"ұлттык мэдениет", "христиандык мэдениет", "мұсылмандык Шығыс мэдениеті", "апполондык мэдениет", "Қытай мэдениеті" жэне т.б. ұғымдарды көп кездестіреміз. Осыған ұксас барлык ұғымдар эртүрлі мэдени тутастыктарды тарихи, немесе элеуметтік, немесе философиялык көзкарастар тұрғысынан жіктеу нэтижесінде тізбектеледі. Білімнің эрбір гуманитарлык саласы мэдениеттің алуан түрлілігін өз негіздеріне сай белгілі бір классификацияда жіктеуге ұмтылады, мұның акыры, бүтіндей алғанда, мәдениеттің типологиясына немесе философиясына экеледі. Мэдениеттің эрбір типологиялык суреттемесі өзгелерін көлегейлемейді жэне мүмкін болатын жалғыз типология деп есептелмейді, өйткені объекттің өзі, яғни мэдениет - көпкырлы жэне өз болмысының барлык қырларын толық және жан-жақты қамтуға көнбейді. Мэдениеттің эрбір теориясы, мэдениеттегі универсалдылық пен өзгешеліктің дамуының, өзгерісінің немесе көрінісінің белгілі бір зандылыктарын зерттеудегі әрбір жаңа тәсіл пэндегі, эмпирикалык материалды тандаудағы пайымдалу объектін өз бетінше айкындайды жэне әркашанда мэдениеттің жаңа концепциясын тудырады. Мэдениет философиясының пэні мэдениет формаларын, олардың мағынасын философиялык талдау болып табылады. Баскаша айтканда, культурфилософия (мэдениет философиясы) мэдениеттің идеясын, максаттарын, принциптері мен алғышарттарын зерттейтін, универсалды жэне барлығын камтитын феномен ретінде мэдениетті философиялық пайымдауға бағытталған философиялык пән болып табылады. "Мэдениет философиясы" терминін XIX ғасырдың басында неміс философы А.Мюллер енгізді. Мэдениет философиясы дербес сала ретінде XVIII ғасырдың аяғында XIX ғасырдың басында бөлініп шыға
