119
Заһири يرهاظ – Құран мен хадистерде
келген мағыналардың астарына,
ауыспалы мағыналарына мән бермей, тікелей мәтіннің сыртқы мағынасына сүйеніп
үкім шығаратын ағым.
Зәбір – жапа, қорлық, азап.
Зәм сүресі – намазда «Фатиха» сүресінен кейін оқылатын кез келген сүре.
«Зәм» қазақ тіліне араб тіліндегі «дамма» (қосу) деген сөзінен дыбыстық өзгеріске
еніп кірген сөзі.
Зәмзәм مزمز – Исламның негізгі мешіті Мәсжид әл-Харамның аймағында
Қағбаға тақау жердегі қасиетті бұлақ.
«Күнәні ішкі, тысқы кетіруге,
Суына зәмзәм шәріп шомылғаның.
Бақытына
ел-жұртыңның аман келдің,
Шарапат дұға тиіп, өлмей жүрдің» (Ақан Сері Қорамсаұлы).
«Е, бәсе! Жетті нөсер дала, қырға,
Жалғасты зәмзәм алтын сабағына.
Тамаша! Қарай қалшы!
Жаңбырдан соң
Туған жер күн ойнаған қабағына» (К.Салықов, Жезкиік).
«Зәмзәм құйған құтыдай,
Домаланған келбеті.
Тарта беру тымпиып
– Көшеде оның міндеті» (М.Жұмабаев. Шығ.).
Қазақ тілінде «зәмзәм» сөзі ауыспал мағынада шипалы, шарапатты, емдік қа-
сиеті бар суға да қолданылады.
«Теңіз
болғанда мөлдір, балдай тәтті суын айтсаңызшы оның, Тұп-тура
зәмзәмнің өзі дерсіз» (Е.Тұрысов, Келіншектау).
«Көз
тастап Эльбрустың кеудесіне,
Қыземшек Көкшетауым келді есіме.
Болмаса бауырында зәмзәм – нарзан,
Дер едім дәріптеген ел несіне» (Б.Адамбаев, Аманат).
Достарыңызбен бөлісу: