552
М ОРФОЛОГИЯ
айтқанда, еліктеу сөздің түбіріндегі дауысты ды-
быс аш ық болса, құлаққа келетін табиғат дыбы-
сы да қатты естіледі, қы саң болса, ақы ры н есті-
леді. Осыған сәйкес сол сөздің мағынасы да ажы-
райды (диф ф еренцияланады ). Ондай сөздердің
м ағы налары ндағы айы рм аш ы лы қты білу үшін,
қосымш а, мысалы,
тарс
және
тырс, шак-шақ
және
шық-шық, ш аңқ-ш аңқ
және
шыңқ-шыңқ,
қарш-қарш
және
қырш-қырш, борт-борт
және
бырт-бырт
деген сөздерді салыстыруға болады.
Еліктеуіш сөздердің түбіріндегі дауысты ды -
быстардың я жуан, я
ж іңіш ке болуы да сөздің
мағынасына әсер етеді. Мысалы:
шыңқ-шыңқ етеді,
шіңқ-шіңқ етеді
дегендердің м ағы налары нда ай-
ы рм аш ы лы қ бар.
Ш іңк-ш іңк
дегендегі дауысты
дыбысты ң ж іңіш ке болуынан еліктеуіш сөздің
мағы насы сәл өзгеш ерек болып тұр, демек, одан
дыбыс әлсіз болатыны, соған сәйкес, лажсыздық-
тан ащы келетіні аңғары лады .
“ Тоғыз тоңқыл-
дақ жэне бір шіңкілдек
” деген ертегіде зорлы қ-
шыл, қара күш иесі то ғы з жігіттің тоңқы лдақ
делініп аталуы, күш і аз, әлсіз, бірақ тәсілшіл бір
жігіттің шіңкілдек делініп аталуы кездейсоқ нәрсе
емес. М ұндағы
тоңқылдақ
даген зат есім бастап-
қы
тоңқ
деген
еліктеуіш созден,
шіңкілдек
деген
зат есім бастапқы
шіңк
деген еліктеуіш сөзден
шыққан. Солай болса, елікгеуіш сөздерден жұрнақ
арқылы ж асалған туынды сөздердің де семанти-
калы қ м ағы налары , ж оғары да айтқандай, олар-
ды ң түбірлеріндегі дауысты ды бы старға байла-
нысты болады.
Ауызекі тілде адамның көңіл күйіне, эмоция-
л ы қ ж айы на байланы сты еліктеуіш сөздердің
кейбір дыбыстарының айтылуында ерекшеліктер
болады. А ш ық дауысты еліктеуіш сөздердің дау-
ысты дыбыстары
созы лы п айтылады, мысалы:
сарт ете түсті
дегенді
саарт ете түсті
деп,
тарс ете түсті
дегенді
таарс ете түсті
деп
түбірдегіа дыбысын созып, ал қысаң болса, соң-
ғы дауыссыз ды бы с созы лы п айтылады, мыса-
лы:
тыз ете түсті, тырс ете түсті, шыж ете
түсті, шыр ете түсті, шың ете түсті
деген си-
яқтыларды ауыз сөзде соңғы
Достарыңызбен бөлісу: