сақи-дағы
(Нұртуған).
Көркейер барша
сақи сақиды
айтсам, Сараңды мерекеде қатты
ұялтсам. Байлар көп ішпей-жемей мал жинаған, Соларды дұрыс болар көзіне
айтсам
(Ерімбет).
Қолы
сақи
пендеге Өлгенде тиер қайыры. Қабыл алмай,
алдымнан қазақ халқы кеткен жоқ– Сөзімнің келсе қайымы
(Базар жырау).
Сендей мен сансыз сөзге
сақи
емеспін, Шамасы біздікінің, осындай-ақ
(Кете
Жүсіп).
Жөнінен сағынғандық жаздым дахи, Жиһанда жігіт болмас сіздей
сахи
.
Бермек, алмақ шарт болар, Бір түрлі
сахи
жігітке
(Н. Наушабаев);
Сақилық (сахилық, сақылық)
– жомарттық.
Патшалар
сақилыққа
ар қылады,
Сақилық
кең дүниясын тар қылады. Патшаның күндегенін
білгеннен соң, Атымтай бір Аллаға зар жылады: «Құдая! Құдіретіңмен сақтай
гөр!» деп,
Сақилық
әдетінен арылмады
(Ерімбет).
Сен – ұядағы балапан,
Сақилық
қыл өзіңше! Адамның аты шығады
Сақилығы
білінсе
(Нұртуған).
Әм байлақ, әм
сақилық
біздің елде, Жаңбыр жауса шөп бітеді қара жерге.
Елімде Айбас пенен Нөгербек боп, Әуелде сізден бұрын шыққан төрге
(Болман).
Сұраған сырттан жәрдем ақуалыңа, Ашты иіс көңіл құрсант бақтың
гүлі. «Бірі,− деп,−
сақилықтың
жөн сілтемек»...
(Қаңлы Жүсіп).
Сахилық
тәуірді, Қолдан келмек ауырды
(Әбубәкір).
Патша Атымтай Жомарттың
моласында жатып істеген
сахилығына
хайран қалып, үйіне қайтыпты
(«Мың
бір түн»).
Сақылық
кісінің атын көтереді, Бақылдық құнын көтереді
(Мақал).
Бағдат базарында қараған көзді сүріндірді, делдалдың қолын дірілдетті,
саудагерді
Достарыңызбен бөлісу: |
