Министерство образования и науки республики казахстан



Pdf көрінісі
бет77/90
Дата22.12.2016
өлшемі15,08 Mb.
#127
1   ...   73   74   75   76   77   78   79   80   ...   90

Аңдатпа

 

Бұл  мақалада  орыс  тілі  қолданбалы  сабақтарында  студент-медиктерді  кәсіби  сөз 

өнеріне үйретумен байланысты мәселелер қарастырылады. 

 

 



 

Аннотация

 

В данной статье освещаются вопросы, связанные с обучением профессиональной речи 

студентов-медиков на занятиях по русскому языку. 

 

Annotation 

This  article  deals  with  teaching  professional  speech  of  medical  students  at  the  Russian 

lessons. 

 

 



ҒЫЛЫМИ ДӘЛДІК 

– ОҚУЛЫҚ ЖАСАУДЫҢ  НЕГІЗІ 

 

Жахина Б.Б. п.ғ.д., профессор

 

 

Ш.Уәлиханов атындағы Көкшетау мемлекеттік университеті 



Көкшетау қ., Қазақстан 

 

  В  данной  статье  рассматриваются  дидактические  основы  составления  учебника   

научная точность. 

   

  The given articIe considers the basis of  the Formation of the textbook  ''Didactic scientific 

Accuracy''.  

 

Қазақ  тілі  пәнінің  мазмұн,  мақсатын,  міндетін  анықтайтын  басты  құрал-бағдарламасы 

мен оқулығы екені белгілі. 

  Оқулықтың мәні жөнінде «Оқулықтану» атты еңбекте: «Оқулық белгілі бір ғылымның 

негіздерін  меңгертуге  арналған  құрал»,  -  деген  /1/  анықтама  берілсе,  «Педагогикалық 

энциклопедияда» оқулық оқытудың бағдарламада белгіленген мақсаттарына және дидактика 



 

552 


талаптарына  сәйкес  белгілі  бір  пән  бойынша  ғылыми  білімдердің  негіздерін  баяндайтын 

кітап екендігі айтылады.  

  Ал  математик  ғалым  Т.Ә.Әлдібаева  «Математикадағы  мәтінді  есептерге  қойылатын 

талаптар»  деген  мақаласында  оқулық  мазмұны  барлық  оқушының  бүкіл  сабақ  бойы  өнімді 

жұмыспен айналысуы, сол айналысып отырған жұмыстар мазмұнының өмірге орайлылығы, 

пәнаралық байланыстың іске асырылуы, оқушыларды белсенді жұмыс істеуге ынталандыру, 

білім  мен  біліктілікті  меңгеруге  қызығушылығын  ояту  сияқты  шарттарға  лайық  болуын, 

оқушыны 


жұмыстандыратындай 

материалдардың 

оқулықта 

дұрыс 


жүйеленуінен 

туындайтындығын атап көрсетеді /2/.  

Белгілі теоретик С.Г.Шаповаленко оқулық белгілі бір ғылым негіздерін меңгерту үшін 

оқушыларға  арналған  құрал  екендігін  айтса,  ғалым  И.В.Занков:  «Оқулық  –  оқушыларды 

оқыту мен тәрбиелеудің жалпы педагогика негізінде қабылданған әдістемелік жүйесі»,-дейді. 

Ал академик М.Қаратаевтың пікірінше: «Оқулық – баршамызға білім, тәлім-тәрбие беретін, 

әркімнің көзін ашып, сана-сезімін оятатын, тілін байытатын бірден-бір құдіретті құрал» /3/. 

  Оқулықты  дайындауда  Қазақстан  Республикасының  Білім  және  Ғылым  министрлігі 

дайындаған мынадай талаптар негізге алынуы тиіс: 

  1)  заңдылықтар  мен  түсініктердің  берілуінің  қазіргі ғылыми жетістіктерге  сай болуы 

(білім  алушылардың  жас  ерекшеліктеріне  қарай  әр  түрлі  деңгейде  сәйкестендірілуі  мен 

жеңілдетілуі); 

  2) бағдарламалық материалдың оқулықта жалпы бірізділікпен берілуінің сақталуы; 

  3)  материалдың  бөлімдерге,  тарауларға,  тақырыптарға  бөлініп  берілуі;  әр  бөлім    - 

пәнді  оқу  мен  меңгерудің  әр  деңгейінің  нақты  көрсеткіші  болуы;  теориялық  тұжырымдар 

арасында өзара логикалық байланыстың болуы; 

  4) бөлімдердің оқу бағдарламасының мазмұнына сай болуы; 

  5) білім алушыларға түсінікті болуының қамтамасыз етілуі; 

  6) білім алушылардың жас ерекшеліктері мен қабілеттерінің ескерілуі; 

  7)  мазмұндық  және  процессуалдық  компоненттердің  пәнаралық  байланыс  арқылы 

жүзеге асырылуы /4/. 

  Оқулықта  білім  алушылардың  танымдық  қызығушылығы  мен  шығармашылық 

мүмкіндігін,  отансүйгіштігін,  қайырымдылық  пен  үлкен  мәдениеттілігін  дамытуға 

бағытталған мәтін, мәтіннен тыс көмекші құралдар, қызғылықты тапсырмалар мен ойындар, 

ғылым тарихынан, табиғат пен қоғам өмірінен алынған қызықты деректер қамтылуы тиіс. 

  4.  Оқулықтың  құрылымдық  компоненттерінің  ішінде  ең  бастысы  –  мәтін.  Себебі 

оқулықтың  ғылыми  мазмұны,  бүкіл    танымдық-ақпараттық  материалдар  сөз  арқылы,  мәтін 

түрінде беріледі. Әрі оқулықтың сапасы көп жағдайда мәтіннің сапасымен анықталатыны да 

белгілі.  Сондықтан  мәтіндер  анық,  қысқа,  белгілі  бір    ғылыми  түсінікті  нақты 

қалыптастыратындай болуы керек. 

  Әрі мәтін шартты түрде екі қырынан: 1) мазмұндық-әдістемелік; 

  2)  лексика-грамматикалық,  стильдік  тұрғыда  тексеріліп  жүйеленуі  яғни  іріктелінуі 

керек. 

  Мәтіннің  мазмұндық-әдістемелік  сипатына:  ғылыми  мазмұны,  оның  қажеттілігі, 



қайталаусыз, жүйелі баяндалуы, теориялық, абстракциялық деңгейі, өткен материалмен және 

сол  сыныпта  оқытылатын  басқа  пәндермен  сабақтастығы,  күрделілік  деңгейінің 

оқушылардың  жасы  мен  біліміне,  логикалық  ойлау  деңгейіне  сәйкестігі  т.б.  мәселелер 

жатады. 


  Ал  лингвистикалық-стильдік  сипатына:  оқушылардың  лингвистикадан  әзірлік 

деңгейінің  ескерілуі,  сөйлемдердің  тым  ұзын,  шұбалаңқы  немесе  тым  қысқа  да  болмауы, 

оқылуы  мен  жазылуы  қиын  бірнеше  буынды  сөздердің  сирек  қолданылуы,  абстракт 

мағыналы және бейтаныс сөздердің қажетті мөлшерде әрі мағынасы сөйлем ішінде түсінікті  

болатындай  дәрежеде  жұмсалуы,  әдеби  тіл  нормаларының  сақталуы,  жергілікті,  диалект 

сөздердің қолданылмауы т.б. сияқты мәселелер жатады. 



 

553 


  Осы  аталған  дидактикалық  принциптер  мен  талаптар  ескерілетін  болса,  оқулықта 

(мәтінде)  берілген  материалдар  жан-жақты  меңгеріліп,  оқушының  оқуы  мен  ізденуіне  жол 

ашады.  Бұл  жөнінде  «Үшінші  мыңжылдықтың  оқулығы:  жасау,  шығару  және  тарату»  атты 

ғылыми-практикалық конференция материалдарында да айталады. 

  Оқулықтың құрылымдық компоненттерінің келесі бір түрі – жаттығу.  

  Қазақ тілін оқытуда жаттығудың маңызы зор. 

  Жаттығу - қазақ тілінің қай тарауын оқытуда болмасын үйде де, сыныпта да жазбаша-

ауызша түрде де орындалатын жұмыстың түрі. 

  Жаттығу  –  оқушылардың  өздерін  білім  алу  жолында  іздендіріп,  теориялық  білімді 

практика  жүзінде  жаттықтыратын  және  сол  жаттығулар  арқылы  қазақ  тілі  пәнін  өмірге 

жақындататын тиімді байқау, бақылау, пысықтау материалдарының бірі. 

  Бұл  жөнінде  профессор  А.В.Текучев  жаттығуды  грамматикадан  өтілген  теориялық 

материалды  түсіндіруді  сипаттайтын  метод  деп  қарауға  болмайтындығын,  ол  тілден 

ұйымдастырылған  сабақтың  өте  қажетті  бөлімі  әрі  айырып  қарауға  келмейтін  тарауы 

екендігін  айтады.  Егер  орыс  тілін  оқытуда  жаттығу  қолданылмай  білім  берілетін  болса,  ол 

өмірден, практикадан, нақты тілдік материалдан қол үзген құрғақ теориялар болатындығын 

атап көрсетеді. 

  Сонда  жаттығу  дегеніміз  –  қазақ  тіліндегі  заңдылықтар  мен  ережелер  негізінде 

оқушылардан  ойлау  мен  практикалық  іс-әрекетті  талап  ететін  және  тіл  ғылымын  саналы 

түрде  меңгеруге  әрі  оқушының  өзіндік  ізденісін  практика  жүзінде  сауатты  қолдана  білуге 

дағдыландыруға, ойлау қабілетін дамытуға бағытталған жұмыс. 

  Жаттығуды  пайдаланбай,  оқушыларға  бағдарламалық  материалдарды  айқын  әрі 

тиянақты меңгерту, оларды жан-жақты дамыту мен тәрбиелеу, еңбекке тарту мүмкін емес. 

  Себебі  қазақ  тілін  оқытудағы  танымдық,  коммуникативтік,  практикалық  мақсаттар 

үнемі үш бағытта жүргізілуі тиіс: 

  1.  Тілдің  әр  тарауымен  байланыста  үнемі  орфографиялық  және  пунктуациялық 

іскерліктер мен дағдыларды қалыптастыру; 

  2.  Тілдің  әр  тарауымен  байланыста  үнемі  қазақ  әдеби  тілінің  тілдік  нормаларын 

игерту; 

  3.  Тілдің  әр  тарауымен  байланыста  оқушылардың  өз  ойын нақты,  дәл  байланыстыра 

айта білу дағдыларын қалыптастыру, дамыту. 

Ал бұл жаттығу жұмыстарынсыз толық жүзеге аспайды. Өйткені жеке тұлғаның жалпы 

дүниетанымының  қалыптасуы  тілінің  дамуымен,  тілден  игерген  жаңа  ұғымдар  жүйесі 

арқылы білімнің толысып, кеңейіп отыруымен байланысты . 

  Жаттығу  жұмыстарын  яғни  жаттықтырылатын  материалдарды  іріктеуде    мынадай 

талаптардың ескерілгендігі абзал: 

  - жаттығудың түрлері әр сыныпқа, әр өтілген материалға сай болуы; 

  - оқытылып отырған тілдік материалдың өзіндік белгілерінің көп болмауы; 

  - жаттығуға қойылатын мақсаттың аса күрделі болмауы; 

  - жаттықтырылатын материалдан оқушылардың жалпы түсінігі болуы; 

  -  алынған  сөйлемнің  тәрбиелік  мәні  болып,  оқушының  жас  және  психологиялық 

ерекшелігіне сай болуы. 

Әрі оқулықта берілген жаттығулар төмендегідей мақсатта жүйеленсе:  

1.  Тілдік  тақырыптарды  бекіту  мен  оқушы  тілін  дамытуға  бағытталған  тақырыптық 

жаттығулар; 

2. 


Меңгерілген 

тілдік 


тақырыптарға 

байланысты 

оқушылардың 

өзіндік 


шығармашылығын ұштауға бағытталған жаттығулар; 

3. Тілден алған білімін тексеруге бағытталған бақылау-пысықтау жаттығулар

  Ал  тілдік  материалдың  өзіндік  ерекшеліктерін  айқындап  іріктеуде  1.  тақырып  пен 

терминнің  анықтығы;  2.  тілдік  материалдың  ішкі  ерекшеліктерін  аңғару  қажеттігі;  4.  тілдік 

материалдардың өзіндік белгілерінің сыныпқа лайықтылығы; 5. өзіндік белгілерінің өтілетін 

материалдарға  тән  екендігі;  6.  өзіндік  белгілерінің  өмір  қажетіне  жаратылуы;  7.  тілдік 



 

554 


белгілерінің  күнделікті  сөйлеу  тәжірибесінде  қолданылуы;  8.  материалдардың  өзіндік 

ерекшеліктері мен жүйелілігі сияқты ғылыми-әдістемелік заңдылықтар басшылыққа алынса. 

  Бұл жөнінде көрнекті ғалым С.Исаев «Оқулықтарда тақырыпты беріп, олардың мәнін 

түсіндіруде  ұстанатын  негізгі  принцип  –  ғылыми  дәлдік  пен  жүйелілік.  Оқулықты 

құрастырушы осыны ұмытпағаны абзал», - деген /5/. 

   


ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР: 

 

1. Құсайынов А.Қ., Асылов Ұ.Ә., «Оқулықтану». А, «Рауан», 2000ж. 



2.  «Үшінші  мыңжылдықтың  оқулығы:  жасау,  шығару  және  тарату»  ІІІ  Халықаралық 

ғылыми-практикалық конференция материалдары. А, 2003 ж. 

3. «Қазақ тілі мен әдебиеті» журналы, 1992 ж. №2  

4.  Қазақстан  Республикасында  оқу  жүйесін  ұйымдастыру  үшін  оқу  құралдарын 

дайындауға қойылатын негізгі талаптар. 2004 ж. 

5. Исаев С. «Қазақ тілі жайындағы ойлар» А, 1997, 194-б. 

 

Резюме

 

 

В этой статье говорится о важности научной точности при написании учебника. 

 

Importance of scientific accuracy in writing textbook is ctiscussed in this paper 



 

 

 



 

 

 



ИСПОЛЬЗОВАНИЕ ПРОЕКТНОЙ МЕТОДИКИ В ОБУЧЕНИИ

 

ИННОСТРАННОМУ ЯЗЫКУ

 

 

Жумабекова У.Ж.

 

кандидат педагогических наук, доцент 

Казахский национальный технический университет им. К.И.Сатпаева 

г. Алматы, Казахстан 



 

Современный этап развития высшей школы связан с повышением качества подготовки 

будущего  специалиста.  Их  должны  отличить  не  только  высокий  профессионализм,  умение 

правильно 

мыслить, 

способность 

анализировать 

свою 


деятельность 

и 

вовремя 



скорректировать  ее  в  нужном  направлении,  а  роль  педагога  на  данном  этапе  велика.  Он 

должен  предусмотреть  дифференцированный  подход  к  обучению  с  учетом  уровня 

интеллектуального  развития  студента,  с  учетам  его  подготовки  по  предмету,  его 

способностей , задатков, интересов. Лучшей методикой можно считать ту, которая вызывает 

у  студентов  любовь  к  изучаемому  предмету,  а  худшей  ту,  которая  наводит  на  них  тоску. 

Поэтому главной задачей является подготовка студентов, творчески мыслящих, умеющих на 

практике  применить  полученные  знания  и  умения  аргументировать  и  отстраивать  свою 

точку  зрения.    При    изучении    иностранного      языка  в  настоящее  время основной    задачей  

для    педагога  стоит    задача    формирования    у  студентов  положительной,    устойчивой  

мотивации,  которая    побуждала  бы    к  упорной,  систематической  работе.  Изучение 

иностранного    языка  есть  сотрудничество,    в  процессе    которого    работают    педагоги    и 

студенты  вместе.  Здесь    необходима    атмосфера  радостного  соучастия,    партнерства. 

Иностранный язык  – это трудный  предмет, требующий много сил,  времени и упорства.  В 

нынешнее  время    педагогу  дано  достаточно    свободы    для  реализации  собственного 



 

555 


понимания  процесса обучения, это раскрыть творческий потенциал студентов, найти такие 

дидактические  средства,  которые  побуждали  бы  мыслительную  активность  студентов  и 

интерес  к иностранному языку. 

Важно  создать  на  занятии  такие  условия,    при  которых    у  студентов  появится 

заинтересованность  и  желание  к    изучению  иностранного  языка.  Поэтому  необходимо 

стимулировать  развитие  познавательного  интереса  у  студентов.  Настоящее  время 

существуют  различные    подходы,  различные  стратегии  в  обучении,  но  важным  является, 

найти  дифференцированный  подход  к  студенту,  учитывать  его  возможности,  склонности, 

потребности. 

Огромную популярность последнее время приобретает метод проектов. Этот метод как 

один    из  эффективных  методов  развития    критичности  мышления  получил  большое 

признание  среди  педагогов.  Метод  проектов  позволяет  творчески  применить  языковый 

материал,  превратить  уроки  иностранного  языка  в  дискуссию    исследование.  Опыт 

показывает,  что  студенты  принимают  активное  участие  в  дискуссиях,  в  ролевых,  деловых, 

ситуативных играх, в различных проектах. 

На уроках иностранных языка с использованием проектного обучения создаются такие 

условия,  при  которых  студенты  самостоятельно  и  с  охотой  получают  знания  из  разных 

источников,  учатся    пользоваться  этими  знаниями  для  решения  новых  познавательных  и 

практических  задач,  приобретают  коммуникативные  умения,  работая    в    разных    группах, 

развивают  свои  исследовательские  умения  (выявление  проблемы,  сбор  информации  из 

литературы, документов и т.д.), развивают аналитическое мышление. 

В основе метода  проектов лежит развитие познавательных навыков студентов, умений 

самостоятельно  конструировать  свои  знания  и  ориентироваться  в  информационном 

пространстве, а также развитие критического мышления. 

Роль  педагога  на  разных  этапах  выполнения  проекта  валика.  Он  выступает  в  роли 

помощника, консультанта по отдельным вопросам, источника дополнительной информации, 

а также в роли контрольно-оценочной функции, где педагог принимает участие в подведении 

итогов работы в качестве независимого эксперта. 

Метод проектов хорош тем, что он предполагает совместное целеполагание студентов 

и  педагога,  предоставляет  студентам  права  выбора,  развивает  мышление  и  рефлексию. 

Студенты  становятся  активными  участниками,  а  педагог  направляет  их  деятельность  и 

помогает  им.  Данный  вид  деятельности  нацелен  также  и  на  самостоятельный  поиск  новых 

решений и информации. 

Цель  выполнения  каждого  проекта  является  создание  конкретного  продукта,  который 

отличается  от  традиционного  результата  обучения  своей  связью  с  реальной  жизнью, 

необычностью формы и самостоятельностью изготовления. 

Опыт  работы  преподавания  иностранного  языка  в  вузе  подсказывает,  что  в  группе 

всегда есть студенты с различным  уровнем  языковой подготовки. При традиционной форме 

проведения  занятий,  менее  подготовленные  студенты,  отмалчивается,  стесняются,  боятся 

сказать  что-то  не  то  и  так  далее.  Данный  вид  деятельности  проходит    в  непринужденной 

обстановке, где студенты не испытывают психологической раскрепощенности. 

Хотелось  бы  отметить,  что  использование  данного  метода  в  учебном  процессе  очень 

эффективен  при  обобщении,  закреплении  и  повторении  учебного  материала,  при 

организации  его  практического    применения,  а  также  он  стимулирует  развитие 

познавательного интереса. 

Применение 

активных 

методов 


в  отличие 

от 


традиционных 

активизирует 

мыслительные процессы студентов, проектное обучение  активно влияет на мотивационную 

сферу  обучаемого,  побуждает  его  постоянному  творческому  поиску,  учит  студентов 

анализировать  информацию,  воспитывает  нравственные  ценности,  как  взаимопомощь, 

желание  и  умение  сопереживать,  терпимо  относится  к  мнению  другого  человека.  То  есть 

идет неразрывный процесс обучения  и воспитания.  

 


 

556 


ЛИТЕРАТУРА: 

 

1.



 

Щукин А.Н. Обучение иностранному языку. – Москва, 2001 

2.

 

Педагогическая энциклопедия. М., 1965 



3.

 

Алимов  А.К.  Развитие  критического  мышления  через  чтение  и  письмо.  –  Алматы, 



2008 

4.

 



Трофимова Г.С. Педагогические основы обучения иностранным языкам. – Ижевск, 

1999 


5.

 

Ганеев Б.Т. Учебное пособие по языкознанию. – Уфа, 2001   



 

Түйін

 

Бұл  мақалада  түрлі  бағыттағы  мамандар  даярлау  мәселесі  шет  тілін  жаңа  сапалық 

деңгейде  меңгеруді,  соның  ішінде  оқытудың  жаңа  әдістері  мен  құралдарын  пайдалануды 

қажет ететіні айтылады. 

 

Summary 

  In  this  paper  the  problems  or  training  specialists  of  different  profiles  provide  mastering  a 

foreign  language  to  a  qualitatively  different  level,  which  in  turn  requires  the  use  of  new  methods 

and tools for learning. 

 

 

 



 

 

 



 

НЕКОТОРЫЕ ПРИЕМЫ СОВРЕМЕННЫХ ОБРАЗОВАТЕЛЬНЫХ ТЕХНОЛОГИЙ

 

 

Жумабекова У.Ж.

 

кандидат педагогических наук, доцент 

Казахский национальный технический университет им. К.И.Сатпаева 

г. Алматы, Казахстан 



 

Новые  задачи  современного  языкового образования  в  вузе  предполагают  изменения  в 

требованиях  к  уровню  владения  иностранным  языком,  определения  новых  подходов  к 

отбору содержания и организации материала, использование адекватных методов и приемов 

обучения,  форм  и  видов  контроля.  В  условиях  перехода  нашей  страны  на  международные 

стандарты  образования  каждому  специалисту  необходимо  ориентироваться  в  широком 

спектре современных инновационных технологий. Они понимают, что знание иностранного 

языка необходимо им как для осуществления    профессиональной деятельности.   

Современная  система  образования  должна  строиться  на  широком  внедрении  

нетрадиционных,  активных  форм  и  методов  обучения,  развивающих  познавательную 

активность студентов. 

Осуществление 

в 

учебном 


процессе 

профильно-ориентированного 

обучения, 

междисциплинарных  связей    профильных  предметов  с  иностранным  языком,  что  является 

условием 

для 


формирования 

культуры 

мышления, 

развития 

познавательных 

и 

профессиональных  интересов,  активизации  интеллектуальной  деятельности.  Будущие 



специалисты должны использовать иностранный язык в качестве средства профессионально-

ориентированного обучения. 

Одной  из  форм  обучения  является  критическое  мышление.  Цель  этого  этапа 

заключается  в  пробуждении  имеющихся  знаний,  их  активизации,  повышении  интереса 

студентов. На этом этапе освоение иностранного языка происходит преимущественно через 


 

557 


овладение 

студентами 

учебными 

стратегиями 

и 

приемами, 



что  обеспечивается 

соответствующими  упражнениями  и  заданиями,  направленными  на  формирование  речевых  

умений и навыков. 

Этот  этап  заключается  в  повышении мотивационной, информационной  составляющей 

личности  студента.  Под  учебными  стратегиями  понимаются  действия  и  операции, 

используемые    студентами  с  целью  оптимизации  процессов  получения  и  хранения 

иноязычной  информации,  извлечения  ее  из  памяти,  а  также  процессов  пользования  

накопленной  информацией.  На  этом  этапе  следует  обеспечить  формирование  компетенций 

по  всем  видам  коммуникативной  деятельности:  аудирование,  чтение,  говорение,  письмо,  а 

также в переводе. 

Целью 

этого 


этапа 

выступает 

развитие 

творческого 

мышления, 

навыков 


самостоятельной  работы,  поисковой  деятельности.  Прием  поискового  чтения  предполагает 

работу с текстом индивидуально или в мини группах. 

Наш  педагогический  опыт  показывает,  что  все  виды  речевой  деятельности 

(аудирование  и  чтение),  направленные  на восприятие  и  понимание  информации в  устной  и 

письменной  форме,  становятся  наиболее  востребованными  в  курсе  профессионального 

обучения  студентов  иностранному  языку.  На  этом  этапе  мы  отслеживали  проявления  в 

деятельности  студента:  фиксация  нового  -  информативной    части,  непонятного,  повторное 

обращение к источнику знаний. Стремление снять                непонимание через обращение к 

тексту, студентам, преподавателю. 

Рациональная  методика  обучения  речевой  деятельности  строится  с  учетом  всех 

квалификаций  чтения  и  аудирования.  Использование  в  учебном  процессе  разных  видов 

чтения и аудирования служит средством формирования коммуникативных умений. 

Как форма познания, этот этап является не только критической, но также выступает как 

источник  нового  знания,  что  является  одним  из  условий  творческой  деятельности.  В  этом 

состоит  познавательная  функция  профильно-ориентированного  чтения,  а  самой  важной  его 

характеристикой  является  направленность  на  прием  и  присвоение    накопленных  знаний  и 

опыта. Цель этого этапа - персонализировать знание, увеличить прочность, глубину знаний, 

осознать, осмыслить актуальное знание. 

Благодаря чтению аутентичных текстов, через постижение их предметного содержания, 

студенты  включаются  в  коллективную  мыслительную  деятельность.  В  этом  состоит 

социальная значимость такого чтения.  

Обильное 

чтение 

профессиональных 



текстов 

позволяет 

студентам 

создать 


информационную  основу  как  для  использования  готовых,  так  и  выработки  собственных  

решений  для  успешного выполнения задач и профессиональной деятельности. 

Развитие критического мышления осуществляется через письмо, составляя аннотацию 

к тексту, подчеркивая его информационную ценность. Студенты используют сложные схемы 

для организации информации понимания внешнего мира. Они формируют стратегию учения, 

сознательно  изменять  процесс  понимания  и  переработки  информации  от  более  высокого 

уровня  к  более  низкому,  от  общего  восприятия  материала  к  осознанию  его  частей. 

Письменная  речь  у  многих  студентов  не  так  достаточно  развита,  как  устная.  Выразить 

эмоции,  чувства  и  мысли  на  бумаге  достаточно  сложно.  Коммуникативная  функция  чтения 

профессиональных текстов заключается в усвоении контакта между автором  и читателем, в  

преодолении  дистанции  между  объемом  знания  автора  и  читателя.  Контакт  и 

взаимопонимание  гарантируются  достаточным  объемом    общих  и  предметных  знаний,  а 

также  языковым  стандартом  и  терминологий  профильно-ориентированных  текстов,  на 

которых вырабатывается некий семантический словарь, обеспечивающий студентам входить 

в  структуру  текста.  Они  могут  знать  меньше  слов,  но  знание  этих  связей  обеспечивает  им 

эффективное  и  глубокое  проникновение  в  содержание    профильно-ориентированных 

текстов. 

Творческое  мышление  –  это  не  талант,  это  навык,  которое  можно  изучить  и  развить. 

Это  позволяет  усилить  естественные  способности  человека,  творить  и  создавать  новое  и 


 

558 


привести  к  большей  продуктивности    и  успешности.  Такой  подход  к  обучению  студентов 

рецептивным 

видам 

речевой 


деятельности 

предполагает 

интерактивное 

речевое 


взаимодействие студентов, помогает изменить процесс обучения иностранного языка в вузе. 

Творческие  способности  и  инновации  -  основные  источники  длительного  и  глобального 

успеха в современном изменяющемся мире. 

 

ЛИТЕРАТУРА: 



 

1.

 



Щукин А.Н. Обучение иностранному языку. – Москва, 2001 

2.

 



Педагогическая энциклопедия. М., 1965 

3.

 



Алимов  А.К.  Развитие  критического  мышления  через  чтение  и  письмо.  –  Алматы, 

2008 


4.

 

Трофимова Г.С. Педагогические основы обучения иностранным языкам. – Ижевск, 



1999 

5.

 



Ганеев Б.Т. Учебное пособие по языкознанию. – Уфа, 2001   

 



Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   73   74   75   76   77   78   79   80   ...   90




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет