өз ойымды айтып қоя берем (Аймауытов).
Өткендердіц козіне қылау түскеніне әкінбей, өз көзіце түскен қылау-ды ар- шып қара (Байтұрсы нов).
Жүрт тыныштық ой- ласа, тыныштықтыц түтқасы өз қолыцда емес яе? (С онда).
Ж ам а л өз ойынан шығарып өлец де жазатын болды (Дулатов) дегендердегі өз сөздері
- “озімнің”, “озіңнің” , “оздерінің”, “озінің” де-
ген толы қ түріндегі сөздерден қы сқарған тұлға-
лар.
Кейде бұл ф ормаларды ң толы қ түрі сақта-
лы п та қолданы лады .
Жазба әдебиетіміз негізді, берік оз
еліміздіц әдебиеті болам десе, озіміздің
ауыз әдебиетімізге қайт уға міндетті (Ж ұмаба-
ев).
Егер де Ғалим ен қаша қалса, кім тілектес, жэрдемдес боларын ойлағанда, озінің
шешесі Шол- паннан басқа ешкім көзіне көрінбейді (Дулатов).
Өздерінің
сиырларын суарам ғой деп барып еді (А ймауы тов).Ө зіңнің
костюміц бар ма? (И сабе-
ков).
Өздік есімдіктерінің ілік септік ф ормалары -
ның толық сақталып қолданылуы кейде олардың
е кін ш і с ы ң а р л а р ы н ы ң тәуелдік ж ал ғау лар ы
түсіріліп айты луы ның әсерінен де болып отыра-
ды.
Өзіміздіңөкімет келгенде біз де болайық та (Аймауытов).
Өзіміздің үй екен (Исабеков).
Прис- тап озіміздің кісі, сонымен ақылдасып Балқияны Қызылсудан бірақ шығарамыз (Сонда) дегенде,
өздік есім діктерінің толы қ формада айтылуы
“өкіметіміз” , “үйім із” , “ кісіміз” сәздерінің қы с-
қарған түрде қолданы луы ны ң әсерінен болып
тұрған заңдылық.
Форманың толық сақталуы кейде сөйлеушінің
меншіктілікке баса көңіл аудару мақсатында қол-
дан ы лған оздік есімдіктерінде кездеседі.
Қазақ- тан жер кәп алынып жатқаны - ол қазақтыц
