VI. Өткел (жаңа тақырыпқа өту кезеңі)

• Қазақ әдебиеті

  
  

• Махамбет Өтемісұлы

  
  

• Шернияз Жарылғасұлы

  
  

• Шөже Қаржаубайұлы

  
  

• Сүйінбай Аронұлы

  
  

ХІХ ғасырдың бірінші жартысында қазақ әдебиетінде екі идеялық ағым: еңбекші бұқара мүддесін көздеген және ірі ақсүйектер мүдделерін жақтаған ақындар, суырыпсалма жыршылар шығармашылығы қалыптасты. Кейбір ақындар шығармаларында әлеуметтік сарын басым болса, енді біреулері ауқатты әлеуметтік топтардың сойылын соғады. Шернияз Жарылғасұлы, Орынбай Кертағұлы, Шөже Қаржаубайұлы, т.б. ақындық дарыны халық арасында ерекше із қалдырды.

Махамбет поручик Аитовқа Есет батырдың қолына түскен тұтқын орыс солдаттарын азат етуіне көмектескен. Ақын орыс офицерімен екінші рет жолыққанда оған өзінің Ресейге жау емес екенін және орыс халқымен достықты қалайтынын, туған ауылында, өз туыстары мен жақын достарының ортасында бейбіт өмір сүргісі келетінін білдіреді.

Бөкей ордасы билеушілеріне өшпенділігін ақын Баймағамбет сұлтанға арнаған өткір өлеңдерінде ашық білдіреді. Ол қазақ шаруаларына жер беруді, озбыр ақсүйектерді биліктен тайдыруды, қаналғандардың кегін алуды арман етеді:

...Өздеріңдей хандардың,

Қарны жуан билердің,

Атандай даусын ақыртып,

Лауазымын көкке шақыртып,

Басын кессем деп едім.

Еділдің бойы ен тоғай,

Ел қондырсам деп едім.

Жағалай жатқан сол елге

Мал толтырсам деп едім...