а) Түбір етістік + жалаң жұрнақтылар
Бұл топтағы етістік түбірлері мен олардағы
жұрнақтар тілдің көп ғасы рлы қ тарихымен бірге
келе жатқан тілдік коне құбылыстар қатарына
жатады.
Бір ғана
и
түбірінен:
и-зе, и-мен, и-ік, и-лік,
сь//едегеннен:
сық-а, сық-та, сық-и, сық-си, сығ-
.ЭУУ
V , V
У ТЧ ./\ V / \ 1 V1
ыр-ай,
өзге де:
ыр-ғы, ыр-іиы, шап-шы, шап-қы-ла,
жаб-ыл, жаб-ын, ж ам-ыл
тәрізді бірнеше туын-
ды түбір етістіктер өрбіген.Жяз
(не жаздым
оған?)
дегеннен бір ған а
жаз-ды
туынды түбір етістік-
тер жасалған. Оның өзі
(қүлай жаздады, өле жаз-
да-гі) -
көмекш і етістік.
-Сық
түбірінен туы ндағандарды ң м ағы н а-
ларына үңілейік:
-Сық
(ҚТТС 8т. 455-6.): 1. қысып суын шы-
ғару, ағызу; 2. күш қолданы п қысу, сығы мдау,
бүру: битті сы ғы п өлтіру, жасын сығу...
-сық-а
(сол бетте): нығыздап лы қа толтыру;
-сы қ-и
(457-6.): әбден лы қа толу, шамадан
асып түсу, сы лқию ...
-сық-си
(458-6.): 1. көзді сәл ғана ж ұм ы ң-
қырап қарау, сы ғы раю ; 2. сәл ғана жылтыңдап
көріну: С ы қсим а шам.
-сы қ-т а
(459-6.): 1. ны ғы здау, ны ғарлау;
2. зорлау, қыстау...
Сық-а
мен
сық-та
(ж ы лап-сы қ-та емес) де-
гендердегі
-а>-та
жұрнақтарының түбірге үстеп
тұрған м ағы наласты ғы тарихи ш ы ғу тегі бір
екенін куәланды рса,
-та
дегенге қарағанда,
-а
ж ұрнақты ны ң (ны ғы зда-у, лы қа толтыр-у)
-та,
яғни фонемалық толық түрінен (әбден лықа тол-
тыру) ны ғы здау мен толтырудың сәл де болса
бәсеңдеу екендігін айғақтайды.
Сық-си
мен
сығ-
ырай
дегендерде де, олар мейлі тура, мейлі ауыс-
палы мағыналарда айтылсын, мыс.:
сықсиып неге
түр ол? Сықсима шам. Бастығымыз сықиып
түрып киініп келіптіт.Ь.
етістік түбірлерімен біте
қалыптасқандар тобын құрайды.
Түбір + жүрнақ
үлгісіндегі туынды түбір етіс-
тіктер де барш ы лы қ. Солардың іш інен тарихи
түбі бір деп тануға келетін:
-лы қ /-лік
ж әне
- ы қ /
-ік
ж ұрнақты лар.
И, көн
етістіктерінен өрбіген
көн-дік
пен
көн-ік, и - л ік т н и-ік,
сондай-ақсо^-
тық, т ай-лы қ, ш ай-лық, шап-тық
т.т. бар. Ол
келе бізбен
соқтық-ты.
Неге
шайлық-тық? Шап-
шымай,
ты ныш отыр т.т.
И -лік
(4 т. 440-6.) пен
и-ік
(489-6.) - түбірлері
бір, жұрнақтары торкіндес бола тұрса да, создікте
ә р қ а й с ы с ы д ер б ес е тістік есепті та н ы л ы п ,
түсіндірілген. О лардың стильдікт.б. мәнді қол-
даныстарында айырма бары да байқалады.
Көн-дік
пен
көн-ік
дегендер де осылар тәрізді.
И
етістігінен ж асал ған бұлардан озге де:
и-ле, и-сін, и-гер, и-зе, и-мен, и-тер
т.б. туынды
түбір етістіктер бар.
Жалаң жұрнақтылар ішінде
-шы, -ші
жұрнақ-
тарылар да бар. М ысалы:
Көңілі көн-ші-ме-ді, су
іиап-шы-п, атқылап түр, корпені теп-іиі-п тікті,
қолын суға мал-ш ы-ды.
Түбірлері ап-айқы н да, дербес етістіктермен
қатар:
ыр-шы
мен
ыр-ғы, ор-шы
мен
ор-ғы, қыр-
іиы
мен
қыр-пы өр-ші
мен
өр-бі
т.т. түбірлерін
салыстырып, етістік негізді туынды түбір етістік-
тер қатарына қосатындар да кездеседі.
М ағынасы бір-ақ белгілі реңк мән айырмасы
бар екенін білдіретін
-шы, -ші
мен
-жы, -жі
жұрнақтарын салыстыра тануға келетін мысалдар
да кездеседі.
Реніш
созіне -/ж ұ р н а ғы қосылып,
рен(і)ж -і
туынды түбір етістік жасалатыны, сон-
д ай -ақ
бол-жы-ра, был-жы-ра, бүг-жи
дегендерге
был-ш еткізді, бүк-ши, тік-ш и
дегендерді қарсы
қ ою ға келетін
-жы, -жі
жұрнақты етістік негізді
туынды түбір етістіктер бар.
Олар:
уыл-жы, тамыл-жы, күміл-жі, бағ-жи
(бақ-ши) т.т.
бүл-жы-ма, бүл-жы-т-пай, тап-жы-
л - м а
т.т. болымсыз түрлерінде қайтпас қатты
шешімге келгендікпен айтылатын етістіктер де бар.
С оңғы болымсыздар д а ж д ы б ы с ы н ы ң ұяңдығы,
я ғн и жұмсақтығы болымсыздық-лш ,
-ме
немесе
тапжылып корген емес
“тәрізді ” болымсыздық-
ты аналитикалы қ түрде де,
ш
(ш ап-ш ы , ор-ш ы)
қатаң фонемасына теңейді.
Ж ұрнақтары ны ң қатаң дыбысты басталуы
ж ағы н ан
тара
~
тар-қа
(ж иналы сқа келгендер
тарады, тез-ақ тар-қап кетті);
қызының қысқа ша-
шын қанша тарап, өрсе де тарқала берді
және үй-
ке ~ үйке-ле, сүй-ке ~ сүй-ке-ле (салыст.: сүй-ен,
сүй -ке-н ) тәрізділер де бар.
О м оф орм алы аф ф и к с те р тобы н құрай ты н
-қы , -кі, -ғы , -гі жұрнақты туынды түбір етістік-
тер де бар. Олар:
ат-қы, ыт-қы, ыз-ғы, кер-гі, сыр-
ғы, ыр-ғы
(~ы р-ш ы ),
ор-ғы (~ор-шы)
т.т.
қүй-ғы,
ора-ғы
дегендер озгелік етістіктің
-т
жұрнақты
түрінде:
қүй-ғы -т , ора-ғы-т
тәрізденіп қолданы-
лады.
Омоформа делінетін себебі: қалау райда:
күл-
гі-м келді, кет -кі-сі келіп жүр, бар-ғы -ң жоқ-ау
шамасы; біл-гі-лер-ің келмеді м е?
т.т. ж ұрнақ-
тармен қатар:
күл-кі, іиап-қы, теп-кі
тәрізді етіс-
тікген есім тудыратын жұрнақпен де тұлғалас екені,
олардың әрқайсысы ажыратылып танылуға тиіс.
Етіс аффикстерінің бірімен қосы лған түрле-
рінде дербес етістік болатын, туа түптері қазақ
тілінде дыбыстық озгерістерге түсіп, кобіне қыс-
қары п кеткен туынды түбір етістіктер де ба'р.
Бұлар:
Өздік етісте
Озгелік етісте
оя-н
оя-т
үйре-н
үйре-т
уа-н
уа-т
жұба-н
жұба-т
|