Пунктуациясы

51 
Тобықты ортасында Құнанбай айтты деген сөздердің ішінде едәуір ойшыл 
адам айтарлық терең сөздердің мына сияқтысы бар: 1 Адамның қай мінезі өнері 
болса, сол мінезі айыбы болады 2 Кісі айыбын айтпақтан оңай жоқ, өз 
айыбыңды өзің айтқаннан ауыр жоқ 3 Өткен істен оңай жоқ 4 Арымнан жаным 
садаға, жанымнан малым садаға деген сияқты (М.Ә.) Күні-түні осылай мақтау-
мадақтаудың өзара шайқасы өтіп жатты («Ей, балам, жыршылар сөз қуып, 
бірімен бірі жарыса бастаса, жырдың да, сөздің де құны қашады Ақырында 
олар жыршыдан жырдың жауына айналады») (Ш.А.) Бәйділда (жігіттерге 
қарамайды, екі көзі Рәбиғаны ішіп-жеп барады) Ертеден қара кешке... ертеден 
қара кешке... есің шығып... есің шығып... (Жолында жатқан домбыраны есікке 
қарай лақтырады) Домбыра, ойын-сауық... Қыз ойнақ... Жынның ойнағы... 
(Жігіттер жөнеледі) (Ж.А.) Көзің ауырса, қолыңды тый, Ішің ауырса, аузыңды 
тый (Мақал) Мүсілім Құдай жеткізсе, осы сайлауда болыс болғанымды 
көрерсің (Ж.А.)
 
108-жаттығу. Драмалық шығарманың тиісті тыныс белгілерін қойып, 
ережесін түсіндіріңіздер.
Ұмсынай Қанапияға алақанын көлеңкелеп сығалап қарап Қарағым-ау 
Қанашпысың 
Қанапия Иә шеше Жүріп бара жатыр едім Қош айтысайын деп келдім 
Ұмсынай Ынтықбайды біз де жаңа жөнелтіп Шәрбанжан екеуіміз жылап-
жылап жаңа басылып отыр ек 
Қанапия Тірі кетіп бара жатқан кісіге жылай ма екен Аман болсақ бір 
күнгідей де болмайды 
Ұмсынай Оның рас қой қарағым Сен бұрын түзге үйреніп қалдың ғой Біздің 
жалғызды айтсайшы Әжең байғұстың да құр сүлдері қалған шығар 
Қанапия Қайтсін құдайдың салғанына көнеді де Жолдастар ұзап кеткен 
шығар мен жүрейін дәм ауыз тигізіңіз шеше 
Ұмсынай Тигізейін қарағым Наннан үлкен дәм жоқ деуші еді бауырсақ 
берейін қарағым Тәрелкеге бауырсақ салып орамал жайып алдына қояды 
Қанапия бір бауырсақты аузына салып Шәрбану сен де ал 
Ұмсынай Қарағым Қанашпен бірге сен де же Бір дастарқаннан дәм татқанша 
әлдене заман Шәрбану бір бауырсақ алады Мен алайын Алып жейді 
Қанапия дастарқанды қайырып Абиыр бер Аман сақта Аллакпар де Бата 
қылады 
Ұмсынай Ей жасаған-ай сақтай гөр 
Қанапия түрегелді өзгелері де тұрады Қош енді шеше Ұмсынайдың қолын 
ұстайды 
Ұмсынай жыламсырап бетінен сүйіп Қош қарағым қош Шәрбану құрбыңды 
аттандыр қарағым Қанапия Шәрбану шығады (Ж.Аймауытов «Қанапия мен 
Шәрбану») 

52 

жүктеу/скачать 1,06 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: