308
309
Қазіргі қазақ тіліндегі синтаксистік парадигмалар
І бөлім. Дəстүрлі синтаксистік парадигмалар
Мен оң қапталда тұрғанмын, қолымды бесатарыма салам дегенше
есім ауып құлап бара жатқанымды білем...
Бір уақытта көзімді ашсам, басым жарылса керек, бетіме, мойны-
ма қан құйылыпты. Əйтеуір, тілеуің бергір біреу басымның жарылған
жерін қол орамалмен таңып кетіпті. Денем зіл қара тас, көтертпейді.
Қолымды қозғайын десем, артыма қайыра байланған. Бойымдағы қа-
ру-жарақтың ешқайсысы жоқ, сыпырып алса керек. Жатқан жерім сыз
емес, көк шалғынның іші екен, соған шүкір дедім.
Аздап есім жинала бастады. Əуелі атымды іздедім. Жануар жиыр-
ма қадамдай жерде ертоқымымен жайылып жүр... Кенет құлағыма
зарлы үн келді. Сонда ғана етектегі ауылға қарадым. Бағанағы Шала-
бай айтқан сөздер есіме түсті. Бəрі соның бұйрығымен орындалса керек
(Б.Тоғысбаев).
Бұл үзіндіде кейіпкердің өзі баяндап отырған жайттар соңғы сөйлем-
де
бəрі есімдігімен жинақталып тұр. Соңғы сөйлем мазмұны алдындағы
сөйлемсіз тиянақталмас еді.
Өздік есімдігі тəуелдік тұлғада қолданылатынынан болар, алдыңғы
контекстегі сөйлем құрамындағы зат я құбылыс атауын өзіне «тартып»
тұрады. Мысалы:
Қырын қарап отырған əкесінің үлкен кесек пішіні Абайға жартылай
ғана көрінеді. Түсі суық. ....... Жалғыз өзі ұзақ сөйлеп отыр (М.Əуезов).
Сұраулық есімдік қатысқан сөйлем мағыналық жағынан тиянақсыз
болады, себебі сұраудан адам ойы міндетті түрде жауап іздейді. Сон-
дықтан мұндай сөйлем сұраудың жауабы табылатын я табылмайтын сөй-
леммен тікелей қатысты болады. Бұл диалогта көп кездеседі, монологтік
баяндауда да болады. Мысалы:
Достарыңызбен бөлісу: