Түйін миоциттері потенциалының пішіні басқаша. ӘІІ-нын шапшаң
деполяризациясы онша тік емес, ал баяу кезеңі біртіндеп шапшаң
реполяризацияға көшеді де оныц жазық мезгілі онша көзге гүспейді. Мүны-
мен бірге аса көңіл болетін ерекшелік
- ӘП-ның босаңсудың баяу
деполяризация кезсңінің ұзақтыгы жэне аумалы дэрежесінің төмендігі. МП 2
мв-ке төмендеген соң-ақ К+ жэне Са2+ иондарына деген мембрана
өткізгіштігі оте жогарылайды. Иондар миоциттер ішіне тасқын секілді лек-
легімен өте бастайды да келесі шапшаң деполяризация кезеңінің,
яғни ӘП-
ның
пайда
болуын
тездетеді.
Пейсмекер
түйініндегі
миоциттер
мембранасының Na+ ионына өткізгіштігі калий иоиына Караганда көн жоғары
болгандыктан иондардың тепе-теңдігін үстау киынга түседі, жасушалар үшін
тұрақсыз жағдай туады. Осының өзі де МП-ды орекет потенциалына
айналдыруды
жсцілдетеді.
Адреналин
мембрананың
Са+2
ионына
өткізгіштігін күшейтіп диастолалық деполяризация уақытын қыскартады, ал
ацетилхолин
мембрананыц
К+
ионына
өткізгіштігін
жоғарьшатын
диастолалық деполяризация кезеңін ұзартады. Осыған сәйкес жүректің соғу
жиілігі өзгереді.
Достарыңызбен бөлісу: