшілік  қамы  үшіи 
күресетін  ад ам д арға  қасты қ  ж асап  ж үреді  жнне олар  дандар  мги 
уазірлердін,  халықты  езуш иіердіп  қыаметінде  болады,  соларға 
болысады.  «Күламсргея»,  «А ламан  меп  Ж олам ан»  т. б.  сияіс*ы 
халы қ  ертегЬтерІнде  суретт^легін  мыстандар  ецбск  адамына,  ха- 
лыктыц  сүйікті  ү л -қ изд ары н а 
н и ш
<
і
 
гүрлі  қасты қ  жасайды,  олар 
б^л  ж өніііде  хандарды ц ж ауы зд ы қ  т:!легін  орыидаушы,  соған  кө* 
мектесуші  болады .  «АтЧиамыс»  ж ы ры нда  сурстгелетін  мыстан 
кемлір  де  сопдай.
А лпамыска  касты қ  ж асанты н  мыстаи  осал  ж ау  емсс.  Ол  м()Л 
ж ау ш д ы қ ты ц ,  зор  кассы қты ц  иес.і  болыл  келсдІ.  Оиы жыр*.  <Кз- 
бағі>г  тырыскан,  көриігеимен  үры слая...  тізссіне  шекшіні  жстпс* 
пнг,  басьшан  ж ам а н ш и л ы қ   кстпегеи,  бір  кез  иіирек  бойы  6apt
1£0

адам   таппас  ойы  бар»,  — деп  сипаттайды.  Ол  өзініц  қасты кка 
толы  іс-орекеттеріп  аскан  айла-амалмен  іске  асырып  отырады. 
Т айш ық  ха»  Алпамыстыц  келе  жатқаиын  біліп  абыржып,  барар- 
га  ж ер  таба  алмай  саскаи  кезде,  оған  көмекке  мыстан  келедІ  де, 
ж эрдем-кемсгін  ұсыпады.  Бұл  ецбсгі  үшіп  өзініц  таз  баласына 
қалы цды ққа  ханныц  қызын  сүрайди.  Зоре-күты  калмай,  үрейі 
үшып  оты рғаи  хап  мыстаиныц  тілегін  бсреді.  Содан  кейін  мыс- 
таіг  іскс  кіріседі,  кырық  кыз  (5ен  кырық  отау  алып,  Алпамыстыц 
алдынан  ш ыгады.  Әр  түрлі  әдіс-анла  жасап,  ацғал  батырды  қол- 
га  түсіреді.
М ыстан  кемпір  канш ам а  айлалы  болса  да,  халық  жазасьшан 
күтьілкаііды .  Сол  қаскүнемдік  істері  үшін  ол  корлық  «лімге  ду- 
ш ар  болады.  Х алы кка  жопе  оныц  ардақты  үл*кыздарына  жаса- 
ra n   ж ауы зды ктары ,  ақырында  мыстаішыц  өз  басыиа  аж ал  оғы 

жүктеу/скачать

Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   ...   30




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет