2
142
ериті, онда тепе-теңдікке жеткеннен соң ҥшінші компонент әрбір қабаттан
табылатын болады. Эксперменттік тағайындалған, егер ҥшінші
компоненттің концентрациясы аз болғандықтан
және екі фазада
бӛлшектерінің мӛлшері бірдей болса, жҥйедегі ҥшінші
компоненттің
кӛлемінің
ҧлғаюы
оның
екі
фазада
да
концентрациясының
пропорционалды ҧлғаюына әкеледі.
Сондықтан, берілген әрбір температура ҥшін ҥшінші компонент
концентрациясының екі тепе-теңдік фазалар жҥйесінде — ӛлшем тҧрақты
(Нернст—Шилов тарату заңы):
мҧндағы С
ь
С
2
— бірінші және екінші сҧйық
фазалардағы сәйкесінше
ҥшінші компоненттің концентрациясы; К — бӛлу коэффициенті.
Егер ерітілген заттектер қандай да бір еріткіштің ішінде диссоцияланса
немесе ассоциаттарды қалыптастырса,
онда теңдеу тіпті қосылған
ерітінділер ҥшін де орындалмайды.
Араласпайтын ерітінділердің арасындағы заттардың бӛлінуі оны
экстракциялау арқылы алу әдісінің негізінде жатыр.
Экстракция деп ерітіндіден басқа еріткіштің кӛмегімен еріген затты
алуды айтады.
Бӛлу заңы бірқатар экстракциялардан алынатын заттың мӛлшерін
есептеу мҥмкіндігін береді.
Шығарылатын заттың g0 қҧрамындағы V кӛлемінің
ерітіндісін
экстрагенттердің V
e
бӛліктерімен ӛңдейді, ал C1/C2 = K бӛлу коэффииенті,
экстракция саны.
Әрбір экстракциядан қалған заттектердің мӛлшерлерін, gi (gi, g2, gз, ...)
белгілейміз. Онда, сондықтан:
Ӛңделгеннен кейін аламыз
'
Экстракция операцияларын осындай
V
e
таза ерітіндісінің кӛлеміне
байланысты
қайталай отырып, можно определить,
g
2
ерітіндісіндегі,
заттардың мӛлшері
екінші экстракциядан қалатын, келесіге тең болады