266
қолданылғандығын көрсетеміз. Сірә, Абай тіліне тән белгінің
бірі – өзге сөз таптарын (сын, сан есімдер, есімше тұлғалар)
жиі субстантивтендіргендігі. Бұл амал-әрекеттен
-ар жұрнақты
есімше де тыс қалмаған: «Қаны бұзық өзі ойлар Қу менен сұм
болар-ды» (I, 51); «Қайдан ғана біледі Ауыр менен жеңілдің
Арасымен
өтер-ді» (I, 62); «Бала сүйер, жар
сүйерден Түк неме
жоқ, тұр денем» (II, 78).
Қазіргі әдеби нормамызда бұл тұлғаның септік жалғау-
ларымен құбылып қолданылуы жоққа тән. Өткендегі қазақ тілі
үшін де өнімді тәсіл емес.
Абай тілінде морфологиялық формалардың бірі –
-ар жұр-
нақты есімшеге
-лық жұрнағы үстелген тұлға. Бұл өлеңдерін-
де де, прозасында да етістіктен болған есім ретінде өте жиі
қолданылған. Ол қимылдық семантикадан қол үзіп кетпейді,
көп ретте, әсіресе етістіктермен тіркескенде есімшенің
-а+тын
тұлғасына ұқсас түседі: «...Оның үстінен тазалығын
байқарлық
(~ байқайтын) екі көз беріп, ол көздерге нәзіктен, зарардан
қорғап
тұрарлық (~ тұратын) қабақ беріп...» (II, 199); «Екінші,
балаң мейірімді болып,
асырарлық болып (~ асырайтын бо-
лып) туа ма, жоқ па?» (II, 167); «Осы елде бозбала жоқ сөзді
ұғарлық» (I, 37); «Сөз
мәнісін білерлік кейбіреу бар» (I, 38);
«Еңбегінді
білерлік еш адам жоқ» (I, 25); «Өлейін деп өлмейді
өлерлік жан» (I, 234).
Бұл тәсіл де қазақтың жалпыхалықтық тілі нормасына
жат емес, бірақ, әрине, дәл Абайдағыдай аса өнімді емес. Ал
Абайдың мұнда -
а+тын жұрнағымен жасалатын есімшеге
қызметтес етіп актив қолдануы, біздіңше, жазушының шеберлік
талғамына байланысты, өзі қалап қолданған грамматикалық
тәсілдердің бірі болып табылады.
Сөйтіп, Абай тілінде
-ар жұрнақты есімше актив тәсілдердің
бірі болып келіп, әралуан қызмет атқарған. Ол қызметтердің
барлығы дерлік қазақтың жалпыхалықтық
тілінде ертеден
келе жатқандар.
-ар жұрнақты тұлғаның қолданудан қалып
бара жатқан үздіксіз іс-әрекетті білдіру, қимыл есімі ретінде
жұмсалу сияқты қызметтерін Абай жандандырып,
өнімді
амал етіп пайдаланған. Сондай-ақ бұл тұлғаның атрибуттық
267
қызметін де Абай халықтық нормадан алған.
-ар жұрнақты
сөзді субстантивтендіру және
-лық жұрнағын жалғайтын
негіз етіп алу тәрізділерді де ұлы қаламгер активтендіріп,
өзінің жазушылық мәнеріне тән тәсілге айналдырған. Тал-
дап отырған
тұлғаның Абай тілінде өте жиі, актив кезде-
скен мағыналары мен қызметтерінің көбі әрі қарай дамымай,
ақынның индивидуалдық стилін сипаттайтын ерекшеліктер
болып қалып қойған. Сондықтан бұл есімше тұлғасының
Абайда кездесетін 3-4 қызметі – қазақтың қазіргі әдеби тілінде
мүлде жоққа тән, пассив амалдар.
Достарыңызбен бөлісу: