13
Ислам ғылымхалы
пырақ еткен Сол. Ендеше, адамның нендей мақсатпен
шақырылғанын, діттеген мұраты мен мәңгілік бақытын
білетін де Сол. Сондықтан Ұлы Жаратушы өзінің қадірлі
қонағын елемей-ескермеуі әсте мүмкін емес. Ол сол ха-
барын елшісі арқылы білдірмек. Міне, сол елшісі әкелген
хабарды біз «дін» дейміз.
Адам баласы қашан да дінге зәру. Осы иләһи хабар-
дан қалып қойған әрбір адам жаратылысындағы осы бір
қажеттілікті өзге жасанды діни-сенімдермен толтыра-
ды. Бұл күнге дейін дінсіз қоғам яки жеке тұлға кездес-
кен жоқ. Ұлы Жаратушыға сенбеген адам, әйтеуір бір
өзге нәрсені өзіне медет тұтады. Ол ағаш, тас, ай, күн,
тіпті өзінің нәпсісі болуы да мүмкін. Бірақ ақиқат бір-ақ
нәрсе. Ол – Ұлы Жаратушыға бас имеген жанның сансыз
пұттарға бас июі. Атеистік те – жалған дін. Құдайсыздар
алдымен аталмыш идеяны жасағандарға, содан кейін
нәпсісіне табынады. Ібіліс те әуелде Ұлы Жаратушыға
мойынсұнған еді. Кейіннен Хазіреті Адамға сәжде ету
әміріне қарсы шығып, тәкаппарлыққа басып, содан бері
өз нәпсісіне құлдық ұрумен келеді.
Адам баласы Ұлы Жаратушыға бас игенде ғана
пұт атаулыдан ада болып азаттыққа жетеді. Иман
еткен
адамның бодандықтан құтылып,
бостандыққа
жетуінің сыры осында жатыр. Өйткені, Аллаһ Тағала –
имандының досы. Әлемнің Ұлы Иесімен дос болған жан
кімнен қорықсын?! Жүрегіндегі бұрынғы қорқынышын
Досының ұлылығы мен Оған деген қасиетті сезімі басары
шүбәсіз ғой.
Дінге адам әрқашан мұқтаж. Адамда жан мен тән
бар. Тәнге не қажеттігі анық. Ал рухқа не қажет? Оның
азығы не? Рухани байлыққа кенелмеген кісі төрт түлігі