«Қабірдегі екі сынақшы, жердің астын тістерімен, шаштарымен сүзіп шығады. Дауыстары қатты шатырлаған күннің күркірегеніндей, көздері жалт етіп атылған найзағайдай, өздерімен бірге жер бетіндегі адамдар жиналып көтере алмайтын темір шоқпарды ала келеді» , – деді
2
.
Әнәс (Аллаһ оған разы болсын) жеткізген хадисте Пайғамбар
(с.а.с.):
«Пенде қабіріне қойылса және одан жолдастары бұрылса (жерлеп артқа қайтса)
, ол олардың (жолдастарының)
қайтып бара жатқандағы аяқтарының дыбысын есітеді. Сосын оған екі періште келеді. Оны отырғызып, одан: «Мына Мұхаммед деген кісі жайлы не айтатын едің?» – дейді. Мүмін болса: «Мен оның Аллаһтың құлы және елшісі екендігіне куәлік беремін», – деп айтады» , – деген
3
.
Сондай-ақ Бара ибн Азибтан (Аллаһ оған разы болсын) риуаят
етілген хадисте Пайғамбар (с.а.с.) мүмін пенденің қабірдегі
жағдайы жайлы:
«Оған екі періште келіп, оны отырғызады да: «Раббың кім?» – дейді. Ол: «Раббым – Аллаһ», – дейді. Екі (періште)
: «Дінің не?» – дейді. Ол: «Дінім – Ислам», – дейді. Екі (періште)
: «Сендерге жіберілген кісі кім?» – дейді. Ол: «Ол – Аллаһтың елшісі», – дейді. Екі (періште)
: «Ілімің не?» – дейді. Ол: «Аллаһтың кітабын оқып, оған иман келтірдім және сендім», – дейді. Сол кезде көктен бір жаршы жар сала: «Пендемнің рас айтқаны үшін оған (қабіріне)
жаннаттан (төсеніш)
