құбылыстары» ретінде көрінуі (олардың Донның өлеңін тыңдауы бала
секілді баяу өсетін немесе мандрагога өсімдігінің тамырланғаны сияқты
тым жайбарақат), тіпті Жерар де Нервальдің сонатасындағы жолдармен
əдеби сəйкестігі, Пруфроктің су перілерімен ортақ тұстары көп екені
қызықтыруы да мүмкін. Зерттеудің бұл əдісі Элиот пен Донның
арасындағы байланыс маңызды емес, əрі олай ойлаудың жөні де жоқ деген
қорытындыға алып келеді. Олай болмаған жағдайда, бұл əдіс белгілі бір
дəрежеде
қорытынды
шығаруға
сеп
бола
алмайды.
Біз
мұны
сыншылдықтың шынайы əрі объективті жолы деп қорытындылаймыз.
Дегенмен түсіндіру табиғатының нақты болмауы сыншыны зерттеудің (2)
түріне жетелеуі мүмкін. Бұл – өмірбаяндық не генетикалық зерттеу. Мұнда
сыншы Элиоттың əлі тірі екенін пайдалана отырып, мəселелерді шешуші
адам ретінде Элиотқа оның не дегісі келгенін, яки Донды меңзегенін сұрап
жазады. Бұл жерде біз мұндай сұраққа Элиот артық ештеңе дегісі
келмегенін, ойында бөтен ой болмағанын айтар ма еді, əлде ыңғайы келген
бір сəтте нақты һəм бұлтартпас жауап табар ма еді деуден аулақпыз.
Барынша орынды, шамасы осылай болар деген жауаптарды да
таразыламай-ақ қоялық. Біздіңше, бұл сауалға дəл осылай жауап берудің
Пруфрок поэмасымен ешқандай ортақ байланысы жоқ, өйткені бұл
маңызды сыни зерттеу емес. Сыни зерттеулер пікірталастарға қарағанда
жеткілікті жүйеленбеген. Сыни зерттеулер сəуегейдің ақыл-кеңесімен де
құрылмайды.
Достарыңызбен бөлісу: