Тема 2. Современные средства поражения

209
Шығыстың аймақтық хабаршысы · Региональный вестник Востока                № 1 (61), 2014
В ЗАВИСИМОСТИ ОТ СПОСОБА ПОЛУЧЕНИЯ ЯДЕРНОЙ ЭНЕРГИИ
СРЕДСТВА ДОСТАВКИ – ракеты, авиация, артиллерия, фугасы
Мощность взрыва ядерного боеприпаса принято выражать тротиловым 
эквивалентом, т.е. количеством обычного ВВ (тротила), при взрыве которо-
го выделяется столько же энергии, сколько ее выделяется при взрыве данного 
ядерного боеприпаса. Измеряется в тоннах (килотоннах, мегатоннах)
Рисунок 1 – Опорная схема-конспект по изучаемой теме
Таблица 1 – Поражающие факторы
Ударная волна 
(50%)
Световое излу-
чение (35%)
Проникаю-
щая радиа-
ция (2,5%)
Радиоактив-
ное заражение 
(10%)
Электромагнитный 
импульс (2,5%)
Область 
резкого 
сжатия  среды,  рас-
пространяющаяся 
от  места  взрыва 
во  все  стороны  со 
сверхзвуковой  ско-
ростью.
Поток  лучистой 
энергии,  включа-
ющий  видимые, 
ультрафиолето-
вые и инфракрас-
ные лучи.
Это поток 
гамма-лучей 
и нейтронов. 
Выпадение РВ 
из облака ядер-
ного взрыва, во 
время его дви-
жения.
Кратковременные 
электромагнитные 
поля,  возникающие 
при  взрыве  ядерного 
боеприпаса  в  резуль-
тате  взаимодействия 
гамма-лучей  и  ней-
тронов,  испускаемых 
при  ядерном  взрыве, 
с  атомами  окружаю-
щей среды.
Фронт 
ударной 
волны  –  передняя 
граница 
сжатого 
слоя воздуха.
Длится до 20 
сек.
Длиться 10-
15 сек. 
Образовавшееся 
радиоактивное 
облако  поднима-
ется  на  много-
километровую 
высоту.
Следствием  его  воз-
действия может быть 
перегорание или про-
бои  отдельных  эле-
ментов 
радиоэлек-
тронной  и  электро-
технической  аппара-
туры.
ПСИХОЛОГО-ПЕДАГОГИчЕСКИЕ НАУКИ

210
№ 1 (61), 2014   
 
 
                                   Regional Bulletin of the East
Поражающее  дей-
ствие  характеризу-
ется  избыточным 
давлением. 
Способно вы-
зывать: ожоги, 
поражение орга-
нов зрения, воз-
горание горячих 
материалов и 
объектов.
Ионизирует 
молекулы 
клеток, что 
вызывает 
лучевую бо-
лезнь.
Движется со ско-
ростью  25-100 
км/час по ветру, 
образуя 
зоны 
радиоактивно-
го заражения:
Измеряется  в  Па-
скалях (Па).
20-40кПа  –  лёгкие 
ушибы и контузии.
40-60  кПа  –  пора-
жения  средней  тя-
жести.
Свыше  60  кПа  – 
тяжелые травмы.
Vдвиж.=1 км за 2 с, 
2 км за 5 с, 3 км за 
8 с.
 Защита – любая 
преграда, способ-
ная создать тень.
Слой 
по-
л о в и н н о г о 
ослабления: 
сталь  –  2,8 
см, бетон – 10 
см, грунт – 14 
см, древесина 
– 30 см.
Защита – от-
крытые 
и 
перекрытые 
щели,  убежи-
ща, ПРУ.
1.  Чрезвычайно-
опасного
2. Опасного
3. Сильного
4. Умеренного
 
ВИДЫ ЯДЕРНЫХ ВЗРЫВОВ – высотный (свыше 10 тыс.м.), воздуш-
ный (до 10 тыс.м.), наземный, подземный, надводный, подводный. 
Очаг ядерного поражения:
Нейтронные боеприпасы
Территория,  подвергшаяся  непосредствен-
ному  воздействию  поражающих  факторов 
ядерного взрыва. 
На внешней границе очага ядерного пораже-
ния  величина  избыточного  давления  ударной 
волны = 10 кПа. 
Очаг условно делится на зоны:
1. Зона полных разрушений (свыше 50 кПа)
2.  Зона  сильных  разрушений  (от  50  до 
30 кПа)
3.  Зона  средних  разрушений  (от  30  до  20 
кПа)
4. Зона слабых разрушений (от 20 до10 кПа)
Оказывают поражающее воздействие 
прежде всего на людей за счет мощ-
ного  потока  проникающей  радиа-
ции,  в  котором  значительная  часть 
(до 40%) приходится на так называе-
мые быстрые нейтроны.
При  взрыве  площадь  зоны  пораже-
ния  проникающей  радиацией  пре-
восходит  площадь  зоны  поражения 
ударной  волной  в  несколько  раз.  В 
этой зоне техника и сооружения мо-
гут оставаться невредимыми, а люди 
получают смертельное поражение.
В.В. СУНЦОВ

211
Шығыстың аймақтық хабаршысы · Региональный вестник Востока                № 1 (61), 2014
Зона  радиоактивного  заражения  –  терри-
тория,  подвергшаяся  заражению  радиоактив-
ными веществами в результате их выпадения 
после  наземных  (подземных)  и  низких  воз-
душных ядерных взрывов.
Вредное  воздействие  ионизирующих  излу-
чений оценивается полученной дозой излуче-
ния (дозой радиации). Измеряется в рентгенах 
(Р).
Для  оценки  интенсивности  ионизирующего 
излучения, выпускаемого радиоактивными ве-
ществами  на  зараженной  местности,  введено 
понятие «мощность дозы излучения».
Измеряется в рентгенах в час (р/ч) или мил-
лирентген в час (мР/ч).
Со временем мощность дозы излуче-
ния снижается: через 2 часа – вдвое, 
спустя 3 часа – в 4 раза, через 7 часов 
– в 10 раз, через 49 часов – в 100раз.
Доза однократного облучения в те-
чение четырех суток до 50 Р, как и 
многократного  облучения  до  100  Р 
за 10-30 дней, не вызывает внешних 
признаков  заболевания  и  считается 
безопасной. 
Ответьте на вопросы по теме: «Ядерное оружие»
1. При мощности ядерного взрыва 20 кТ ударная волна проходит 1 км. за:
А. – 2 сек.; Б. – 5 сек.; В. – 8 сек.
2. Люди получают тяжёлые травмы (контузии, переломы, поражения вну-
тренних органов) при избыточном давлении во фронте ударной волны, равном: 
А. – свыше 100 кПа; Б. – свыше 60 кПа; В. – 40-60 кПа; Г. – 20-10 кПа.
3. Зона слабых разрушений возникает при избыточном давлении равном:
А. – 10-5 кПа; Б. – 20-30 кПа; В. – 30-20 кПа; Г. – 50-30 кПа.
4. При воздействии светового излучения люди получают следующие по-
ражения:
А. – поражения не получают; Б. – отравления; В. – лучевую болезнь; Г. – 
ожог и ослепление.
5.  Поражающий  фактор  ядерного  взрыва  характеризующийся  потоком 
гамма-лучей и нейтронов называется:
А. – световое излучение; Б. – проникающая радиация; В. – радиоактивное 
заражение; Г. – электромагнитный импульс 
6. Укажите слой половинного ослабления бетона:
А. – 2,8 см.; Б. – 5 см.; В. – 10 см.; Г. – 14 см.
7. Уровень радиации через час после наземного взрыва составил 600 р/ч. 
Через три часа он будет равен:
А. – 50 р/ч; Б. – 100 р/ч; В. – 150 р/ч; Г. – 200 р/ч.
8. Допустимая доза однократного облучения в течении четырёх суток рав-
на:
А. – до 50 Р; Б. – 100 Р; В. – 200 Р; Г. – 300 Р.
9. Боеприпас, при взрыве которого площадь поражения проникающей ра-
ПСИХОЛОГО-ПЕДАГОГИчЕСКИЕ НАУКИ

212
№ 1 (61), 2014   
 
 
                                   Regional Bulletin of the East
диации превосходит площадь поражения ударной волной, называется:
А. – вакуумным; Б. – лазерным; В. – химическим; Г. – нейтронным.
10. За внешнюю границу очага ядерного поражения принимают условную 
линию на местности, где величина избыточного давления равна:
А. – 1 кПа; Б. – 10 кПа; В. – 20 кПа; Г. – 30-40 кПа.
Оценка:
«Отлично» – все правильные ответы;
«Хорошо» – 8-9 правильных ответов;
«Удовлетворительно» – 6-7 правильных ответов;
«Неудовлетворительно» – 5 и менее правильных ответов.
 В чем преимущество занятия, проведенного с использованием данной тех-
нологии?
1.  Учащиеся  учатся  самостоятельно  работать  с  книгой  и  дидактическим 
материалом. Преподаватель выступает в роли консультанта.
2. Учащиеся 5 раз за урок прорабатывают материал:
1 раз – самостоятельно (читают текст);
2 раз – выступают перед группой;
3 раз – слушают объяснения преподавателя;
4 раз – работают с тестами;
5 раз – выполняют домашнее задание.
3. Преподаватель может за урок проверить всех учащихся по усвоению ма-
териала темы.
4. При отсутствии учебников – у каждого учащегося имеется готовый кон-
спект.
Основным  критерием  целесообразности  избранной  технологии  является 
усвоение учащимися предусмотренного программой учебного материала.
1. Использование данной технологии позволяет на каждом занятии прове-
рять каждого ученика по узловым знаниям учебного материала и проводить раз-
личные формы контроля. Опорные схемы-конспекты способствуют пониманию 
и систематизации учебного материала. 
2.  Данная  технология  позволяет  использовать  принцип  регулярного  по-
вторения. «Повторение – мать учения». При пятикратном повторении каждый 
учащийся будет знать если не весь материал, то основные вопросы темы, что 
иногда и требуется. Кроме того, у учащегося складывается системное представ-
ление материала.
3. Если сконцентрировать внимание на основных вопросах темы, то появ-
ляется резерв времени, который можно использовать для повторения пройденно-
го материала (через два-три занятия) и выполнения творческих заданий [7].
В.В. СУНЦОВ

213
Шығыстың аймақтық хабаршысы · Региональный вестник Востока                № 1 (61), 2014
СПИСОК ЛИТЕРАТУРЫ
1. Селевко Г.К. Педагогические технологии на основе активизации, интенсифика-
ции и эффективного управления УВП / Г.К.  Селевко. – М.: НИИ школьных технологий, 
2005.
2. Шаталов В.Ф. Куда и как исчезли тройки / В.Ф.  Шаталов. – М.: Педагогика, 
1980.
3. Селевко Г.К. Педагогические технологии на основе дидактического и методи-
ческого усовершенствования УВП / Г.К. Селевко. – М.: НИИ Школьных технологий, 
2005.
4. Педагогический поиск. Изд. 3. – М.: Педагогика, 1989.
5. Брысин П.М. Проведение занятий по начальной военной подготовке / П.М. Бры-
син, М.П. Калинин. – М.: Высшая школа, 1990.
6. Аманжолов К.Р. Начальная военная подготовка 11 класс / К.Р. Аманжолов [и 
др.]. – Алматы: Издательство «Мектеп», 2007.
7. Шаталов В.Ф. Эксперимент продолжается / В.Ф. Шаталов. – М.: Педагогика, 
1989.
REFERENCES
1. Selevko G.K. Pedagogicheskie tehnologii na osnove aktivizacii, intensifikacii i jef-
fektivnogo upravlenija UVP, 2005 (in Russ).
2. Shatalov V.F. Kuda i kak ischezli trojki, 1980 (in Russ).
3. Selevko G.K. Pedagogicheskie tehnologii na osnove didakticheskogo i metodichesko-
go usovershenstvovanija UVP, 2005 (in Russ).
4. Pedagogicheskij poisk, Izd. 3, 1989 (in Russ).
5. Brysin P.M., Kalinin M.P., Provedenie zanjatij po nachal’noj voennoj podgotovke, 
1990 (in Russ).
6. Amanzholov K.R., Tasbulatov A.B., Majhiev D.K., Amanzholova B.K., Nachal’naja 
voennaja podgotovka 11 klass, 2007 (in Russ).
7. Shatalov V.F. Jeksperiment prodolzhaetsja», 1989 (in Russ).
ӘОЖ 37.035.6
А.М. БЕЛДЕУБАЕВА 
«Арина» бастауыш гимназиясы, Өскемен қ., Қазақстан
БАЛАБАҚШАДА БАЛАЛАРДЫҢ ТАНЫМДЫҚ ҚАБІЛЕТТЕРІН 
ОЙЫН АРҚЫЛЫ АРТТЫРУ ЖОЛДАРЫ (дидактикалық ойын мысалында)
Мақалада мектепке дейінгі жастағы балалардың танымдық қабілетін арттырудағы 
ойындардың,  соның  ішінде  дидактикалық  ойындардың  маңызы  туралы  сипатталған. 
Сондай-ақ ойынның мәні, түрлері, қызметі және дидактикалық ойындардың атқаратын 
қызметі, өткізу әдістемесі баяндалған. 
Түйін сөздер: ойын, ойынның түрлері, ойынның қалыптасуы туралы теориялар, 
ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ-ПЕДАГОГИКАЛЫҚ ғЫЛЫМДАР

214
№ 1 (61), 2014   
 
 
                                   Regional Bulletin of the East
танымдық қабілет, ойынның атқаратын қызметі, дидактикалық ойындар, дидактикалық 
ойынның атқаратын қызметі.
РАЗВИТИЕ ПОЗНАВАТЕЛьНЫх СПОСОБНОСТЕЙ ДЕТЕЙ 
В ДЕТСКОМ САДУ ЧЕРЕЗ ИГРЫ (на примере дидактических игр)
В статье описано развитие познавательных способностей ребенка дошкольного 
возраста через игры и роль дидактических игр в развитии познавательных способно-
стей ребенка. Раскрыты сущность, виды и методика проведения дидактических игр и 
других игр.
Ключевые слова: игра, виды игры, теории становления игр, познавательные спо-
собности, функции игры, дидактические игры, функции дидактических игр.
DEVELOPING COGNITIVE FLAIRS OF CHILDREN 
IN KINDERGARTEN THROUGH GAMES (on the example of didactic games)
In the article described developing cognitive flairs of child of preschool age through 
playing and role of didactic games developing cognitive flairs of preschool children. In the 
article essence, kinds and methodology, is exposed realization of game and didactic games.
Keywords: game, types of game, there are theories at becoming of games, cognitive 
capabilities, functions of game, didactic games, functions of didactic games.
Мектепке дейінгі балалық шақ – адамның әлеуметтік тәжірибені меңгеруінің 
алғашқы  сатысы  жүретін  шақ.  Бала  тәрбие  және  қоршаған  ортаның  белсенді 
әсер етуі арқылы дамиды. Ол өмірді танып білуге деген қызығушылығын ойын 
іс-әрекеті арқылы жүзеге асыра бастайды. Ойын – бала үшін қоршаған ортадан 
алған әсерлерін жүзеге асырып көретін іс-әрекет түрі. 
Еңбек,  ойын  және  оқу  ерте  кезден-ақ  адам  тіршілігінің  негізгі  үш  тірегі 
болып  есептелінген.  Ол  –  балалар  үшін  кәмелетке  келгенше  жүріп  өтетін 
өмір  сатысы.  Ойын  –  балалардың  айналасын  тану  қызметіндегі  белсенділігі 
мен  шығармашылығының  қалыптасуына  жолды  кең  ашатын  табиғи  құбылыс. 
Атақты педагогтер В.А. Сухомлинский, Н.К. Крупская, К.Д. Ушинский ойынның 
балалардың  ой-өрісін  дамытуда,  дүниетанымын  қалыптастыруда  практикалық 
маңызы зор екенін атап көрсеткен.
Ойын  –  қоғамдық  тәжірибені  жасау  мен  игеруге  бағытталған  шарт-
ты  жағдайлардағы  іс-әрекет  формасы,  ғылым  және  мәдениет  пәндеріндегі 
пәндік  әрекеттерді  жүзеге  асырудың  әлеуметтік  бекіген  тәсілі.  Ойында  тари-
хи  қалыптасқан  қоғамдық  тәжірибе  ретінде  адам  өмірі  мен  іс-әрекетінің  нор-
малары шығарылады, пәндік және әлеуметтік шындықты тану және меңгеруді 
қамтамасыз етіп, тұлғаның интеллектуалдық, эмоционалдық, адамгершілік да-
муына ықпал етеді. 
Әлемдік  педагогикада  ойынды  белгілі  бір  ережелермен  шектелген  және 
нақты бір мақсатқа жетуге бағытталған әрекеттері бар ойыншылар арасындағы 
жарыс немесе сайыс түрінде түсіндіреді [1].
А.М. БЕЛДЕУБАЕВА

215
Шығыстың аймақтық хабаршысы · Региональный вестник Востока                № 1 (61), 2014
Алдымен ойын – қарым-қатынас және оқыту мен өмірлік тәжірибе жинақ-
тау құралы ретінде күрделі әлеуметтік мәдени құбылыс. 
Ойынды психология, этнография, мәдениет тарихы, басқару теориясы, пе-
дагогика және т.б. ғылым салалары зерттейді. 
Ойынды  алғаш  рет  жүйелі  түрде  зерттеуді  хІх  ғ.  І  жартысында  неміс 
ғалымы  К.  Гросс  бастады.  Неміс  психологі  К.  Бюллер  ойынды  «функционал-
ды қанағаттануға» қол жеткізу үшін орындалатын іс-әрекет түрі деп анықтады. 
Ойынның  әлеуметтік  табиғатынан  туындайтын  ойын  теориясын  Е.А.  Аркин, 
Л.С.  Выготский,  А.Н.  Леонтьев  және  т.б.  ғалымдар  зерттеді.  Д.Б.  Эльконин 
ойынды  бағыттылық  іс-әрекеті  деп  анықтай  отырып,  ойынды  мінез-құлықты 
қалыптастырып, оны басқаруға бағытталатын іс-әрекет түрі ретінде анықтайды. 
Ойын  теориясын  жасауға  Шиллер,  Спенсер,  Фрейд,  Пиаже,  Штерн,  Дьюи,  
Фромм,  хейзинг  және  т.б.  үлес  қосты.  Ресейлік  педагогикада  К.Д.  Ушин- 
ский,  П.П.  Блонский,  Г.В.  Плеханов,  С.Л.  Рубинштейн,  Л.С.  Выготский, 
Н.К.  Крупская,  А.Н.  Леонтьев,  Д.Б.  Эльконин,  В.С.  Мухина,  А.С.  Макаренко 
және т.б. өз еңбектерін ойынға арнады. А.Н. Леонтьев өзінің «Мектепке дейінгі 
шақтағы ойынның психологиялық негіздері» еңбегінде балалардың рөлдік ойы-
ны туралы мәселені зерттейді [3].
Қазақ балалар ойынының түркі тектес халықтарға ортақ ең көне үлгісін біз 
М. Қашқари еңбегінен кездестірсек, белгілі Еуропа саяхатшылары мен орыстың 
мұратанушы ғалымдарының жазбаларында да халық ойындары мол көрініс тау-
ып отырады: А.А. Горячкин, Ә. Диваев, А.Е. Алекторов, Н.М. Мелькова, Е.А. По-
кровский.
Ойынның  маңызы  туралы  ғылымда  көптеген  теориялар  қалыптасты: 
компенсаторлық теория, инстинктілік теория, рекапитуляция теориясы, функци-
оналды рақаттану теориясы, ойын демалыс көзі және ойын рухани өсу теорияла-
ры. Компенсаторлық теорияның негізін салушы – ағылшын философы Спенсер. 
Ол  ойынды  асқан  белсенділіктің  нәтижесі  деп  есептеді,  оның  мүмкіндіктерін 
кәдімгі өмірде тауысып біту мүмкін емес деді. Оның ойыны артық энергияны 
шығарып  тастаушылар  үшін  ғана  маңызды.  Ойын  тек  инстинктердің  көрінуі, 
қанағаттану үшін ойналады [4]. 
Ал  инстинктілік  теориясы  –  ойынның  жаттығу  функциясы.  Негізін  са-
лушы  –  швейцар  ғалымы  К.  Гросс.  Ол  ойынның  мәнін  болашақтағы  күрделі 
маңызды іс-әркететерді орындауға дайындық деп түсіндіреді, ойын арқылы адам 
жаттығады, жетіледі, қабілеттерін дамытады. Ойынды дамытумен байланысты-
рады, бірақ ойынның мәнін көрсеткенмен оның негізін анықтамайды. Оның ай-
туынша, ойында тек инстинктер жаттығады.
Келесі теория – рекапитуляция және антиципации теориясы, негізін қалау-
шы  –  американ  психологі,  педагог  Г.С.  холл.  Өткеннің  инстинктерін  жеңіп 
ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ-ПЕДАГОГИКАЛЫҚ ғЫЛЫМДАР

216
№ 1 (61), 2014   
 
 
                                   Regional Bulletin of the East
шығуға,  өркениетті  болуға  көмектеседі.  Бұл  теория  ойынды  ата-бабалардың 
өткен өмір сүру салтын ойын түрінде қайталап көрсетеді. 
Функционалды рақаттану теориясы. Австриялық психиатр және психолог 
А. Адлер негізін қалады. Ойынды балалық шақта туындайтын толық мәнді емес 
сезімін жою мақсатындағы өзін-өзі дамытуға ұмтылу мотивациясының қайнар 
көзі  деп  есептеді.  Ойынның  пайда  болуына  баланың  шынайы  өмірде  көрсете 
алмайтын ерекшеліктерін орындауға деген ұмтылыс мақсаты әсер етті дейді. 
Ойынды  демалыс  көзі  ретінде  қарастырушы  теорияны  негіздеушілер: 
Шалер,  Валлон,  Патрик,  Штейнталь.  Ойын  барысында  адам  тек  энергияны 
жұмсамайды,  сонымен  бірге  оны  қайта  қылпына  келтіреді.  Осылайша,  адам 
ағзасының  бейқам  жатқан  басқа  мүшелерін  жұмысқа  тартып,  өмірлік  тепе-
теңдікті қалпына келтіреді. 
Ойын  барысында  баланың  рухани  дамуы  теориясын  К.Д.  Ушинский, 
Пиаже,  Левин,  Выготский,  Эльконин,  Ушинский,  Макаренко,  Сухомлинский 
негіздеді. Ойынды жалпы тәрбие жүйесінде қолдану, ойын арқылы баланы еңбек 
іс-әрекетіне пайдалану қажет дейді. Ойын руханилық тұрғысында пайда болып, 
баланың рухани дамуының көзі болуы керек дейді.
Бұл теорияларды талдай келе, қазіргі мектепке дейінгі педагогикада мек-
тепке дейінгі шақтағы ойын ұғымын түсіндірудің бірнеше жалпы жағдайларын 
бөліп көрсетуге болады [1]:
1. Ойын – әртүрлі жастағы балаларды дамыту іс-әрекетінің бір түрі.
2. Ойын – бала іс-әрекетінің еркін формасы, яғни қоршаған орта танылып, 
зерттеледі, тұлғалық шығармашылықты дамытуға, өзін-өзі тану, өзін-өзі көрсету 
белсенділіктерін арттыруға кең мүмкіндік ашылады.
3.  Ойын  –  мектепке  дейінгі  шақтағы  баланың  іс-әрекетінің  алғашқы 
баспалдағы, мінез-құлық мектебінің алғашқы мектебі, мектепке дейінгі шақта-
ғы, жасөспірімдер, жастық шақтағы балалардың, оқушылардың өсу ретіне қарай 
мақсаттары ауысып отыратын тең дәрежелі және нормативті іс-әрекеті.
4. Ойын – бұл дамыту тәжірибесі. Балалар дамитын болғандықтан ойнай-
ды, ойнайтын болғандықтан дамиды.
5.  Ойын  –  сана,  бейсана  шығармашылыққа  негізделген  өзін-өзі  дамыту, 
өзін-өзі ашу еркіндігі.
6. Ойын – балалардың қарым-қатынасының негізгі саласы, онда тұлғааралық 
қарым-қатынастар  мәселесі  шешіліп,  адамдармен  қарым-қатынас  тәжірибесі 
жинақталады.
Жоғарыда корсетілгендей, мектепке дейінгі шақтағы бала үшін ойынның 
маңызы  жоғары.  Сондықтан  ойынның  атқаратын  қызметтерін  анықтаған  жөн. 
Әртүрлі ғылыми әдебиеттерді талдау барысында ойынның мынадай қызметтерін 
анықталды, оны келесі кестеден көруге болады.
А.М. БЕЛДЕУБАЕВА

217
Шығыстың аймақтық хабаршысы · Региональный вестник Востока                № 1 (61), 2014
1-кесте – Ойынның атқаратын қызметтері
Ойынның қызметі
Қызметтің сипаттамасы
Әлеуметтік-мәдени 
қызметі
әлеуметтендірудің  күшті  құралы,  жеке  тұлға  ретінде 
қалыптасуына мақсатты түрде әсер етіп, жаңа білімдерді, 
рухани құныдылықтар мен нормаларды меңгертеді

жүктеу/скачать 5,38 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: