ФОРМИРОВАНИЕ НАВЫКОВ САМОСТОЯТЕЛЬНОЙ РАБОТЫ
НАЧИНАЮЩИХ ПИАНИСТОВ ПОСРЕДСТВОМ ИСПОЛЬЗОВАНИЯ
ИНФОРМАЦИОННО-КОММУНИКАЦИОННЫХ ТЕХНОЛОГИЙ
Сайфулина Г.А., Землянская Л.Н.
Современное общество – это инфор-
мационное общество. Учитель старается
дать ученикам наиболее полные сведения
из своей предметной области. В современ-
ном обществе наиболее востребованы лю-
ди, способные к самообразованию и само-
развитию. Необходимыми становятся не
сами знания, а понимание того, где и как
эти знания получить, а затем применить (1,
с. 15).
В проекте государственного экспе-
римента «Развитие музыкального образо-
вания РК» на 2007-2011 годы содержание
проблемы музыкального образования кон-
кретизировано следующим образом: «Со-
временные социологи и политологи обес-
покоены негативными процессами, проис-
ходящими в обществе. Одной из причин
признана сохраняющаяся многие годы не-
дооценка искусства как средства формиро-
вания эмоциональной и нравственной
культуры населения. Музыкальное образо-
вание в Казахстане имеет богатые и глубо-
кие традиции, но на сегодняшний день ну-
ждается в выработке концепции современ-
ного развития на основе синтеза сложив-
шейся национальной образовательной сис-
темы и признанного опыта мировых музы-
кальных учреждений».
Стратегическая политика государст-
ва, направленная на решение данной про-
блемы, заключается в исследовании кон-
цептуальных подходов к модернизации му-
зыкального образования. В связи с этим
назрела необходимость применения совре-
менных образовательных концепций и тех-
нологий. Появление авторских программ и
методик, стремление многих учителей ра-
ботать в режиме инновационных идей,
проектирование новых форм эстетического
воспитания – все это свидетельствует об
осознании огромной роли искусства в фор-
мировании человека, о котором говорили
еще выдающиеся деятели образования и
культуры, стоявшие у истоков становления
отечественной системы эстетического вос-
питания.
В образовании сегодня провозглашен
принцип вариативности, который дает воз-
можность учителям выбирать и конструи-
ровать педагогический процесс по любой
модели, включая авторские. В этом на-
правлении идет и прогресс образования:
разработка различных вариантов его со-
ТЕОРИЯ И МЕТОДИКА ПРЕПОДАВАНИЯ
Вестник
КАСУ
118
держания, использование возможностей
современной дидактики в повышении эф-
фективности образовательных структур;
разработка и практическое применение но-
вых идей и технологий, в том числе ин-
формационно-коммуникационных (1, с.
33).
Великий венгерский композитор и
педагог Золтан Кодай призывал: «Давайте
вложим в руки детям, восприимчивым к
музыке, тот ключик, при помощи которого
они могут вступить в волшебный сад му-
зыки, чтобы приумножить смысл всей жиз-
ни» (2, с. 10). На современном этапе этим
«ключиком» являются информационно-
коммуникационные технологии, примене-
ние которых значительно ускорит процесс
освоения музыкальной грамоты.
Компьютеризация и автоматизация
во всех сферах деятельности человека
предполагает внедрение новых инноваци-
онно-коммуникационных и педагогических
технологий в учебный процесс. Данное
требование и легло в основу создания ав-
торского электронного учебного ресурса –
юниты «Школа игры на фортепиано»,
предназначенной для начального этапа
обучения игре на фортепиано.
На сегодняшний день известны около
двух десятков общепедагогических техно-
логий, которые могут применяться и в об-
ласти музыкальной педагогики. В данной
работе использованы следующие техноло-
гии:
- модульная технология, позволяю-
щая системно и максимально точно отсле-
живать, оценивать весь ход процесса обу-
чения. При конструировании блоков был
учтен весь набор знаний, умений, навыков
в аспекте интеллектуального развития, раз-
вития исполнительской техники, художест-
венно-эстетического развития учащихся;
- технология проблемного обучения,
суть которой заключается в последователь-
ном выдвижении перед учащимся учебных
проблем, разрешая которые они активно
усваивают знания;
- технология развивающего обуче-
ния, ориентирующая учебный процесс на
развитие потенциальных возможностей
учащихся (выбор индивидуальных про-
грамм, определение скорости и количества
преподаваемого материала);
- технология укрупнения дидактиче-
ских единиц, предполагающая работу над
частями дидактических единиц, в результа-
те чего складываются определенные блоки,
состоящие из освоенных элементов (работа
над гаммами – готовые пассажи в произве-
дениях). Они составляют технологическую
базу учащегося, на основе которой проис-
ходит его дальнейший рост.
В основе юниты - система музыкаль-
ных блоков. Эта система имеет четко вы-
раженный ступенчатый принцип освоения
учебного материала. Подход к проблеме
систематизации материала и его последо-
вательного усложнения в данной системе
заключается в слиянии задач музыкального
и технического развития ребенка, что соз-
дает условия для организации комплексно-
го подхода к музыкально – техническому
развитию учащегося, включающего:
- формирование музыкально - слухо-
вых представлений;
- развитие образно-эмоционального
восприятия музыки;
- изучение различных типов музы-
кального изложения;
- приобретение музыкально - теоре-
тических знаний;
- овладение различными видами фор-
тепианной техники.
Предлагаемая система музыкальных
блоков решает более широкий круг задач и
обладает следующими функциями:
- прагматической, т.к. является сис-
темой практического обучения игре на
фортепиано;
- прогностической, т.к. открывает но-
вые закономерности и связи в процессе
фортепианного обучения.
Цель начального этапа обучения му-
зыке – создание фундамента для дальней-
шего развития ученика, развивающее обу-
чение.
Задачи:
- развитие музыкального слуха (вы-
сотного, гармонического, динамического,
тембрового);
- воспитание чувства ритма;
- организация мышления;
- освоение музыкальной грамоты;
- начальная организация игрового
двигательного аппарата;
- воспитание начальных исполни-
ТЕОРИЯ И МЕТОДИКА ПРЕПОДАВАНИЯ
Вестник
КАСУ
119
тельских навыков;
- формирование основ самостоятель-
ного творчества;
- воспитание направленного внима-
ния;
- формирование навыка концертного
выступления;
- развитие индивидуальности;
- знакомство со средствами музы-
кальной выразительности.
Содержание работы:
- слушание музыки, определение ха-
рактера, содержания;
- знакомство с ладом, понятие основ-
ной высоты звука;
- знакомство с интервалами;
- постановка руки и освоение штри-
хов;
- игра в ансамбле;
- исполнение индивидуальной про-
граммы из произведений различных сти-
лей, эпох, жанров;
- работа над развитием слуха, ритма,
памяти;
- подбор детских песен по слуху;
- работа над свободой движений, их
слуховой контроль;
Основу структуры юниты составляет
система из 9 музыкальных блоков. Основ-
ными компонентами содержания юниты
выступают:
- информативный компонент изло-
жен с помощью вербального и символиче-
ского изложения – теоретический матери-
ал, иллюстрации и схемы;
- репродуктивный компонент ориен-
тирует на практические действия;
- творческий компонент задается с
помощью проблемных заданий;
- эмоционально-ценностный компо-
нент отражает нравственную и эстетиче-
скую направленности через формирование
у учащихся культуры исполнения.
Основной текст юниты содержит
теоретико-познавательный
компонент
(ключевые понятия и их определения, ос-
новные термины, перечень умений, дидак-
тический план), инструментально - практи-
ческий компонент (набор практических
заданий для урока и для домашней работы,
тренинг умений).
Дополнительный раздел юниты со-
держит нотное приложение и тесты для
самостоятельной подготовки и проверки
знаний, список основной и дополнительной
литературы.
Освоение одного музыкального бло-
ка рассчитано на один учебный час. Однако
по усмотрению педагога, возможны вре-
менные изменения при изучении блоков.
Однако весь материал, изложенный в 9
блоках, должен быть освоен в течение пер-
вого полугодия.
К каждому блоку, в соответствии с
тематикой, подобран музыкальный матери-
ал. В любом из блоков педагог может ме-
нять музыкальный материал, исходя из ин-
дивидуальных способностей учащегося.
Показателем эффективности любого
процесса обучения служит конечный ре-
зультат. Для учащихся музыкальных школ
это публичное выступление, которое сти-
мулирует и повышает результативность
обучения, усиливает его привлекатель-
ность, воспитывает и концентрирует луч-
шие качества, помогает ощутить общест-
венную значимость своего труда и увидеть
его результат. Поэтому в структуру юниты
заложены контрольные уроки, которые, с
одной стороны, выполняют контролирую-
щую функцию (степень усвоения теорети-
ческого материала и освоения музыкально-
техническими приемами), с другой сторо-
ны, дают резкий толчок для дальнейшего
всестороннего развития ученика. Кон-
трольные мероприятия могут проводиться
в различных формах, на усмотрение педа-
гога.
Дидактический план юниты включа-
ет темы и их основные положения:
1) Запись музыкальных произведений
- нотоносец, музыкальные ключи, нота,
октава, размер, такт, паузы.
2) Тон-полутон, знаки альтерации,
музыкальные лады, тональность.
3) Аппликатура, синкопа.
4) Средства музыкальной вырази-
тельности – штрихи, динамика. Формо-
строение – мотив, фраза, предложение.
5) Интервал, аккорд. Арпеджио, гам-
ма (натуральная, мелодическая, гармониче-
ская).
6) Отклонение, модуляция, транспо-
нирование.
7) Музыкальные стили и формы.
Перечень умений и навыков, приоб-
ТЕОРИЯ И МЕТОДИКА ПРЕПОДАВАНИЯ
Вестник
КАСУ
120
ретаемых учащимися в процессе занятий с
использованием юниты, дается с алгорит-
мом действий:
Умение
Алгоритм
Читка с листа нот-
ного текста.
1. Определение тональности (знаки альтерации при ключе).
2. Определение темпа.
3. Определение фактуры произведения.
4. Определение формы и жанра произведения.
5. Вертикальный просмотр нотного текста, аппликатуры, штри-
хов и динамики.
Разбор нотного тек-
ста.
1. Игра отдельно каждой рукой.
2. Игра двумя руками по вертикали.
3. Правильное прочтение авторских указаний и музыкальных
терминов.
Овладение различ-
ными видами фор-
тепианной техники.
1. Правильная постановка рук на клавиатуре.
2. Определение вида техники в произведении.
3. Авторская аппликатура при свободном аппарате.
4. Применение приемов технического развития исполнителя
(акцентированный удар пальцем, игра кистевым стаккато при
свободном аппарате, объединение в «технические» формулы,
развитие пальцевой техники на «столе»).
Формирование му-
зыкально - слухо-
вых представлений
Прослушивание аудио- и видео-записей с исполнением музы-
кальных произведений выдающимися музыкантами мира.
Образно - эмоцио-
нальное восприятие
музыки.
1. Сравнение музыкального произведения с другими видами
искусств (живопись, графика, литература, архитектура).
2. Подбор литературного текста или картины, соответствующих
образному и смысловому содержанию музыкального произве-
дения.
3. Подготовка бесед по исполняемым произведениям (музыка
через слово).
Ориентация в раз-
личных типах му-
зыкального изложе-
ния.
1. Определение формы, стиля и жанра исполняемых произведе-
ний.
2. Определение фактуры музыкального произведения.
3. Изучение характерных особенностей стилей композиторов
различных эпох и направлений.
4. Выявление средств музыкальной выразительности разных
стилей и жанров.
Внедрение в учебный процесс данно-
го электронного образовательного ресурса:
- обеспечивает удовлетворение обра-
зовательных запросов учащихся через ис-
пользование компьютерных технологий;
- создает условия для развития нрав-
ственных, духовных и профессиональных
характеристик личности посредством под-
бора музыкального материала на основе
лучших образцов классической, современ-
ной и популярной музыки;
- формирует мотивационную состав-
ляющую учащихся в образовательном про-
цессе.
ЛИТЕРАТУРА
1. Краевский В.В., Хуторской А.В. Основы
обучения. Дидактика и методика. - М.,
2007. - 352 с.
2. Мартынов И. Золтан Кодай. - М., 1983. -
250 с.
3. Теория и методика обучения игре на
фортепиано. Учебное пособие. - М.:
Владос, 2001, 368 с.
ОБЩАЯ ПЕДАГОГИКА И ЗДОРОВЫЙ ОБРАЗ ЖИЗНИ
Вестник
КАСУ
121
УДК 371.371.302.2
СЫНЫПТАН ТЫС ЖҰМЫСТАРДА ОҚУШЫЛАРДЫҢ САЛАУАТТЫ
ӨМІР СҮРУ ДАҒДЫСЫН ИННОВАЦИЯЛЫҚ ТЕХНОЛОГИЯЛАР
АРҚЫЛЫ ҚАЛЫПТАСТЫРУДЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ МОДЕЛІ
Данияров Т.Ә.
Дәстүрлі және инновациялық педаго-
гикалық технологиялардың ара-жігі болға-
нымен, бұл оларды тұтас бір-бірінен ажы-
ратып алу деген сөз емес. Олардың әрқай-
сысына тән ерекшеліктерімен қатар бірін-
бірі өзара байланыстырып тұратын ортақ
сипаттары да болады.
Тұлға, өмірдің тарихи-коғамдық жағ-
дайларының өнімі болып, әрекетте қалып-
тасады, көрінеді. Әрекет қоршаған ақиқат-
тың белсенді әрекеттестігі ретінде анықта-
лады, оның барысында тірі жан объектке
мақсатты бағытталатын және өзінің қа-
жеттіліктерін қанағаттандыратын субъект
[1]. Әрекет адамның белсенділігін, оның
әлеуметтік белгіленуін көрсетудің негізгі
формасы болғандықтан, осы проблеманы
зерттеумен философтар, психологтар және
педагогтар айналысқан. Сонымен қатар,
ғалымдармен әрекеттің жалпы феноменінің
маңызды ерекшеліктері көрсетілді: мақсат-
ты болжау; қайта құрушы сипат; өнімділік;
ұғынылған сипат.
Адамның әрекет субъектісі ретінде
болу қабілеті оның әрекет процесіне негізгі
қатысушыларын ажырату қабілетімен және
алдымен өзін әрекетті және оған талаптар-
ды, мақсаттарға жетуді, қойылған мақсатты
шешуді қанағаттандыруға бағытталған әре-
кетті еркін таңдайтын қайраткер ретінде
көрінуімен анықталады [2]. Әрекетке қа-
тысушылардың бұлай бөлуді аңдар білмей-
ді, себебі оның мінез-құлқы сезіммен рет-
теледі. Керісінше, бұндай реттеушіден тыс
қалған адам өзінің мінез-құлқын қоршаған
ортағаға және әрекет бойынша әріптес
адамға қатысты өзі анықтау керек. Осы-
лайша, әлеуметтік тәжірибеде субъективті -
объектілі және объекті аралық қатынастар
пайда болды, олар адам әрекетінің саласын
қамтиды. Барлық бастамалардағы адамның
әрекетке қабілеті оған ғана тән ерекше-
ліктермен анықталады, ол К. Маркстің
адамның «маңызды» күштері деп аталады.
Тұлға болудың маңызды шарты және
шешуші механизмі болып онымен әрекет-
тің әлеуметтік, тарихи формаларын игеру
табылады. Осының барысында адам бола-
шақ ұрпақ әрекеті көрсетілген қатынас-
тарды, әлеуметтік білімдерді игереді [3].
Сонымен қатар ол қоршаған ортаны қайта
құрады және өзі сол уақытта өзгереді, себе-
бі бұл процеске оның жекелігінің барлық
компоненттері қатысады: сезу, ойлану,
талап, қызығушылық және т.б. органдары.
Психологтар (А.Н. Леонтьев, С.Л. Рубин-
штейн, А.А. Смирнов, Б.М. Теплов және
т.б.) осы сұрақты зерттеген кезде кез кел-
ген әрекет процесінде тұлға нақты себептер
және мақсаттармен басшылық ететінін
көрсеткен. Себеп ретінде еркін күштерді
және мақсатқа жетуге итеретін білімдер,
сезімдер, қажеттіліктер шыға алады. Мақ-
сат - бұл адам әрекеті бағытталған объект.
Кез-келген әрекеттің сонымен қатар заттық
мазмұны, әрекеті және нәтижесі бар. Бар-
лық компоненттер өзара байланысты және
өзара келісілген. Кез-келген әрекетте су-
бъект оның мақсаттарын анықтап, оларды
іске асырады және нәтиже алады. Жүргі-
зілген зерттеулер [4, 5, 6 7] әртүрлі психи-
калық процестердің жүруі және дамуы әре-
кеттің мазмұны мен құрылымына, оның се-
бептеріне, мақсаттарына және іске асыру
әдістеріне байланысты. Тарихи даму кезін-
де адам әрекетінің мазмұны және техника-
лық құралдары өзгереді, бұл оның санасы-
ның қалыптасуын анықтайды. Балалық шақ
кезінде әрекет баланың психофизио-
логиялық мүмкіндіктеріне, оның өмірлік
тәжірибесінің кеңеюіне, қоршаған адамдар-
дың күрделі талаптарын орындау қажетті-
лігіне байланысты өзгереді. Жастық даму-
дың әр сатысында нақты әрекет жаңа пси-
хикалық процестердің және жеке тұлға қа-
білеттерінің қалыптасуында маңызды орын
алады.
Әрекетті талдаудың екі жолы бар:
психологиялық және әдістемелік. Әрекет
жеке тұлға әрекетіне енгізіледі оның негізгі
атрибуты ретінде түсіндіріледі (субъект
әрекетті іске асырады), ал білім психология
ОБЩАЯ ПЕДАГОГИКА И ЗДОРОВЫЙ ОБРАЗ ЖИЗНИ
Вестник
КАСУ
122
көзқарасымен
бірі
бірінің
әрекетін
ауыстыратын жүйе ретінде анықталады.
Адамдар әрекеті әртүрлі. Алайда бұл айыр-
машылық негізгі үш топқа жиналады:
еңбек, оқу, ойын.
Еңбек әрекеті - материалды және ру-
хани байлықтарды құруға бағытталған
әрекет. Білім еңбек әрекетіне дайындық
сатысын көрсетеді және білімдерді игеруге
бағытымен, нақты білімдер мен дағды-
ларды шығарумен сипатталады. Ойын
балалар әрекетінің негізгі түрі. Ойын ке-
зінде бала ақиқат құбылыстарын және зат-
тарды таниды, ойлануы, есі, көңілі, қабі-
леттері дамиды, тұлғаның еркіндік ерек-
шеліктері және мінезі қалыптасады.
В.В. Белич [8] әрекеттің жіктелуін
ұғыну белсенділігі ретінде қарастырады,
әрекетке сипаттама береді. Автордың пікі-
рінше әрекеттің негізгі түрі болып, оқу-
шылар тұлғасының гармоникалық дамуы-
ның қажетті шарты ретінде еңбек табы-
лады. Еңбек білім, ойдың қатысуынсыз
мүмкін емес. Тану объективті нақтылық-
тың көрінісін қамтамасыз етеді. Ойын
адамның эмоционалды, сезім саласына
тікелей байланысты.
М.В. Гамзо, И.А. Домашенко [9] әре-
кетті психологиялық ғылым негізінде қа-
растырады. Әрекеттің барлық түрлерінің
жалпы құрылымдық компоненттері - мақ-
саттар, себептер, әрекеттер. Зерттеушілер
зерделі әрекеттерді қарастырады және зер-
делі әрекеттерге моторлы қозғалу компо-
ненттері қосылуының тәжірибелі бекітіл-
генін көрсетеді. Әрекет әдістері ретіндегі
дағдылар және іскерліктер әрекеттің нақты
түрлеріне қосылған. Олар оқу, спорттық,
гигиеналық болып бөлінуі мүмкін. Әрекет-
тің әр түрлі түрлерінде қолданатын дағды-
лар және іскерлер бар, мысалы: қозғалу
дағдылары еңбек, спортпен айналысу, оқу
кезінде; іскерлі дағдылар байқау, жоспар-
лау, ауызша және жазбаша есептеулер, кі-
таппен жұмыс және т.б. кезінде қалыпта-
сады.
Г.И. Щукиннің келесі әрекет түрі бо-
лып қоғамдық пайдалы әрекет табылады.
Бұл әрекет әлеуметтік ынтаның оқу әреке-
тін байытуға, адамдардың пайдасына тәжі-
рибелі әрекеттің бағалығын ұғынуға оның
өнегелі мәніне әсер етеді. Көркем әрекеті,
ойындар, дене шынықтыру элементтері ав-
тормен оқу процесін тиімді ұйымдас-
тырудың қажетті әрекет түрлері ретінде қа-
растырылады. Сондай-ақ оқу әрекетіндегі
гимнастика элементтері ой тығыздығын
бәсеңдетуге, иықтарды белсенді қозғалту
бойынша дене шынықтыруға әсер етеді.
Сабақтағы физкульт-минуткалар шаршау-
ды басады, еңбекке қабілеттікті жоғарыла-
тады. Оқытушы оқу процесіне әрекеттің әр
түрлі түрлерін қосудың мағынасы келесіде
тұратынын анықтайды: оқу процесіне
әрекеттің әртүрлі түрлерін қосу оның
нәтижелерінің тиімділігіне әсер етеді;
оқушылардың белсендіреді; олардың өз
еркінше жұмыс істеуіне ықпал етеді; нақты
заттық аумақтағы ынталардың дамуына
ықпал
етеді;
жалпы
білімге
деген
қызығушылықты тереңдетеді; оқушылар-
дың көптеген қажетті ерекшеліктерін тәр-
биелеуге және дамытуға ықпал етеді: оқу-
шы өзінің жеке қажеттіліктерінің жолын
табады, өзінің мүмкіндіктерін көрсетеді,
творчестволық күштерді дамытады [10].
И.С. Якиманская [11] оқу әрекетін бі-
лімді игеру кезіндегі баланың жеке тұлға-
сын қалыптастыру және дамытуды қамта-
масыз ететін әрекеттің жетекші формала-
рының бірі ретінде қарастырады; оқу әре-
кетінің сипаттамасын береді және оның
құрылымын қарастырады. Еңбек әрекетін
зерттеуші онтогенездегі әрекеттің негізгі
түрі ретінде көрсетеді. Нәтижесінде тұлға-
ның маңызды ерекшеліктері анықталады:
еңбекке қабілеттілік, жұмысқа қабілеттілік,
еңбек белсенділігі, ерекше көз қарас.
И.С. Якиманская қоршаған ортаны
тануды, адамзатпен жинақталған білім-
дерді игеруді (тану әрекетін) оқу әрекетінің
негізгі функциялары деп есептейді. Оның
пікірінше, оқу процесіне әрекеттің әртүрлі
түрлерін қосу, олардың байланысы тек
білімдерді игеруге ғана емес, сонымен қа-
тар оқушының көптеген жеке ерекше-
ліктерін дамытуға да ықпал ету керек. Осы-
ған байланысты зерттеуші тұлғаның қалып-
тасуы терең мазмұнды, дәлелденген объек-
тивті және субъективті маңызды әрекет ке-
зінде ғана мүмкін екенін көрсетеді. Сон-
дықтан, әрекет тұлғаның қалыптасуының
қайнар көзі болып табылады; әрекетте
заттық әлемді көрсетіп, оқушының ойы осы
әлемнің әртүрлі аумақтарын кең танудың
негізінде қалыптасады; тұлғаның қалып-
|