орындары мен қоныстарын, тасаттық орындарын зерттеді. 1932 – 1933
жылдары Материалдық мәдениет тарихы мемлекеттік академиясының
(Ленинград) П.С. Рыков басқарған экспедициясы
Орталық Қазақстанның көне
ескерткіштерін зерттеуді бастады. Экспедиция мүшелері М.П. Грязнов, М.И.
Артомоновтар қола дәуірінің обалары мен қоныстарын, сақ қорымдарын ашып,
қазба жүргізді. 1935 – 1938 жылдары КССРО ҒА Материалдық мәдениет
тарихы институтының С.С. Черников басқарған экспедициясы Шығыс
Қазақстанда кешенді зерттеулер жүргізді. Алтын, мыс және қалайы өндірілген
байырғы кен орындары ашылды. Қола дәуірі мен ерте темір ғасырының
бірқатар ескерткіштері ашылды. Сақтардың әйгілі
Шілікті қорымы осы кезде
қазылды. Осы жылдары Қарағанды облысында археологиялық барлау жүргізген
С.В. Киселев Бесоба мен Жаңа ауыл маңында археологиялық ескерткіштердің
үлкен тобын ашты. Атақты «мұртты обалар» алғаш осы кезде табылған
болатын. 1938 жылдан бастап соғыс басталғанға дейін Қазақстанның
оңтүстігінде А.Н. Бернштам басқарған Жетісу археологиялық (Ленинград)
кешенді зерттеулер жүргізді. Экспедиция Жетісудың, Шу
мен Талас өңірінің
археологиялық ескерткіштерін зерттеді.
Ғылымды әдістемелік тұрғыдан сипаттау өзгеріске ұшырады. Этнографиялық
көзқарас ұмытылды. Тарих ғылымы тұтастай, ал археология жартылай
идеологиялық біркелкілік сипат алды. Марксистік әдістеме ретінде жарияланған
эволюционизм археология саласында үстемдік жүргізді. Типологиялық әдіс
эвалюциялық концепцияға едәуір толық жауап беретін ғылыми-зерттеудің
тәртібіне айналды.
Достарыңызбен бөлісу: