Сборник статей (часть 2) общественные и гуманитарные науки алматы 2011 ббк 73 и 66

34
Үміт Оразғалиева, 
Алматы қаласындағы №124 мектептің
 Еңбекке баулу пәнінің мұғалімі
ҚазІргІ заманҒы бІлІм ЖҮйесІнІҢ негІзгІ баҒыттары 
Білім  жүйесі  –  бұл  өзара  ұштасқан  білімдену  бағдарламалары  мен  мемлекеттік  білім 
стандартының  жиынтығы,  әрі  оларды  іске  асырушы  білім  мекемелері  мен  білімді  басқару 
органдарының торабы. Еліміздегі осы заманғы білімдену жүйесі Қазақстан Республикасының 
1992  жылы  қабылданған  «Білім  туралы  заңына»  сәйкес  құрылады.  Білімнің  мемлекеттік  си-
патын  аталған  заң  аясында  жүріп  жатқан  білім  саласындағы  біртекті  мемлекеттік  саясат 
айқындайды.  Оның  ұйымдасу  негізі  –  нақты  уақытқа  арналған  жоғары  заң  шығарушы  билік 
қабылдаған білімді дамытудың мемлекеттік бағдарламасы. Бағдарлама мазмұны, бір жағынан, 
мемлекеттік саясаттың жалпы ұстанымдарымен анықталса, екінші жағынан, замандық бағыт-
бағдар және болашақ даму жағдайларын ескерумен білім жүйесіне жасалатын объективті тал-
даулар нәтижелерімен белгіленеді. 
Білім  –  жалпыадамзаттық  құндылық  ретінде  танылатын  әлеуметтік-мәдени  мұра, 
педагогикалық  жүйе.  Адамзат  дамуының  әрқилы  кезеңдерінде  де  өзгеріске  түспей,  тұрақты 
қалпында  сақталатын  құндылықтар  болады.  Мәселен,  адамзат  қауымының  гуманистік  ба-
стауы болған  өмір, бейбітшілік, еңбек, денсаулық, махаббат, әсемдік, шығармашылық тәрізді 
құндылықтар мәңгілік екені айқын, ешбір төңкеріс не идеология, саясат оларды жоя алмайды. 
Әр тарихи кезеңде олардың мәні қайта қарастырылып, жаңа көзқараспен басқаша бағалануы 
ықтимал. 
«Құндылық»  термині  қоғамдық  мұраттар  қамтыған,  сонысымен  де  міндеттілік  өлшемі 
ретінде танылған нысандар мен құбылыстарды, олардың қасиеттерін, сонымен бірге нақты иде-
яларды белгілеу, әрі сипаттау үшін қолданылады. Сол құндылықтарды танып-меңгеру негізінде 
тұлға қалыптасады, қоғамда қабылданған тәртіптер жүйесі қолдау табады. 
Жалпы құндылықтар арасында педагогикалық құндылықтар өз алдына дербес топ құрайды. 
Олардың  мәні  тәрбиелеу  және  білім  беру  қызметінің  ерекшелігі,  оның  әлеуметтік  рөлі  және 
жасампаздық  мүмкіншіліктерімен  анықталады.  Педагогикалық  құндылықтар  білім  саласын-
да  қалыптасқан  қоғамдық  дүниетаным,  көзқарастар  мен  педагог  қызметтері  арасында  жана-
ма  және  тікелей  байланыстырушы  ретінде,  әрі  педагогикалық  іс-әрекетті  реттеуші  талаптар 
ретінде қабылданады. Барша құндылықтар сияқты педагогикалық құндылықтар да қоғамдағы 
әлеуметтік, саяси, экономикалық қатынастарға тәуелді. Олар тарих желісінде қалыптасып, ерек-
ше танымдық бейне және ұғымдар түрінде қоғамдық сана формасына енеді. 
Өмірдің әлеуметтік шарттарының өзгеріске келуімен, тұлға, қоғам қажеттерінің дамуымен 
педагогикалық құндылықтар да нақтыланып отырады. Бұл тұрғыдан білім барша қоғамдар мен 
жеке тұлғалар өмірінің ажырамас бір бөлігі ретінде қалыптасады. Осыдан да ол – ең алдымен 
әлеуметтік құбылыс. 
Білім  –  қоғамдық  құндылықтардың  аса  маңыздысы.  Мұның  дәлелі  –  көпшілік  елдердің 
Ата  заңында  келтірілген  әрбір  адамның  білім  алуға  деген  құқығы.  Бұл  құқық  әртүрлі  ба-
стау  тұжырым,  бағыттардың  дүниетаным  шарттарына  сәйкестендірілген  нақты  дәуір  білім 
жүйесімен қамтамасыз етіледі. Білім, өз кезегінде, мемлекеттік, қоғамдық және жеке тұлғалық 
құндылықтарға ие. Білімнің мемлекеттік тұрғыдан құндылықты болуының себебі мемлекеттің 
адами-инабаттық,  ақыл-парасаттық,  ғылыми-техникалық,  рухани-мәдени  және  экономикалық 
мүмкіндіктерінің негізінде жатыр. Осыдан, білімді ел – мықты, мызғымас ел. Білімнің қоғамдық 
құндылығы да осындай алғы шарттармен анықталады. Алайда, мемлекет және қоғам тарапынан 
болатын білім дамуына орай түсіністік пен ұмтылыс әрқашан сәйкес бола бермейді. Мысалы, 
еліміздегі білім жүйесінің он екі жылдық оқуға өту – мемлекет талабы, бірақ ол қоғам тарапы-
нан түсінбеушілікке ұшырауда. 

35
Әрқандай адамзат қауымдастығының шарты – әр тұлға сол қауымның нақты табиғи және 
әлеуметтік-тарихи  жағдайларына  байланысты  қалыптасып,  қабылдаған  құндылықтарын  мой-
ындап,  іс-әрекет  талаптарына  бой  ұсынады.  Өзінің  қоғамдық  қызметтерді  орындауға  қажет 
қабілеттерінің дамуына себепші болған әлеуметтену процесінде адам тұлғалық кемелдену са-
тысына көтеріледі. Адамның әлеуметтенуі оның қоғамдағы ауыспалы жағдайлар мен шарттарға 
икемделе білуі ғана емес, ол жеке тұлғаның дамуы, өзіндік танымы мен өз мүмкіндіктерін өз 
күшімен  іске  асыра  алу  сияқты  үрдістерді  де  қамтиды.  Дегенмен,  аталған  үрдістерге  байла-
нысты міндеттердің шешімі бірде мүдделі, жүйеленген болып, бүкіл қоғам, сол үшін арнайы 
ұйымдастырылған мекемелердің қолдауымен және жеке адамның ынта-ықыласына негізделсе, 
кейде  кездейсоқ  келеді.  Ал  осы  әлеуметтенуге  орай  жүргізілетін,  нақты  мақсатқа  бағыттала 
ұйымдастырылған басқару жүйесі білім деп аталады. Білім – өте күрделі, басқа дүние болмы-
старында қайталанбас қыр мен сырға мол қоғамдық-тарихи құбылыс. 
Білімнің  әлеумет  өміріндегі  ерекше  сала  сипатына  ие  болу  кезеңі  білім  мен  әлеуметтік 
тәжірибені ұрпақтан-ұрпаққа өткізу үрдісі қоғамның тіршілік әрекеттерінен өз алдына бөлініп 
және тәрбие мен оқуды іске асыратын арнайы кәсіп иелерінің пайда болу дәуірінен басталады. 
Дегенмен,  мәдениетке  мұралық  ету  әлеуметтену  мен  тұлға  дамуының  қоғамдық  құрал-тәсілі 
ретінде білім адамзат қауымының алғашқы қадамдарымен бірге өмірге еніп, еңбек әрекеттері, 
ойлау, тіл дамуымен бірлікте шексіз өркениет жолында өз өрісін тауып келеді. 
Әрқандай қоғамның адамгершілік, интеллектуал, ғылыми-техникалық, рухани-мәдени және 
экономикалық мүмкіндіктері білім беру саласының даму деңгейіне тәуелді. Алайда, қоғамдық-
тарихи  сипаттағы  білім  түсінігі  әлеуметтің  білімдену  қызметін  іске  асыратын  қоғамның  та-
рихи  кезеңдерімен  байланысады.  Әр  дәуір  білімі  сол  кезеңдегі  әлеуметтік  даму  міндеттерін, 
қоғамдағы  экономика  мен  мәдениет  деңгейін,  саяси  және  идеологиялық  талаптар  сипатын 
аңдатады. Себебі, аталған факторлардың ортасында қоғамдық қатынастар субъектісі болған пе-
дагогтар мен оқушылар тұр. 
Сонымен, білім – салыстырмалы дербес жүйе. Оның қызметі – нақты ғылыми біліктерді, 
идеялық-ізгілік құндылықтарды, ептіліктер мен дағдыларды, әрекет-қылық нормаларын игеруге 
бағытталған қоғам мүшелерінің тәрбиесі мен оқуын іске асыру. Ал бұлардың бәрінің астарында 
болатын  мазмұн  нақты  қоғамның әлеуметтік-экономикалық  және  саяси  құрылымы мен  оның 
материалды –техникалық деңгейімен айқындалып барады. Білімнің жеке тұлғалық құндылығы 
әрбір  адам  үшін  өз  алдына  бөлек.  Әсіресе,  бұл  өзіндік  білім,  оның  деңгейі  мен  сапасында 
көрінеді. 
Білім әлеуметтік қажеттілік болумен бірге біршама қызметтер атқарады. Ғалымдардың пай-
ымдауынша, ол – адамның ғылым және мәдениет әлеміне енуінің ең оңтайлы да жедел жолы. 
Қазіргі таңда төрткүл дүние білім жүйесінде барлық күш-қуатын топтастыруда. Дүниежүзілік білім 
кеңістігі жедел дамуда. Сондықтан да әлем қауымдастығы тәуелсіз жаhандық білім стратегиясын 
қалыптастыру талаптарын алға тартып отыр. Бұл орайда тұлғаның әлеуметтенуі мен ұрпақтар 
жалғастығын  қамтамасыз  ету  тәсілдеріне  ерекше  көңіл  бөлінеді.  Адамдардың  идеологиялық 
көзқарасы мен талғамдарының, әлеуметтік танымдарының, мұраттары мен тіршілігі түбегейлі 
өзгеріске түсіп жатқан заманда білім қайта жаңғырту мен тарихи және әлеуметтік тәжірибені 
әулеттен-әулетке өткізу үрдісін қалыпты жүргізуге мүмкіндік береді, сонымен бірге жаңа саяси 
және экономикалық жағдайларды, қоғам және мәдениет дамуын жаңа бағыттарын жас ұрпақ сана-
сына ендіріп, бекітуге жәрдемдеседі. Тек білімнің ғана үйлестіру, тұрақтандыру қызметіне бола, 
адам жаңа өмір салттары мен тіршілік шарттарына икемделіп, бейімделеді. Адамның қоғамдық 
және  рухани  өмірін  жалпыхалықтық  рухани  сана  қалыптастыру  тетіктері  –  білім  беру  және 
тәрбиелеу мекемелері белгілі дәуірдің әлеуметтік-мәдени іс-әрекеттерінің ең жоғары үлгілері 
ретінде  шоғырландырады.  Осыдан  білімнің  әлеуметтік  құндылығы  білімді  де  ізгілікті  қоғам 
адамының  маңыздылығымен  өлшенеді.  Білімнің  адамилық  құндылығы  әрбір  жеке  тұлғаның 
танымдық және рухани қажеттерінің даму мүмкіндіктерінен көрінеді. Біртұтас білім жүйесінің 
барша түрлері мен деңгейлерінде елдің интеллектуал және рухани мүмкіндіктері жинақталып, 

36
даму  жолына  түседі.  Мәдени  қалыптағы  жеке  мінез-құлық  және  қимыл-әрекет  үлгілері  мен 
қоғамдық  өмірдің  бекіген  формалары  ауысып  отырады.  Оқу  және  тәрбие  барысында  адам 
өркениет дамуына қажет әрі мәдени-тарихи маңызы бар әлеуметтік-мәдени нормаларды игереді. 
Атап айтсақ, адамның әлеуметтік топтар мен өндірістегі, отбасы мен қоғамдық орындардағы, 
сонымен бірге ортақтасу, жеке тұлғалық және іскерлік қатынастардағы моральдық және ізгілік 
талап  өлшемдерін  қалыптастырады.  Аймақтық  жүйелер  мен  ұлттық  салт-дәстүрлердің  даму 
әдісі педогогикалық міндеттерге өзіндік өң береді. Жастардың қала не ауылдың рухани өміріне 
енуі білім арнасында өтіп жатады. Аймақтық білім жүйесінде бұқара халық арасындағы әрқилы 
әлеуметтік топтардың  сұраныстары  ескеріледі. Тұғырлы  мәдени құндылықтар  мен  қоғамның 
даму мақсаттарын бірден-бірге өткізуші және іске асырушы ресми мекемелер жас ұрпақты бүгінгі 
қоғамда дербес тұлға ретінде қалыптастыруға бағытталған бағдарлы дайындау жұмыстарын іске 
асыруда. Бұл орайда адам мен қоғамдық өмірдегі мәдени түрленудің белсенділігі үдейді. 
ҚР «Білім туралы Заңына» орай білім жүйесіне оқу мекемелері мен олардың іске асыра-
тын білімдік бағдарламалары және стандарттары кіреді. Бағдарламалар қажетті деңгейдегі және 
бағыттағы білім мазмұнын анықтайды. Қазақстан Республикасында жалпы білімдік және кәсіптік 
болып ажыратылған жалпы білім бағдарламалары бойынша оқу, білім процестері жүргізіледі. 
Жалпы  білімдік  бағдарламалардың  міндеті  тұлғаның  жалпы  мәдениетін  қалыптастыру,  жеке 
адамды  қоғам  өміріне  бейімдеу,  кәсіби  білім  бағдарламаларын  саналы  таңдау  мен  игеру 
негіздерін қалау. Кәсіби білім бағдарламалары кәсіби және жалпы білімдік деңгейлерді бірізді 
көтеру міндеттерін іске асыруға, белгілі талаптарға сәйкес мамандар дайындауға бағытталады. 
Қорыта келгенде, осы заманғы білім жүйесі қызметінің аса бір көзге түсетін ерекшелігі – 
білім жүйесін басқарудың мемлекеттік формасының мемлекеттік-қоғамдық формаға біртіндеп 
ауысуы,  мұндай  басқарымның  мәні  білім  мәселесінің  мемлекет  пен  қоғам  мүдделерінің 
үйлесімінде екені айқын. 
 Оспан Бибигуль Саматкызы 
Московский государственный университет 
имени М.В. Ломоносова
Факультет журналистики
Аспирант
медиатипология – состояние, перспективы развития на примере 
деловых Журналов казахстана
Типологические параметры периодической печати изменяются в процессе модернизации. 
В связи с ростом количества новых каналов и технических форматов массовой коммуникации 
непрерывно идут исследования типологии, определяющие дефиниции классов, родов и видов, 
к которым принадлежат издания. Новые типологические индикаторы, такие как носители ин-
формации  (бумажные  –  электронные  –  смешанные  издания),  функции  дизайна,  международ-
ные форматы, говорят о необходимости совершенствования подходов и методов изучения функ-
ционирования СМИ. Сложившуюся неопределенность в современной типологической матрице 
можно объяснить тем, что «в постсоветский период вследствие столкновения старой и новой 
идеологии произошла глубинная перестройка внутренних структур системы печатных СМИ. Го-
раздо ясней обстояли дела в советский период, когда все СМИ формировались в рамках единой 
идеологии, по принципу агитационно-пропагандистской целесообразности» [1]. 
Долгое время типология периодических изданий не была приоритетом казахстанской меди-
алогии. Отечественные исследователи отдавали предпочтение изучению исторических аспектов 
развития национальной прессы, тем не менее, историко-описательный метод позволил создать 
достаточно точную и полную картину различных видов и категорий деловых изданий Казахста-

37
на, выделившихся в самостоятельную типологическую группу. Множество факторов, от фор-
мирования внутренней информационной политики до экономических потребностей общества, 
убеждают исследователей искать основания для проведения научно разработанной типологии 
прессы, опирающейся на исторически сложившиеся типы и учитывающей запросы современно-
го рынка рекламы и издательского бизнеса. 
Изучению  принципов  функционирования  современных  журналов  Казахстана  посвящено 
ничтожно малое количество работ, ощущается острый дефицит и практических рекомендаций, 
нацеленных на повышение эффективности деятельности редакций и графических моделей из-
даний. 
Назначение и возможности практического применения метода типологического исследова-
ния журналов – анализ издающихся журналов и проектирование новых журналов. 
Нами выявлено отсутствие научных традиций исследования и пренебрежительное отноше-
ние к типологии как со стороны исследователей казахстанских медиа, так и отсутствие четких 
типологических требований и классификаторов со стороны Регистратора СМИ, которым явля-
ется  Министерство  связи  и  информации  Республики  Казахстан  (МСИ  РК).  По  мнению  М.В. 
Шкондина, проблемы формируемой в постсоветский период типологии журналистики можно 
решить на основе последовательного применения системного подхода, принципов и методов 
системологии, поскольку: «являясь системным образованием, периодическая печать, наряду с 
телевидением,  радиовещанием,  сетевыми  и  другими  информационными  ресурсами,  входит  в 
общую для них систему средств массовой информации (СМИ), располагая специфическими, 
присущими только периодике, общими для всей этой системы признаками.» [2] Так, ученый 
определяет  системные  компоненты  периодики  и  типологические  характеристики  периодики, 
которые будут использованы нами для построения типологической матрицы деловых журналов 
Казахстана.
Среди различных подходов к типологии прессы нами использованы: методология типоло-
гии (А.И.Акопов), типологический анализ СМИ как целостной системы (М.В. Шкондин), исто-
рическая типология (Б.И. Есин).
Нами определены следующие типоформирующе (типообразующие) признаки: Аудитория 
/ Тематика; Целевое назначение; Издатель. Сформированный тип оказывает непосредственное 
влияние на определение вторичных типологических признаков: Оформление; Структура изда-
ния;  Авторский  состав;  Язык  издания;  Регион  распространения;  Периодичность.  Вторичные 
признаки в конкретных условиях могут играть существенную роль. Формальные признаки: объ-
ем и тираж с типом связаны опосредованно и зависят от ряда субъективных факторов. 
Далее нами рассматриваются некоторые типоформирующие индикаторы, которые играют 
важную роль, поскольку указывают на уникальность национальной прессы и позволяют выде-
лить в ней особые издания и подчеркнуть многообразие типов.
АУДИТОРИЯ. Деловая пресса по определению является качественной. Профиль читателя и 
его информационные предпочтения определяют специфику прессы. Информация, опубликован-
ная в деловых журналах, наиболее востребована конкретными социальными группами и слоями 
населения – бизнес сообществом, и служит ее интересам.
ТЕМАТИЧЕСКАЯ НАПРАВЛЕННОСТЬ ИЗДАНИЙ. Тематическая многослойность дело-
вых журналов действительно создает определенные трудности классификации. Одной из основ-
ных  проблем  выработки  единой  типологии  средств  массовой  информации  Казахстана  нами 
обозначено отсутствие четких типологических требований и классификаторов со стороны Ре-
гистратора СМИ, которым является Министерство связи и информации Республики Казахстан. 
Периодические издания регистрируются по тематической направленности (данные на декабрь 
2009г.) следующим образом: Информационные; Общественно-политические; Рекламные; Науч-
ные; Женские; Детские; Молодежные; Религиозные. Согласно данному распределению деловые 
издания  попадают  в  категорию  «Информационные».  Очевидно,  что  нельзя  до  бесконечности 
включать в одну и ту же тематическую категорию новые издания, обладающие не только коли-
чественно, но и качественно разным потенциалом.

38
ИЗДАТЕЛЬ. В сегменте деловых журналов отсутствуют или близки к нулю «эксперимен-
тальные» издания, появляющиеся и исчезающие внезапно. Жизнеспособность деловой прессы 
определяется качеством предлагаемой информации издателем. Бизнес издателя в качественной 
прессе базируется на одном крайне важном основание – доверие читателя к источнику инфор-
мации, поэтому деловые издания во всем мире борются за статус издания, имеющего авторитет 
и безупречную профессиональную репутацию. Появляющееся множество видов деловых изда-
ний в Казахстане не стихийно, возникшие издания достаточно надолго закрепляются в данном 
информационном пространстве, в среднем – 5 лет. Институт учредителя в этом случае является 
важным фактором, оказывающим воздействие на типологическую структуру СМИ. Издатели, 
учредители СМИ модифицируют многие типы изданий под характер своей деятельности. Основ-
ными учредителями и владельцами (издателями) деловых журналов Казахстана выступают:
- Научные организации при Министерствах и ведомствах;
- Независимые исследовательские компании и институты;
- Профильные издательские дома;
- Ассоциации, профессиональные союзы;
- Крупные международные и национальные компании.
ЯЗЫК. В связи с Указом Президента Республики Казахстан от 7 февраля 2001 года № 550 
«О Государственной программе функционирования и развития языков на 2001-2010 годы» стра-
тегия развития языков определяет три основные цели, одна из которых: внедрение английско-
го языка в деловое общение. Так, роль английского языка определилась задачей интеграции в 
глобальную мировую экономику. На прошедшем в Алматы «I Форуме бизнес-журналистов Ка-
захстана» подводя итоги, президент ОФ «Центр Деловой Журналистики «BizMedia» Тулеген 
Аскаров высказал мнение о необходимости уделить как можно больше внимания образованию в 
сфере деловой журналистики: «Современные реалии требуют гибкого подхода, аналитического 
мышления и трехязычности бизнес-журналиста. К этому мы должны стремиться.» [3].
РЕГИОН  РАСПРОСТРАНЕНИЯ.  Территориальный  охват  деловых  журналов  Казахстана 
выглядит следующим образом: Республиканские; Областные; Городские; Транснациональные 
(СНГ); Международные.
ПЕРИОДИЧНОСТЬ. Нами определена следующая периодичность деловых журналов:
- Ежемесячные – 12 номеров в год;
- 1 номер в два месяца – 6 номеров в год;
- 2 номера в месяц – 24 номеров в год;
- Еженедельные – 48 номеров в год;
- Ежегодные – 1 номер в год;
ТИРАЖ. С учетом естественных потерь и презентационного фонда утвердились следующие 
средние тиражи деловых журналов: 
- Глянцевые деловые аналитические журналы – 10 000;
- Политико-экономические и финансово-биржевые – 8 000;
- Отраслевые, корпоративные – 3 000;
- Академически – 2000. 
Итогом проведенного историко-феноменологического исследования 35-ти деловых журна-
лов, выходящих в период с 1991 по 2011 гг., стала следующая классификация: 
1. деловые журналы политико-экономической направленности National Business, 
Exclusive, Эксперт Казахстан и др.
2. глянцевые деловые аналитические журналы 
Forbes, Деловой Мир Астана, Businesswoman.kz и др.
3. Журналы финансовой и биржевой ориентации 
РБК  Центральная  Азия,  Личные  Деньги,  LS-Личный  счет,  РЦБК,  Мир  Финансов  (КИТ) 
и др.
4. корпоративные деловые журналы; 
5. отраслевые журналы 

39
Kazakhstan, Нефть и газ Казахстана, Petroleum, Agro ӘLEM и др.
6. академические экономические журналы
АльПари, Деловой мир Казахстана, Транзитная экономика, Экономика Казахстана. Отрасль. 
Регион. Предприятие и др.
Уровень развития деловых журналов современного Казахстана достаточно высокий и сейчас 
находится на том этапе, когда эффективное функционирование отечественного бизнеса зависит 
от их информационной поддержки. Особенности современной экономической среды продикто-
вали и рост количества деловых журналов, позволяя тем самым всем субъектам удовлетворять 
свои потребности в информации для плодотворного участия в процессах экономической, по-
литической и духовной жизни общества. Таким образом, мы можем констатировать – деловые 
журналы утвердились в системе средств массовой информации Казахстана как наиболее дина-
мично развивающийся и перспективный сегмент. 
Нургожина Ш.И. анализируя перспективы развития по прошествии более чем десяти лет 
деятельности экономических журналов в Казахстане, отмечает не только их стабильное поло-
жение на рынке информации, но и более высокий уровень материальной обеспеченности редак-
ций. Это в свою очередь отражается на подборе авторского состава, полиграфическом качестве 
продукции, в конечном итоге, на общем содержательном уровне всего издания. [7] 
Не смотря на уже достигнутое разнообразие видов деловых журналов, количественный и 
качественный  рост  сегмента  деловых  СМИ  непрерывно  стимулируется  правительственными 
проектами,  такими  как:  Программа  по  повышению  инвестиционной  культуры  и  финансовой 
грамотности населения РК на 2007-2011 годы; Стратегии индустриально-инновационного раз-
вития республики на 2003-2015 годы и др.
Так, 1 января 2012 года стартует важнейший интеграционный проект — Единое экономи-
ческое пространство России, Белоруссии и Казахстана. Проект, является исторической вехой 
не только для экономики, но и для образования, медиабизнес и др. сфер трех стран. Мы можем 
говорить о принятии аналогичного классификатора Министерством Информации и Связи РК. В 
своей речи «Новый интеграционный проект для Евразии – будущее, которое рождается сегодня» 
В.В.Путин (Заместитель Председателя Межгос.-совета ЕврАзЭС) говорит: «1 июля 2011 года на 
внутренних границах трех наших стран был снят контроль за передвижением товаров, что завер-
шило формирование полноценной единой таможенной территории с ясными перспективами для 
реализации самых амбициозных деловых инициатив. Теперь от Таможенного союза мы делаем 
шаг к Единому экономическому пространству. Создаем колоссальный рынок с более чем 165 
млн потребителей, с унифицированным законодательством, свободным передвижением капита-
лов, услуг и рабочей силы. Широкие возможности открываются и для бизнеса. Говорю о новых 
динамичных рынках, где будут действовать единые стандарты и требования к товарам и услу-
гам, причем в большинстве случаев унифицированные с европейскими. Это важно, поскольку 
сейчас все мы переходим на современные техрегламенты, и согласованная политика позволит 
нам избежать технологических разрывов, тривиальной несовместимости продукции.» [5]
Процесс глобализации сближает экономики разных стран, схожими становятся и бизнес-
отношения по всему миру. Исходя из этого, следует ожидать и сближения моделей функциони-
рования деловой прессы России и Казахстана, а соответственно и типологических индикаторов 
медиа-индустрии.
Проблема классификации печатных СМИ Казахстана актуальна, как и любой элемент стати-
стической информации и регулирования. Российской Гильдией издателей периодической печати 
(ГИПП) в целях систематизации и стандартизации рынка прессы в 2004 году разработан Единый 
отраслевой Классификатор печатных СМИ [4]. Классификатор был признан исследователями и 
отраслевыми организациями как своевременный и нужный инструмент, имеющий следующие 
практические сферы применения: отраслевые статистические справочники; регистрация печат-
ных СМИ; медиаизмерения и медиапланирование; подписные каталоги; организация выкладки 

40
изданий в розничной сети; маркетинговый и инвестиционный анализ печатных СМИ и т.п. Это 
инструмент систематизации рынка прессы, придания ему большей прозрачности (для издате-
лей, рекламодателей и медиаинвесторов). Подобные разработки представляются необходимыми 
и для Казахстана, поскольку рост изданий неуклонно растет с каждым годом, поэтому актуальна 
необходимость существования достоверной медийной статистики.

жүктеу/скачать 2,31 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: