17
Әдеби KZ
Лепіріп
ақыра сөйлеп, шатпас па едің?"
Ағайын айдыныңа ермес пе еді,
Жиылып, жылпылдақтар келмес пе еді.
Аузыңнан шықса, "құдай берді ғой" деп,
Өзі іздеп мені саған бермес пе еді?
Дап-дайын көңілімде тұр ақылдары,
Еш шек жоқ сонда бізді мақұлдары.
"Баланың бақыты ашылды, жайлы орын" деп,
Шалдардың таптың қағып, тақылдары.
Түсінсең де түсінбей
көп жазасың,
Дертіме дәрменімсің деп жазасың.
Тым болмаса біраз күн ойнайық деп,
Өткелсіз орайы жоқ кеп жазасың.
Шыдайық тілімді алсаң қараланбай,
Досқа күлкі, дұшпанға табаланбай,
Өтейік бір күйікпен арманда боп,
Тағы да жара үстіне жараланбай.
Көрініп көзге түссе осы хатым,
"Оқыды" деген бар ед менің атым.
"Қызды оқытпа, оқытсаң мынау ғой",-