Шаруашылық субъектілердің қаржылық тұрақтылығы мен іскерлік белсенділігін арттыру

Біз 2.3. “Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығын талдау” параграфында кәсіпорынның жалпы қызметінің тиімділігі қанағаттандыратындықтай екенін анықтадық.

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы - бұл тәуекелділіктің мүмкін болатын деңгейінде төлем қабілеттілігі мен несие қабілеттілігін сақтай отырып, табысты өсіру негізінде қаржыны тарату мен пайдалану арқылы кәсіпорынның дамуын көрсететін қаржы реурсының жағдайы. Ол өндірістің тиімділігімен, сондай-ақ кәсіпорын қызметінің қорытынды нәтижелерімен тығыз байланысты. Өндіріс көлемінің азаюы, өнімнің өте жоғарғы өзіндік құн кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығының төмендеуіне алып келеді [31]. Оған көптеген ішкі және сыртқы факторлар әсер етеді.

Ішкі факторлар кәсіпорынның өзінің жұмысын ұйымдастыруына байланысты болады, ал сыртқы факторлар кәсіпорын еркіне бағынышты емес. Негізгі ішкі факторларды қарастырайық. Кәсіпорынның тұрақтылығы ең бірінші өндіріс шығындарымен үздіксіз байланысқан өндірілген өнім мен көрсетілген қызметтің құрамы мен құрылымына тәуелді. Сондай-ақ, тұрақты және айнымалы шығындар арасындағы қатынас маңызды болып табылады.

Кәсіпорынның өндірілетін өнім және өндіріс технологиясымен тығыз байланысқан қаржылық тұрақтылығының маңызды факторларының бірі - активтердің тиімді құрамы мен құрылымы, сондай-ақ кәсіпорынның басқару стратегиясын дұрыс таңдап алуы болып табылады. Ағымдағы активтерді басқару өнері - кәсіпорын шотында оның ағымдағы жедел қызметі үшін қажет болатын қаржының ең төменгі сомасын ұстаудан тұрады.

Қаржылық тұрақтылықтың ішкі, маңызды факторларының бірі - бұл қаржы ресурстарының құрамы(мен құрлымы, оларды басқару стратегиясы мен тактикасының дұрыс таңдалып алынуы. Кәсіпорынның өз қаржы ресурсы, соның ішінде таза табысы қаншалықты көп болса, соншалықты ол өзін жайлы сезіне алады.

Сонымен бірге тек таза табыстың көлемі ғана емес, сонымен қатар оны тара-ту құрылымы, әсіресе өндірісті дамытуға бағытталған бөлігі де өте маңызды бо-лып табылады.

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығына қарыздық капиталдар нарығында-ғы тигізеді. Кәсіпорын ақша қаражаттарын қаншалықты көп тартатын болса, оның қаржылық мүмкіндіктері де соншалықты жоғары болады, алайда, соны-мен бірге қаржылық тәуекелділік те өседі - яғни кәсіпорын өз кредиторларымен уақытында есептесе ала ма, жоқ па? - деген қауіп туады.

Және де бұл жерде кәсіпорынның төлеу қабілеттілігінің қаржылық кепілінің бір түрі ретінде резервтерге үлкен роль берілген.

Жоғарыда айтылғандарды қорыта келе, кәсіпорынның қаржылық тұрақты-лығына әсер ететін мынадай ішкі факторларды атап көрсетуге болады:

•кәсіпорынның салалық топқа жатуы;

•шығарылатын өнімнің (жұмыс, қызмет) құрылымы және оның жалпы төлем қабілеттілігі бар сұраныстағы үлесі;

•төленген жарғылық капиталдың мөлшері;

•шығындардың көлемі, олардың ақшалай табыспен салыстырғандағы динами-касы;

•қорлар мен резервтерді, олардың құрамы мен құрылымын қоса алғандағы мүлік пен қаржы ресурстарының жағдайы;

•кәсіпорындарды басқару тиімділігі.

Сыртқы факторларға шаруашылық жүргізудің экономикалық жағдайының әсері, қоғамда үстемдік етуші техника мен технология, төлеу қабілеті бар сұра-ныс және тұтынушылар табысының деңгейі, ҚР үкіметінің салық және несие саясаты, кәсіпорынның қызметін бақылау жөніндегі заң актілері, сыртқы эконо-микалық байланыс және тағы басқалар жатады.

Кәсіпорын басшылығына қаржылық тұрақтылықты жетілдіру бойынша мы-найдай ұсыныстар жасауға болады: ол негізінен жалпы активтердің құрастыру көздерінің сомасындағы меншікті капиталдың үлесін арттыруға негізделеді.

Айта кеткен жөн, қажылық тұрақтылықты қалыпты жағдайда ұстап тұру үшін стратегия қажет. Стратегияда кәсіпорынның мынадай негізгі мақсаттарды, яғни алдағы уақыттағы кәсіпорын қызметінің бағытын, өндірілетін өнім (көрсе-тілетін қызмет, атқарылатын жұмыс) сапасын арттыру, аз шығын жұмсай оты-рып өндірістің тиімділігін қамтамасыз ету, өзіндік құнды төмендету және рен-табельділіктің қажетті деңгейін қамтамасыз ету жолдарын анықтау қажет.

Меншікті капиталдың рентабельділігін арттыру мақсатында қарыз қаражат-тарын тарту қажет. Ал қарыз қаражаттарының негізгі көзі коммерциялық және банктік несиелер болып табылады [26].

Стртегиямен байланысты шешімдер қабылдағанда мыналарды ескерген жөн: стратегияның кәсіпорынның мүмкіншіліктерімен сәйкестігі, стратегияны іске асыруға қажетті қаржы қаражаттарының бар болуын және олардың мақсатты пайдаланылуын, сондай-ақ тәуекел деңгейін.

Кәсіпорынның стратегиясы қаржы ресурстарын оның қызметінің тиімділігі мен қаржылық тұрақтылығын қамтамасыз ететін іс-шараларға бағытталуын қамтамасыз етуі тиіс [28].

Кәсіпорынның іскерлік белсенділігін талдау оның өз ресурстарын тиімді пайдаланатындығын көрсетті.

Кәсіпорынның іскерлік белсенділігі қаржылық жағдайында ең алдымен оның қаражат айналымының жылдамдығымен көрінеді. Іскерлік белсенділікті талдау, кәсіпорынның өз қаражатын қаншалықты тиімді пайдаланғанын анық-тауға мүмкіндік беретін, әртүрлі қаржылық айналымдылық коэффициенттердің деңгейі мен қозғалысын зерттейді.

И.А.Бланк өз еңбегінде іскерлік белсенділікті арттырудың мынадай жолда-рын атап көрсетеді:

1. Айналымдағы табыстың үлесін арттыру, яғни бұл негізінен шығындарды азайтуға бағытталады. Осы мақсатта шығындардың қалыптасуына үнемі бақы-лау жасалынып отырады.

2. Активтердің айналымдылық жылдамдылығын арттыру, яғни кәсіпорын қызметінің рентабельділігін арттыру болып табылады.

Жүргізген талдау қорытындылары кәсіпорын қызметінің рентабельсіз екенін анықтады . Өйткені кәсіпорын талдау жүргізілген уақытта таза табыс таппай отыр. Бірақ та уақыт өте келе кәсіпорынның шығындылығы аз да болса азаюда екенін айтпай кетуге болмайды.

Кәсіпорын активтері рентабельді болуы үшін ең бірінші табыс табуы және оны арттыруға тырысуы қажет. Сатудан түскен түсімді арттыру үшін және қо-сымша пайда алуы үшін бөлшектеп сату желісіне көп көңіл бөлген жөн.

Сонымен қатар кәсіпорын:

-өнімнің өзіндік құнының құрылымын қайта қарап, шығындардың артуының себептерін анықтап, оларды азайту жолдарын іздеу қажет.

-баға саясатын өзгертуі қажет, яғни өнім бағасына қосылатын рентабельділіктің пайыздық мөлшерін арттыру.

Өнімнің өзіндік құны-кәсіпорын қызметінің маңызды көрсеткіші болып та-былады.

Соңғы жылдары өнімді өндіру мен сату шығындарының өсуі байқалады. Өзіндік құнның өсуіне шикізаттардың, материалдардың, көлік қызметтеріне та-рифтердің қымбаттауы алып келеді. Қайта бағалаумен байланысты Негізгі құ-ралдардың амортизациялық аударымдар сомасының артуы, жалақы бойынша шығындардың артуы жалпы шығындардың артуының негізгі себептері болып табылады[29].

Кәсіпорын қызметінің тиімділігін арттырудың ең бір маңызды жолы - өзін-дік құнды азайту болып табылады. Өнімнің өзіндік құнын төмендетудің бірден бір жолы - өндірілетін өнімнің көлемін арттыру болып табылады, өйткені бұл жағдайда өнім бірлігіне келетін тұрақты шығындардың мөлшері азаяды.

Өнім өндірудің қандай көлемінде, өткізуден түскен табыс өнімнің толық өзіндік құнына тең болатын және табыс та, шығын да болмайтын өткізудің қауіпті көлеміне қалай қол жеткізеді деген сұрақ туады. Егер өнімді өткізуден алынған нақты табыс, оның толық өзіндік құнынан жоғары болса, онда кәсіпо-рын ұшрайды. Сондықтан кәсіпорын қызметінің тиімділігін арттыру мақсатын-да көптеген кәсіпорындарда “рентабельділік шегі” деген атпен белгілі әдіс қол-данылады.

Оның негізгі мақсаттары:

- Өндірістің қаупі көлемін анықтау;

- Өнім өткізуден түскен табыстың қаупті көлемін анықтау;

- Тұрақты шығындардың қаупті деңгейін есептеу;

- Өткізудің қаупті бағасын есептеу болып табылады.

“Рентабельділік шегі” – кәсіпорынның қаржылық жағдайын оңтайландыру-дың маңызды бағыттарының бірі болып табылады. Сонымен қатар оны өнімнің рентабельді ассортиментін қалыптастыруда, баға белгілеуде және тиімді баға саясатын әзірлеуге пайдалануға болады.

Осылайша, бұл іс-шараны жүргізу біздің кәсіпорын үшін өндірістің қаупті көлемін анықтауға және өткізудің қаупті бағасын есептеуге өте қажетті болып табылады.

Біз “Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығын талдау” параграфында кәсіпорынның жалпы қызметінің тиімділігі қанағаттандыратындықтай екенін анықтадық.

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы - бұл тәуекелділіктің мүмкін болатын деңгейінде төлем қабілеттілігі мен несие қабілеттілігін сақтай отырып, табысты өсіру негізінде қаржыны тарату мен пайдалану арқылы кәсіпорынның дамуын көрсететін қаржы реурсының жағдайы. Ол өндірістің тиімділігімен, сондай-ақ кәсіпорын қызметінің қорытынды нәтижелерімен тығыз байланысты. Өндіріс көлемінің азаюы, өнімнің өте жоғарғы өзіндік құн кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығының төмендеуіне алып келеді [31]. Оған көптеген ішкі және сыртқы факторлар әсер етеді.

Ішкі факторлар кәсіпорынның өзінің жұмысын ұйымдастыруына байланысты болады, ал сыртқы факторлар кәсіпорын еркіне бағынышты емес. Негізгі ішкі факторларды қарастырайық. Кәсіпорынның тұрақтылығы ең бірінші өндіріс шығындарымен үздіксіз байланысқан өндірілген өнім мен көрсетілген қызметтің құрамы мен құрылымына тәуелді. Сондай-ақ, тұрақты және айнымалы шығындар арасындағы қатынас маңызды болып табылады.

Кәсіпорынның өндірілетін өнім және өндіріс технологиясымен тығыз байланысқан қаржылық тұрақтылығының маңызды факторларының бірі - активтердің тиімді құрамы мен құрылымы, сондай-ақ кәсіпорынның басқару стратегиясын дұрыс таңдап алуы болып табылады. Ағымдағы активтерді басқару өнері - кәсіпорын шотында оның ағымдағы жедел қызметі үшін қажет болатын қаржының ең төменгі сомасын ұстаудан тұрады.

Қаржылық тұрақтылықтың ішкі, маңызды факторларының бірі - бұл қаржы ресурстарының құрамы(мен құрлымы, оларды басқару стратегиясы мен тактикасының дұрыс таңдалып алынуы. Кәсіпорынның өз қаржы ресурсы, соның ішінде таза табысы қаншалықты көп болса, соншалықты ол өзін жайлы сезіне алады.

Сонымен бірге тек таза табыстың көлемі ғана емес, сонымен қатар оны тара-ту құрылымы, әсіресе өндірісті дамытуға бағытталған бөлігі де өте маңызды бо-лып табылады.

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығына қарыздық капиталдар нарығында-ғы тигізеді. Кәсіпорын ақша қаражаттарын қаншалықты көп тартатын болса, оның қаржылық мүмкіндіктері де соншалықты жоғары болады, алайда, соны-мен бірге қаржылық тәуекелділік те өседі - яғни кәсіпорын өз кредиторларымен уақытында есептесе ала ма, жоқ па? - деген қауіп туады.

Және де бұл жерде кәсіпорынның төлеу қабілеттілігінің қаржылық кепілінің бір түрі ретінде резервтерге үлкен роль берілген.

Жоғарыда айтылғандарды қорыта келе, кәсіпорынның қаржылық тұрақты-лығына әсер ететін мынадай ішкі факторларды атап көрсетуге болады:

•кәсіпорынның салалық топқа жатуы;

•шығарылатын өнімнің (жұмыс, қызмет) құрылымы және оның жалпы төлем қабілеттілігі бар сұраныстағы үлесі;

•төленген жарғылық капиталдың мөлшері;

•шығындардың көлемі, олардың ақшалай табыспен салыстырғандағы динами-касы;

•қорлар мен резервтерді, олардың құрамы мен құрылымын қоса алғандағы мүлік пен қаржы ресурстарының жағдайы;

•кәсіпорындарды басқару тиімділігі.

Сыртқы факторларға шаруашылық жүргізудің экономикалық жағдайының әсері, қоғамда үстемдік етуші техника мен технология, төлеу қабілеті бар сұра-ныс және тұтынушылар табысының деңгейі, ҚР үкіметінің салық және несие саясаты, кәсіпорынның қызметін бақылау жөніндегі заң актілері, сыртқы эконо-микалық байланыс және тағы басқалар жатады.

Кәсіпорын басшылығына қаржылық тұрақтылықты жетілдіру бойынша мы-найдай ұсыныстар жасауға болады: ол негізінен жалпы активтердің құрастыру көздерінің сомасындағы меншікті капиталдың үлесін арттыруға негізделеді.

Айта кеткен жөн, қажылық тұрақтылықты қалыпты жағдайда ұстап тұру үшін стратегия қажет. Стратегияда кәсіпорынның мынадай негізгі мақсаттарды, яғни алдағы уақыттағы кәсіпорын қызметінің бағытын, өндірілетін өнім (көрсе-тілетін қызмет, атқарылатын жұмыс) сапасын арттыру, аз шығын жұмсай оты-рып өндірістің тиімділігін қамтамасыз ету, өзіндік құнды төмендету және рен-табельділіктің қажетті деңгейін қамтамасыз ету жолдарын анықтау қажет.

Меншікті капиталдың рентабельділігін арттыру мақсатында қарыз қаражат-тарын тарту қажет. Ал қарыз қаражаттарының негізгі көзі коммерциялық және банктік несиелер болып табылады [26].

Стртегиямен байланысты шешімдер қабылдағанда мыналарды ескерген жөн: стратегияның кәсіпорынның мүмкіншіліктерімен сәйкестігі, стратегияны іске асыруға қажетті қаржы қаражаттарының бар болуын және олардың мақсатты пайдаланылуын, сондай-ақ тәуекел деңгейін.

Кәсіпорынның стратегиясы қаржы ресурстарын оның қызметінің тиімділігі мен қаржылық тұрақтылығын қамтамасыз ететін іс-шараларға бағытталуын қамтамасыз етуі тиіс [28].

Кәсіпорынның іскерлік белсенділігін талдау оның өз ресурстарын тиімді пайдаланатындығын көрсетті.

Кәсіпорынның іскерлік белсенділігі қаржылық жағдайында ең алдымен оның қаражат айналымының жылдамдығымен көрінеді. Іскерлік белсенділікті талдау, кәсіпорынның өз қаражатын қаншалықты тиімді пайдаланғанын анық-тауға мүмкіндік беретін, әртүрлі қаржылық айналымдылық коэффициенттердің деңгейі мен қозғалысын зерттейді.

И.А.Бланк өз еңбегінде іскерлік белсенділікті арттырудың мынадай жолдарын атап көрсетеді:

1. Айналымдағы табыстың үлесін арттыру, яғни бұл негізінен шығындарды азайтуға бағытталады. Осы мақсатта шығындардың қалыптасуына үнемі бақы-лау жасалынып отырады.

2. Активтердің айналымдылық жылдамдылығын арттыру, яғни кәсіпорын қызметінің рентабельділігін арттыру болып табылады.

Жүргізген талдау қорытындылары кәсіпорын қызметінің рентабельсіз екенін анықтады . Өйткені кәсіпорын талдау жүргізілген уақытта таза табыс таппай отыр. Бірақ та уақыт өте келе кәсіпорынның шығындылығы аз да болса азаюда екенін айтпай кетуге болмайды.

Кәсіпорын активтері рентабельді болуы үшін ең бірінші табыс табуы және оны арттыруға тырысуы қажет. Сатудан түскен түсімді арттыру үшін және қо-сымша пайда алуы үшін бөлшектеп сату желісіне көп көңіл бөлген жөн.

Сонымен қатар кәсіпорын:

-өнімнің өзіндік құнының құрылымын қайта қарап, шығындардың артуының себептерін анықтап, оларды азайту жолдарын іздеу қажет.

-баға саясатын өзгертуі қажет, яғни өнім бағасына қосылатын рентабельділіктің пайыздық мөлшерін арттыру.

Өнімнің өзіндік құны-кәсіпорын қызметінің маңызды көрсеткіші болып та-былады.

Соңғы жылдары өнімді өндіру мен сату шығындарының өсуі байқалады. Өзіндік құнның өсуіне шикізаттардың, материалдардың, көлік қызметтеріне та-рифтердің қымбаттауы алып келеді. Қайта бағалаумен байланысты Негізгі құ-ралдардың амортизациялық аударымдар сомасының артуы, жалақы бойынша шығындардың артуы жалпы шығындардың артуының негізгі себептері болып табылады[29].

Кәсіпорын қызметінің тиімділігін арттырудың ең бір маңызды жолы - өзін-дік құнды азайту болып табылады. Өнімнің өзіндік құнын төмендетудің бірден бір жолы - өндірілетін өнімнің көлемін арттыру болып табылады, өйткені бұл жағдайда өнім бірлігіне келетін тұрақты шығындардың мөлшері азаяды.

Өнім өндірудің қандай көлемінде, өткізуден түскен табыс өнімнің толық өзіндік құнына тең болатын және табыс та, шығын да болмайтын өткізудің қауіпті көлеміне қалай қол жеткізеді деген сұрақ туады. Егер өнімді өткізуден алынған нақты табыс, оның толық өзіндік құнынан жоғары болса, онда кәсіпо-рын ұшрайды. Сондықтан кәсіпорын қызметінің тиімділігін арттыру мақсатын-да көптеген кәсіпорындарда “рентабельділік шегі” деген атпен белгілі әдіс қол-данылады.

Оның негізгі мақсаттары:

- Өндірістің қаупі көлемін анықтау;

- Өнім өткізуден түскен табыстың қаупті көлемін анықтау;

- Тұрақты шығындардың қаупті деңгейін есептеу;

- Өткізудің қаупті бағасын есептеу болып табылады.

“Рентабельділік шегі” – кәсіпорынның қаржылық жағдайын оңтайландыру-дың маңызды бағыттарының бірі болып табылады. Сонымен қатар оны өнімнің рентабельді ассортиментін қалыптастыруда, баға белгілеуде және тиімді баға саясатын әзірлеуге пайдалануға болады.

Осылайша, бұл іс-шараны жүргізу біздің кәсіпорын үшін өндірістің қаупті көлемін анықтауға және өткізудің қаупті бағасын есептеуге өте қажетті болып табылады.

Қаржылық ресурстарды тиімді пайдалану активтердің айналымдылығымен және табыстылық көрсеткіштерімен сипатталады. Сәйкесінше, қаржылық ресурстардың пайдалану тиімділігін айналым мерзімін азайту және табыстылықты көбейту арқылы арттыруға болады, ол шығындарды азайту және өнімді өткізуден түскен табысты арттыру арқылы мүмкін болады.

Алайда бұл активтердің қалай орналасқанын және неге көп көңіл бөлінгені туралы, кәсіпорынның өндірістік потенциалы жағдайы, оның негізгі құралдары, мүлкінің өтімділігі жағдайын анықтау,кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы мен төлем қабілеттілігін қарастыру қажет. Осы және өзге мәселелер дипломдық жұмыстың зерттеу объектісі болып табылатын «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ –ның қаржылық ресурстарының қалыптасуы және оларды тиімді пайдалануын талдау негізінде қарастырып өттік.

Кәсіпорынға шаруашылық және қаржылық талдау жүргізу нәтижесінде келесідей көрсеткіштердің мәндері анықталды. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ өндірістік потенциалы құны 2009 жылы – 18 529 962 мың теңгені, ал 2010 жылы – 21 849 780 мың теңгені құрап, 3 319 818 мың теңгеге немесе 1,18 есе өскені байқалады. Баланс активтерінің жалпы құнындағы өндірістік потенциал үесі 2009 ж. – 42,6% және 2010 ж. – 4,5% құрады. құрады. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ өндірістік потенциалы 2009 ж. – 21 647 153 мың теңгені, ал 2010 жылы – 28 810 364 мың теңгені құрады. Екінші әдістемелікте анықталған кәсіпорынның өндірістік потенциалы 1,33 есе өскен, ал активтердің нақты құны коэффиценті 2009 ж. 0,50 болды. Ағымдық активтердің өсімі ұзақ мерзімді активтердің өсімінен 8,01% (24,39-16,38) құрады. Ағымдық активтердің өсу қарқыны барлық активтердің құрамында сақталды. Кәсіпорын активтерінің өтімділік коэффиценті (ағымдағы активтер құнының кәсіпорынның барлық мүлкі құнына қатынасы арқылы анықталады) 2010 жылы – 60,6% құрап, 2009 жылға қарағанда 1,6% жоғары болды. Қаржылық көзқарас бойынша бұл көрсеткіштердің өсімі құрылымдағы жағымды өзгеріс. Мүліктің өтімділігі жоғарылап, айналымы жыламдайды, оны пайдалану тиімділігі артады.

«ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ 2009 жылы қаржылық жағдайы жақсы дәрежеде болып, запастар мен шығындардың қалыптасу көздерінің өсімі (Ео=20 023 617 мың теңге) запастар мен шығындары (З = 16 028 891 мың теңге) 3 994 726 мың теңгеге асып түсті. Алайда, 2010 жылы кейбір өзгерістер байқалады. Запастар мен жоғалтулар (З=17 258 108 мың теңге) қаржыландырудың нақты көздерімен 12460 207 мың теңгеге қамтылмаған (Ео=4 797 901 мың теңге). 2010 жылдағы таза айналым капиталы (Есд) материалдық айналым құралдарын тек 10,7 % жабады (1842431/17258108*100).

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы запастар мен залалдар деңгейін төмендету, кәсіпорынның қаржы - шаруашылық қызметінің тиімділігін жоғарылату есебінен жақсартуға болады.

Белгілі бір шаралар қолдану үшін кәсіпорынға өндірістік запастың (2,3 есе), аяқталмаған өндірістің (3,3 есе) жылдық өнімнің (1,4 есе) және тауарлардың (1,3 есе) күрт өсу себебін анықтау қажет. Бұл мәселе ішкі қаржылық талдауға жатады.

Ішкі талдау жүргізілгенде кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығы зерттелді. Ол төлемқабілетсіздік балансы негізінде құрылады, ол өзіне келесі көрсеткіштерді қосады:

Төлемсіздіктің жалпы көлемі:

- банк ссудалары бойынша төленбеген қарыз;

- жеткізушілердің есепті құжаттары бойынша төленбеген қарыз;

- бюджетке төлемдер;

- өзге де төлемдер, сонымен қатар еңбекақы бойынша төлемдер.

Төлемсіздік себептері:

- меншікті айналым қаражаттарының жеткіліксізігі;

- тауарлы - материалды құндылықтардың тауардан тыс қорлары;

- жөнелтілген, алайда сатып алушылармен уақытында төленбеген тауарлар;

- акцептен бас тарту тәрізді сатып алушылардың жауапкершілікті сақтауындағы тауарлар;

- айналым құралдарының капиталдық құрылысқа, жұмысшылардың алған ссудасы бойынша қарыздарға, арнайы қорлар мен мақсатты қаржыландыру қаражаттарымен жабылмаған шығындарға иммобильденуі.

Қаржылық жағдайды жақсарту көздері:

- уақытша меншікті қаражаттар (мақсатты қорлар, қаржылық резервтер және т.б.)

- тартылған қаражаттар (кредиторлық қарыздың дебиторлық қарыздан асып түсуі);

- айналым қаражаттарын уақытша толтыруға арналған банк несиелері және өзге де қарыз қаражаттары.

Кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығын көрсететін келесі көрсеткіш – қаржыландыру коэффиценті. Меншікті капиталдың тартылған капиталға қатынасы арқылы анықталады. Олардың арақатынасы 2/1 болуы керек. Бұл коэффиценттің деңгейі қаншалықты жоғары болса, соншалықты банктер мен инвесторлар үшін қаржыландыру сенімді. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ бұл коэффицент 2009 жылы 1,4 ( 25 428 885 / 18 039 294) құрады, ал 2010 жылы 0,56 (19 056 005/ 33 584 893) құрап, 2,5 есе азайғанын көреміз. Ал, тәуелсіздік коэффиценті 0,58-ден 0,36 немесе 0,22-ге азайған. Бұл көрсеткіш кәсіпорын иелеріне оның қызметіндегі авансталған қаражаттарының жалпы сомасындағы үлесін көрсетеді. Бұл коэффицент қаншалықты жоғары болса, соншалықты кәсіпорын қаржылық тұрақты және сырттан несиеге тәуелсіз деп есептелінеді. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ бұл көрсеткіш деңгейі 2009 жылы минималды (0,5) болса, ал 2010 жылы өткен жылмен салыстырғанда 0,14 төмендеп, кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығының нашарлағанын білдіреді. Келесі көрсеткіш – қаржыландыру коэффицентінің кері көрсеткіші болып табылатын меншікті және қарыз қаражаттарының арақатынасы коэффиценті. Бұл коэффицент кәсіпорынның меншікті қаржылары активіне салынған 1 теңгеге қанша қарыз қаражатын тартқанын анықтайды. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ есептемелері бойынша жағдай келесідей: 2009 жылға – 0,71 (18 039 294 / 25 428 885), 2010 жылға – 1,76 ( 33 584 893 / 19 056 005).Бұл көрсеткіштер кәсіпорында 2009 жылы активке салынған меншікті қаражаттың әрбір теңгесіне 0,71 теңге қарыз - қаражатын тартқан. Ал 2010 жылы тартылған қаражат 1,76 теңгеге өскен. Осыған қарай, кәсіпорынның тартылған қарыз - қаражатына тәуелділігі артып, ол қаржылық тұрақтылығын жоғалтты. Ең маңызды кәсіпорынның тәуелсізік дәрежесін көрсететін – тұрақтылық коэффиценті. «ҚазМұнайГаз» ҰК АҚ бұл коэффицент көлемі келесідей: 2009 жылы 0,74 ((25 428 885 + 6 824 504) / 43 468 180), 2000 жылы 0,43 ((19 056 005 +3 526 940) /52 640 899). Коэффицент деңгейінің 0,31 төмендеуі қаржылық тұрақтылықтың нашарлағанын көрсетеді.