қисынды жағы бар еді. Уақытша үкімет қажетті
заңды
өкілеттіктері бар жоғарғы
мемлекеттік жалпыхалықтық сайланған органның еркін білдіретін таза қызметтік аппарат
ретінде әрекет етті. Мұндай жағдай жергілікті жерлерде, шет аймакқтарда әлі де билікке
ие, жазалаушылық қабілетінен айырыла қоймаған көне (патшалық)
бюрократиялық
басқарудың қарсылығын бірден басты.
Петроград Кеңесінің Президиумы өз кезегінде халықтың қажетті қолдауына ие болды,
губерниялар мен уездерге тікелей халықтық үкімет - Кеңестерді құруға шақырған жедел
хаттар жіберді. Мұндай әрекет революцияның жеңісін бекіте түсу үшін қажет болды,
өйткені бұл ақпан жеңісін сақтап қалуға және буржуазияның барлық биліктерін шектеуге
белгілі мөлшерде жағдай туғызатын еді.
Петроградтан тараған нұсқаулар жер-жерде, оның ішінде Қазақстанда да қозғалыстың
ерістеуіне себепші болды. Бір жағында буржуазиядық элементтер әрекет етсе, екінші
жағында революциялық-
демократиялық
күштер қимыл жасады. Олар соған сәйкес
Уақытша үкіметтің жергілікті құрылымдарын атқарушы (азаматтық) комитеттер мен
революциялық
билік органдары — Кеңестер құрады. Орталықтағы сияқты жергілікті
жерлерде де Кеңес қайраткерлерінің атқару комитетінің құрамына немесе керісінше атқару
комитетіндегілердің Кеңес құрамына кірген фактілері жиі кездесіп отырды. Лениннің
бағалауы бойынша мұндай «екі диктатураның ғажайып жымдасуының
[1]
. өзіндік себептері
болуымен қатар, ізінше шиеленісті жайтқа түрткі болды, себебі саяси селбесушілердің ел
мен
Қазақстанды
дамыту болашағы туралы түсініктері барынша алшақ
Достарыңызбен бөлісу: