41
Академиясына қатысты Ә.Марғұлан атындағы Археологиялық
институт экспедициясы (жетекшісі К.М.Байпақов)
зерттеулер
жүргізген.
Қалашық Құлантаудың шығыс еңісінен орын тепкен,
құрылысы тіктӛртбұрышты, бұрыштарында мұнаралы екі
тӛбешіктен тұрады. Бірінші тӛбешіктің аумағының ені 55 метрдей
ал ұзындығы 80
метрдей жерді алып жатыр, екінші тӛбешіктің
аумағы 34x46 метрді құрайды. Тӛбешіктің шығыс жағының
биіктігі 8 - 9 метрдей, ал батысының биіктігі 4 метрдей болатын
топырақ дуалмен қоршалған, бұрыштарында мұнаралардың орны
білінеді.
Қалашықтың солтүстік іргесінде 1946 жылдан - 1986 жылға
дейін кірпіш заводы жұмыс істеген.
Топырақты қазу кезінде
кӛптеген керамикалық және түрлі металл бұйымдар кӛптеп
табылған. Жұрт бұл жерді «Керуен сарай» деп атайды. Сол
жердегі бейітке адам жерлегенде әлі де қыштан жасалған заттар,
кӛлемі 18x18 см, ал қалыңдығы 5 см болатын қыпшақ кірпіштері
кездеседі.
1962 - 1963 жылдары Шақпақ қалашығының батыс іргесінен
Алматы - Ташкент автомобиль жолының жаңа торабы салынды.
Бұл жол қалашықтың жоғары бӛлігінен небәрі 10 метрдей ғана
жанынан ӛтеді. Жер қазғыш техникалармен жұмыс істеу кезінде
қалашыққа Құлантаудың батыс жағындағы Амансай бұлағынан
су әкелінген керамикалық құбырлар табылған. Құбырлардың
ұзындықтары 1метр 20 сантиметр, ал диаметрі 25 сантиметрдей
болатын, бір
- біріне жалғастыруға ыңғайлап, қыштан
жасалынған.
Шақпақ қалашығының тӛменгі бӛлігіндегі жырадан да 1976
жылы
сол
ауылдың
тұрғыны
Байділдахан
Қадырбаев
керамикалық сынған су құбырын кӛргендігін айтады. Бұл
қалашықты сол маңдағылар «Қалмақтӛбе» деп те айтады, ӛйткені
бұл жердегі қаланың орнына сол сияқты етегінде қалмақтар
жерленген.
Қалашықтың 100 метрдей оңтүстігіндегі Амансай атты шағын
ауылдың тұрғындары
кірпіш құю кезінде қылыш, жебе сияқты
қару - жарақ түрлерін тауып алғандығына қарап және
42
қалмақтардың қорым бейітінің орын алуына қарап біз осы жерде
ірі шайқас болған деп жорамалдаймыз.
Достарыңызбен бөлісу: