Одан да іиықты ж аңғы- рык. Кел, балалар, оқьтықцеген сөйлемдерде
шықты, кел деген сездер қимылды білдіріп тұр. Бұндай
м ағы н а кез келген негізгі етістікте бөла береді,
яғн и қимылды білдіру осы екі етістіктің
іиық, кел деген түбірлеріне ғана тән емес. С оны мен бірге
осы м ы салдағы
іиықты, кел деген сөздерде осы
топтағы (етістік) басқа сөздерден ажыратылатын
грам м атикалы қ м ағы на бар: ол - бірінші сөзде
өткен ш ақты қ
(-ты қөсы м ш асы ) ж әне 3-ж ақ
жіктік, екінші сөзде 2-жақ жекеше, анайы, бұйрық-
тық мағына. Демек, етістіктүбір мен нөлдік фор-
ма (2-ж ақ бұйрық), етістіктің бір формасы (шақ-
ты қ) мен басқа нөлдік форма (3-ж ақ жіктік) бір
емес.
Кел деген мен
сен мүнда кел деген, яғн и
жеке тұрған дағы етістік түбірі мен сол түбірдің
бұйры қ рай формасында сөйлемде қөлданылуы
бірдей емес. Біз, әдетте, сыртқы тұлғасы нда ай-
ырма бөлм аған соң, бір деп үйреніп кеткенбіз.
Бірінш ісі (жеке түбір күйінде тұрған дағы кел)
қимылды білдіреді, екіншіде (сен мұнда кел де-
ген сөйлемде) сол м ағы наны ң үстіне тыңдаушы
жаққа қаратылып бұйыра айтылу мағынасы үстел-
ген. Етістік түбірдің осындай ерекшелігі дұрыс
корсетілмей жүр. С өны ң салдарынан бір қара-
ғанда онша оғаш тығы жоқ сияқты корінетін қате
ережелер осы уақы тқа дейін дұрыс көрсетілмей
келеді, яғн и етістіктің түбірі б ұ й р ы қ райдың 2-
жақ жекеше түрі деген анықтама мәні бөлек-бөлек
тілдік құбылыстарды ажыратпаудан, тек сыртқы
ұқсасты ғы на ғана қарап бір тілдік құбылыс деп
қате түсінуден туған. Ал ш ынды ғында етістіктің
түбір тұлғасы бұйрық райдың 2-ж ақ жекеш е,
анайы түрі бір емес. М ысалы,се«
сойлеме, алды- рыңыз, мақтанба дегендер бұйрық рай формасы
екені күм әнсіз. Бұндағы етістік түбірлерісөйле,
ал, м ақт а екені белгілі. Сонда етістіктің болым-
сыз және етіс тұлғаларын да бұйры қ райдың 2-
жақ көрсеткіші демекпіз бе? Дұрысында, “етістік
түбірі бұйры қ райдың 2-ж ақ жекеш е түрімен
сәйкес (тек сәйкес) келеді” , - деу керек.
2-жақ бұйрық рай мағынасы қазіргі тілімізде
нөльдік фөрма бөлғанмен бір кезде оның да езіне
тән грамматикалық тұлғасы болғанын салыстыр-
ма-тарихи фактілер корсетеді. Қазіргі кейбір түркі
тілдерінде (өзбек, ұйғы р т.б.) оны ң корсеткіші
бар:
-иң: сен ал, кел дегендер
ал-иң, кел-иң түрінде
қолданылады. Қазақстанның оңтүстік-батыс аудан-
дарында, Қарақалпақстанда тұратын қазақтар
тілінде 2-жақ бұйрық райдың
-ғын, - г ін н е м е с е
-ғыл, -гіл қосымшасы болуы (бар-барғын) кездей-
соқ емес. Сондай-ақ бұйрық райдың басқа жақта-
рында (I.
-айын,-ейін, -йын, -иін. II. сыпайы
-ыңыз, -іңіз, -ңыз, -ңіз. III.
-сын, -сін ) арнаулы грамматика-
лы қ корсеткіштердің болуы бір кезде тілімізде
бұйрық райдың 2-жақ жекеше түрінің жалғауы
болғанын дэлелдей түседі. Бұйрық райдың 2-жақ
көпше түрінің тұлғасы
-ыңдар,-іңдер, -ңдар, -ңдер. Демек, өсындағы көптік мағынаны білдіріп тұрған
-дар, -дер жалғауы да,
-ың, -ің, -ң бұй ры қ райдың
2-жақ көрсеткіші, өйткені жіктік жалғаудың 2-
жағында жекешеден кіші бөлек көпше түрінің ерек-
ше ф ам матикалы қтұлғасы болмайды, ол мағына
көптік жалғауы қөсылуы арқылы ғана беріледі:
оқушы-оқушысыңдар, келдің-келдіңдер т.б. Бұл -
2-жақ сыпайы түрінде тіпті айқын көрінеді:
сіз кел-ің (2 жақ бұйрықтық)